Şunu aradınız:: animam (Latince - Yunanca)

dixi et animam levavi
Και σήκωσα μου

confundantur et revereantur qui quaerunt animam mea
Ητονησα κραζων ο λαρυγξ μου εξηρανθη απεκαμον οι οφθαλμοι μου απο του να περιμενω τον Θεον μου.

lux oculorum laetificat animam fama bona inpinguat oss
Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν και η καλη φημη παχυνει τα οστα.

quia ecce ceperunt animam meam inruerunt in me forte
Εχουσι φαρμακιον ως το φαρμακιον του οφεως ειναι ομοιοι με την κωφην ασπιδα, ητις φραττει τα ωτα αυτης

viri sanguinum oderunt simplicem iusti quaerunt animam eiu
Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου.

dominus custodit te ab omni malo custodiat animam tuam dominu
Εγω αγαπω την ειρηνην αλλ' οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.

quia inebriavi animam lassam et omnem animam esurientem saturav
διοτι εχορτασα την εκλελυμενην ψυχην και ενεπλησα πασαν τεθλιμμενην ψυχην.

qui custodit os suum et linguam suam custodit ab angustiis animam sua
Οστις φυλαττει το στομα αυτου και την γλωσσαν αυτου, φυλαττει την ψυχην αυτου απο στενοχωριων.

si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflix
αν εφαγον τον καρπον αυτον χωρις μισθον, η εκαμον να εκβη η ψυχη των γεωργων αυτου,

quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet deus animam eiu
Διοτι τις η ελπις του υποκριτου, αν και επλεονεκτησεν, οταν ο Θεος αποσπα την ψυχην αυτου;

non accipies loco pignoris inferiorem et superiorem molam quia animam suam adposuit tib
Δεν θελει λαβει ουδεις εις ενεχυρον την ανω ουδε την κατω πετραν του μυλου διοτι ζωην λαμβανει εις ενεχυρον.

qui autem in me peccaverit laedet animam suam omnes qui me oderunt diligunt morte
Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.

ego autem testem deum invoco in animam meam quod parcens vobis non veni ultra corinthu
Εγω δε μαρτυρα τον Θεον επικαλουμαι εις την ψυχην μου, οτι φειδομενος υμων δεν ηλθον ετι εις Κορινθον.

et peribit fuga a veloce et fortis non obtinebit virtutem suam et robustus non salvabit animam sua
Και η φυγη θελει χαθη απο του δρομεως και ο ανδρειος δεν θελει στερεωσει την ισχυν αυτου και ο ισχυρος δεν θελει διασωσει την ψυχην αυτου,

et tenens arcum non stabit et velox pedibus suis non salvabitur et ascensor equi non salvabit animam sua
και ο τοξοτης δεν θελει δυνηθη να σταθη και ο ταχυπους να εκφυγη και ο ιππευς να σωση την ζωην αυτου,

qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet illam nam qui perdiderit animam suam propter me salvam faciet illa
Διοτι οστις θελει να σωση την ζωην αυτου, θελει απολεσει αυτην και οστις απολεση την ζωην αυτου ενεκεν ομου, ουτος θελει σωσει αυτην.