Şunu aradınız:: ascendet (Latince - Yunanca)

dixitque dominus iudas ascendet ecce tradidi terram in manus eiu
Και ειπεν ο Κυριος, Ο Ιουδας θελει αναβη ιδου, παρεδωκα τον τοπον εις την χειρα αυτου.

et post amicitias cum eo faciet dolum et ascendet et superabit in modico popul
Και μετα την συμμαχιαν την μετ' αυτου θελει φερεσθαι δολιως διοτι θελει αναβη και υπερισχυσει μετα ολιγον λαου.

interfecti eorum proicientur et de cadaveribus eorum ascendet fetor tabescent montes sanguine eoru
Οι δε πεφονευμενοι αυτων θελουσι ριφθη εξω, και η δυσωδια αυτων θελει αναδοθη απο των πτωματων αυτων τα δε ορη θελουσι διαλυθη απο του αιματος αυτων.

non erit ibi leo et mala bestia non ascendet per eam nec invenietur ibi et ambulabunt qui liberati fuerin
Λεων δεν θελει εισθαι εκει και θηριον αρπακτικον δεν θελει αναβη εκει δεν θελει ευρεθη εκει αλλα οι λελυτρωμενοι θελουσι περιπατει εκει.

et erit in die illa in die adventus gog super terram israhel ait dominus deus ascendet indignatio mea in furore me
Αλλ' εν εκεινη τη ημερα, εν τη ημερα καθ' ην ο Γωγ ελθη εναντιον της γης Ισραηλ, η οργη μου θελει αναβη επι το προσωπον μου, λεγει Κυριος ο Θεος.

ascendet enim pandens iter ante eos divident et transibunt portam et egredientur per eam et transibit rex eorum coram eis et dominus in capite eoru
Ο διαρρηγνυων ανεβη εμπροσθεν αυτων διερρηξαν και διεβησαν δια της πυλης και εξηλθον δι' αυτης και ο βασιλευς αυτων θελει διαβη εμπροσθεν αυτων και ο Κυριος επι κεφαλης αυτων.

cor meum ad moab clamabit vectes eius usque ad segor vitulam conternantem per ascensum enim luith flens ascendet et in via oronaim clamorem contritionis levabun
Η καρδια μου θελει αναβοησει δια τον Μωαβ οι φυγαδες αυτου θελουσι τρεξει εως Σηγωρ ως τριετης δαμαλις διοτι κλαιοντες θελουσιν αναβη δια της αναβασεως της Λουειθ διοτι εν τη οδω της Οροναιμ θελουσιν υψωσει φωνην εξολοθρευμου

respondens autem achis locutus est ad david scio quia bonus es tu in oculis meis sicut angelus dei sed principes philisthim dixerunt non ascendet nobiscum in proeliu
Και απεκριθη ο Αγχους και ειπε προς τον Δαβιδ, Εξευρω οτι εισαι αρεστος εις τους οφθαλμους μου, ως αγγελος Θεου πλην οι σατραπαι των Φιλισταιων ειπον, Δεν θελει αναβη μεθ' ημων εις την μαχην

propter hoc ecce dominus adducet super eos aquas fluminis fortes et multas regem assyriorum et omnem gloriam eius et ascendet super omnes rivos eius et fluet super universas ripas eiu
δια τουτο, ιδου, ο Κυριος αναβιβαζει επ' αυτους τα υδατα του ποταμου, τα δυνατα και τα πολλα, τον βασιλεα της Ασσυριας και πασαν την δοξαν αυτου και θελει υπερβη παντα τα αυλακια αυτου και πλημμυρησει πασας τας οχθας αυτου

propter hoc sicut devorat stipulam lingua ignis et calor flammae exurit sic radix eorum quasi favilla erit et germen eorum ut pulvis ascendet abiecerunt enim legem domini exercituum et eloquium sancti israhel blasphemaverun
Δια τουτο, ως η γλωσσα του πυρος κατατρωγει την καλαμην και το αχυρον αφανιζεται εν τη φλογι, ουτως η ριζα αυτων θελει κατασταθη ως σηπεδων, και το ανθος αυτων θελει αναβη ως κονιορτος διοτι απερριψαν τον νομον του Κυριου των δυναμεων και κατεφρονησαν τον λογον του Αγιου του Ισραηλ.

et votum vovit dicens domine exercituum si respiciens videris adflictionem famulae tuae et recordatus mei fueris nec oblitus ancillae tuae dederisque servae tuae sexum virilem dabo eum domino omnes dies vitae eius et novacula non ascendet super caput eiu
Και ηυχηθη ευχην, λεγουσα, Κυριε των δυναμεων, εαν επιβλεψης τωοντι εις την ταπεινωσιν της δουλης σου και με ενθυμηθης και δεν λησμονησης την δουλην σου, αλλα δωσης εις την δουλην σου τεκνον αρσενικον, τοτε θελω δωσει αυτο εις τον Κυριον πασας τας ημερας της ζωης αυτου, και ξυραφιον δεν θελει αναβη επι την κεφαλην αυτου.