Şunu aradınız:: canis (Latince - Yunanca)

canis
σκύλος

trichodectes canis
φθειρίαση των σκύλων

canis latrans
κογιότ

latratum canis audit
είμαι κουρασμένη γιατί έχω δουλέψει τόσο καιρό

sicut canis qui revertitur ad vomitum suum sic inprudens qui iterat stultitiam sua
Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.

contigit enim eis illud veri proverbii canis reversus ad suum vomitum et sus lota in volutabro lut
Συνεβη δε εις αυτους το της αληθινης παροιμιας, Ο κυων επεστρεψεν εις το ιδιον αυτου εξερασμα, και, Ο χοιρος λουσθεις επεστρεψεν εις το κυλισμα του βορβορου.

nemo est qui semper vivat et qui huius rei habeat fiduciam melior est canis vivens leone mortu
Διοτι εις τον εχοντα κοινωνιαν μεταξυ παντων των ζωντων ειναι ελπις επειδη κυων ζων ειναι καλητερος παρα λεοντα νεκρον.

dixit autem abisai filius sarviae regi quare maledicit canis hic moriturus domino meo regi vadam et amputabo caput eiu
Τοτε ειπε προς τον βασιλεα Αβισαι ο υιος της Σερουιας, Δια τι ουτος ο νεκρος κυων καταραται τον κυριον μου τον βασιλεα; αφες, παρακαλω, να περασω και να κοψω την κεφαλην αυτου.

dixitque azahel quid enim sum servus tuus canis ut faciam rem istam magnam et ait heliseus ostendit mihi dominus te regem syriae for
Και ειπεν ο Αζαηλ, Αλλα τι ειναι ο δουλος σου, ο κυων, ωστε να καμη το μεγα τουτο πραγμα; Και ειπεν ο Ελισσαιε, Ο Κυριος εδειξεν εις εμε, οτι συ θελεις βασιλευσει επι της Συριας.

apud omnes autem filios israhel non muttiet canis ab homine usque ad pecus ut sciatis quanto miraculo dividat dominus aegyptios et israhe
επι παντας ομως τους υιους Ισραηλ δεν θελει κινησει σκυλος την γλωσσαν αυτου, απο ανθρωπου εως κτηνους δια να γνωρισητε οτι ο Κυριος εκαμε διακρισιν μεταξυ των Αιγυπτιων και του Ισραηλ

quare ingressus es ad concubinam patris mei qui iratus nimis propter verba hisboseth ait numquid caput canis ego sum adversum iuda hodie qui fecerim misericordiam super domum saul patris tui et super fratres et proximos eius et non tradidi te in manu david et tu requisisti in me quod argueres pro muliere hodi
Και εθυμωθη σφοδρα ο Αβενηρ δια τους λογους του Ις-βοσθε και ειπε, Κεφαλη κυνος ειμαι εγω, οστις καμνω σημερον ελεος προς τον οικον Σαουλ του πατρος σου, προς τους αδελφους αυτου και προς τους φιλους αυτου, εναντιον του Ιουδα, και δεν σε παρεδωκα εις την χειρα του Δαβιδ, ωστε να ελεγχης σημερον αδικιαν εις εμε περι της γυναικος ταυτης;