Şunu aradınız:: clamorem (Latince - Yunanca)

contrita est moab adnuntiate clamorem parvulis eiu
Ο Μωαβ συνετριβη τα παιδια αυτου εξεπεμψαν κραυγην.

contemnit multitudinem civitatis clamorem exactoris non audi
Καταγελα του θορυβου της πολεως δεν ακουει την κραυγην του εργοδιωκτου.

verba mea auribus percipe domine intellege clamorem meu
Προσεξον εις την φωνην της κραυγης μου, Βασιλευ μου και Θεε μου Διοτι εις σε θελω προσευχηθη.

si laeseritis eos vociferabuntur ad me et ego audiam clamorem eoru
Εαν καταθλιψητε αυτους οπωσδηποτε και βοησωσι προς εμε, θελω εξαπαντος εισακουσει της φωνης αυτων,

numquid clamorem eius deus audiet cum venerit super illum angusti
Αρα γε θελει ακουσει ο Θεος την κραυγην αυτου, οταν επελθη επ' αυτον συμφορα;

ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni et audiret vocem pauperu
και εκαμον να ελθη προς αυτον η κραυγη των πτωχων, και ηκουσε την φωνην των τεθλιμμενων.

qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis et ipse clamabit et non exaudietu
Οστις εμφραττει τα ωτα αυτου εις την κραυγην του πτωχου, θελει φωναξει και αυτος και δεν θελει εισακουσθη.

descendam et videbo utrum clamorem qui venit ad me opere conpleverint an non est ita ut scia
θελω λοιπον καταβη και θελω ιδει αν επραξαν ολοκληρως κατα την κραυγην την ερχομενην προς εμε και θελω γνωρισει, αν ουχι.

sit homo ille ut sunt civitates quas subvertit dominus et non paenituit eum audiat clamorem mane et ululatum in tempore meridian
Και ας ηναι ο ανθρωπος εκεινος ως αι πολεις, τας οποιας ο Κυριος κατεστρεψε και δεν μετεμεληθη και ας ακουση κραυγην το πρωι και αλαλαγμον εν μεσημβρια.

et ascendit universa multitudo post eum et populus canentium tibiis et laetantium gaudio magno et insonuit terra ad clamorem eoru
Και ανεβη πας ο λαος κατοπιν αυτου και επαιζεν ο λαος αυλους και ευφραινετο ευφροσυνην μεγαλην, και η γη εσχιζετο εκ των φωνων αυτων.

ventrem meum ventrem meum doleo sensus cordis mei turbati sunt in me non tacebo quoniam vocem bucinae audivit anima mea clamorem proeli
Τα εντοσθια μου, τα εντοσθια μου πονω εις τα βαθη της καρδιας μου η καρδια μου θορυβειται εν εμοι δεν δυναμαι να σιωπησω, διοτι ηκουσας, ψυχη μου, ηχον σαλπιγγος, αλαλαγμον πολεμου.

cor meum ad moab clamabit vectes eius usque ad segor vitulam conternantem per ascensum enim luith flens ascendet et in via oronaim clamorem contritionis levabun
Η καρδια μου θελει αναβοησει δια τον Μωαβ οι φυγαδες αυτου θελουσι τρεξει εως Σηγωρ ως τριετης δαμαλις διοτι κλαιοντες θελουσιν αναβη δια της αναβασεως της Λουειθ διοτι εν τη οδω της Οροναιμ θελουσιν υψωσει φωνην εξολοθρευμου