Şunu aradınız:: dicebant (Latince - Yunanca)

quoniam dicebant spiritum inmundum habe
διοτι ελεγον, Πνευμα ακαθαρτον εχει.

et alia multa blasphemantes dicebant in eu
Και αλλα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον.

dicebant ergo ei quomodo aperti sunt oculi tib
Ελεγον λοιπον προς αυτον Πως ηνοιχθησαν οι οφθαλμοι σου;

alii autem inridentes dicebant quia musto pleni sunt ist
Αλλοι δε χλευαζοντες ελεγον οτι ειναι μεστοι απο γλυκυν οινον.

pharisaei autem dicebant in principe daemoniorum eicit daemone
Οι δε Φαρισαιοι ελεγον Δια του αρχοντος των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια.

ceteri vero dicebant sine videamus an veniat helias liberans eu
Οι δε λοιποι ελεγον Αφες, ας ιδωμεν αν ερχηται ο Ηλιας να σωση αυτον.

dicebant ergo discipuli ad invicem numquid aliquis adtulit ei manducar
Ελεγον λοιπον οι μαθηται προς αλληλους Μηπως τις εφερε προς αυτον να φαγη;

et dicebant ad invicem quis revolvet nobis lapidem ab ostio monument
Και ελεγον προς εαυτας Τις θελει αποκυλισει εις ημας τον λιθον εκ της θυρας του μνημειου;

dicebant ergo ei tu quis es dixit eis iesus principium quia et loquor vobi
Ελεγον λοιπον προς αυτον Συ τις εισαι; και ειπε προς αυτους ο Ιησους Ο, τι σας λεγω απ' αρχης.

dicebant autem multi ex ipsis daemonium habet et insanit quid eum auditi
Και ελεγον πολλοι εξ αυτων Δαιμονιον εχει και ειναι μαινομενος τι ακουετε αυτον;

et cum audissent sui exierunt tenere eum dicebant enim quoniam in furorem versus es
Και οτε ηκουσαν οι συγγενεις αυτου, εξηλθον δια να πιασωσιν αυτον διοτι ελεγον οτι ειναι εξω εαυτου.

qui dicebant deo recede a nobis et quasi nihil possit facere omnipotens aestimabant eu
οιτινες ειπον προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων και τι θελει καμει ο Παντοδυναμος εις αυτους;

et alii dicebant mutuo sumamus pecunias in tributa regis demusque agros nostros et vinea
Ησαν ετι τινες λεγοντες, Ημεις εδανεισθημεν αργυρια δια τους φορους του βασιλεως επι τους αγρους και επι τους αμπελωνας ημων

circumdederunt ergo eum iudaei et dicebant ei quousque animam nostram tollis si tu es christus dic nobis pala
Περιεκυκλωσαν λοιπον αυτον οι Ιουδαιοι και ελεγον προς αυτον Εως ποτε κρατεις εν αμφιβολια την ψυχην ημων; εαν συ ησαι ο Χριστος, ειπε προς ημας παρρησια.

at ille iterum negavit et post pusillum rursus qui adstabant dicebant petro vere ex illis es nam et galilaeus e
Ο δε παλιν ηρνειτο. Και μετ' ολιγον παλιν οι παρεστωτες ελεγον προς τον Πετρον Αληθως εξ αυτων εισαι διοτι Γαλιλαιος εισαι και η λαλια σου ομοιαζει.

omnesque prophetae similiter prophetabant atque dicebant ascende in ramoth galaad et prosperaberis et tradet eos dominus in manu regi
Και παντες οι προφηται προεφητευον ουτω, λεγοντες, Αναβα εις Ραμωθ-γαλααδ και ευοδου διοτι ο Κυριος θελει παραδωσει αυτην εις την χειρα του βασιλεως.

dicebant ergo ei ubi est pater tuus respondit iesus neque me scitis neque patrem meum si me sciretis forsitan et patrem meum scireti
Ελεγον λοιπον προς αυτον Που ειναι ο Πατηρ σου; Απεκριθη ο Ιησους Ουτε εμε εξευρετε ουτε τον Πατερα μου εαν ηξευρετε εμε, ηθελετε εξευρει και τον Πατερα μου.

et scribae et pharisaei videntes quia manducaret cum peccatoribus et publicanis dicebant discipulis eius quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit magister veste
Οι δε γραμματεις και Φαρισαιοι, ιδοντες αυτον τρωγοντα μετα των τελωνων και αμαρτωλων, ελεγον προς τους μαθητας αυτου Δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων τρωγει και πινει;

at illi existimabant eum in tumorem convertendum et subito casurum et mori diu autem illis sperantibus et videntibus nihil mali in eo fieri convertentes se dicebant eum esse deu
εκεινοι δε επροσμενον οτι εμελλε να πρησθη η εξαιφνης να πεση κατω νεκρος. Αφου ομως επροσμενον πολλην ωραν και εβλεπον οτι ουδεν κακον εγινετο εις αυτον, μεταβαλοντες στοχασμον ελεγον οτι ειναι Θεος.

stupebant autem omnes qui audiebant et dicebant nonne hic est qui expugnabat in hierusalem eos qui invocabant nomen istud et huc ad hoc venit ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotu
Εξεπληττοντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον Δεν ειναι ουτος, οστις εξωλοθρευσεν εν Ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και εδω δια τουτο ειχεν ελθει δια να φερη αυτους δεδεμενους προς τους αρχιερεις;