Şunu aradınız:: dominus et deus noster (Latince - Yunanca)

misericors dominus et iustus et deus noster miseretu
Τι σοι συνεβη, θαλασσα, οτι εφυγες; και συ, Ιορδανη, οτι εστραφης εις τα οπισω;

audi israhel dominus deus noster dominus unus es
Ακουε, Ισραηλ Κυριος ο Θεος ημων ειναι εις Κυριος.

dominus deus noster pepigit nobiscum foedus in hore
Κυριος ο Θεος ημων εκαμε διαθηκην προς ημας εν Χωρηβ.

quis sicut dominus deus noster qui in altis habita
Ο καλος ανθρωπος ελεει και δανειζει οικονομει τα πραγματα αυτου εν κρισει.

benedicat tibi dominus et custodiat t
Ο Κυριος να σε ευλογηση και να σε φυλαξη

etenim deus noster ignis consumens es
Διοτι ο Θεος ημων ειναι πυρ καταναλισκον.

et nunc quid dicemus deus noster post haec quia dereliquimus mandata tu
Αλλα τωρα, Θεε ημων, τι θελομεν ειπει μετα ταυτα; διοτι εγκατελιπομεν τα προσταγματα σου,

quem exaudivit dominus et placatus est popul
Και επηκουσεν ο Κυριος του Εζεκιου και συνεχωρησε τον λαον.

vivit dominus et benedictus deus meus et exaltabitur deus fortis salutis mea
Ζη Κυριος και ευλογημενον το φρουριον μου και ας υψωθη ο Θεος, το φρουριον της σωτηριας μου.

stat ad iudicandum dominus et stat ad iudicandos populo
Ο Κυριος εξεγειρεται δια να δικαση και ισταται δια να κρινη τους λαους.

dominus deus noster locutus est ad nos in horeb dicens sufficit vobis quod in hoc monte mansisti
Κυριος ο Θεος ημων ελαλησε προς ημας εν Χωρηβ λεγων, Αρκει οσον εμεινατε εν τω ορει τουτω

ego sum ego sum dominus et non est absque me salvato
Εγω, εγω ειμαι ο Κυριος και εκτος εμου σωτηρ δεν υπαρχει.

ipse autem dominus noster iesus christus et deus et pater noster qui dilexit nos et dedit consolationem aeternam et spem bonam in grati
Αυτος δε ο Κυριος ημων Ιησους Χριστος και ο Θεος και Πατηρ ημων, οστις μας ηγαπησε και εδωκεν αιωνιαν παρηγοριαν και αγαθην ελπιδα δια της χαριτος,

nec est alia natio tam grandis quae habeat deos adpropinquantes sibi sicut dominus deus noster adest cunctis obsecrationibus nostri
Διοτι ποιον εθνος ειναι τοσον μεγα, εις το οποιον ο Θεος ειναι ουτω πλησιον αυτου, καθως Κυριος ο Θεος ημων ειναι εις παντα οσα επικαλουμεθα αυτον;

adprehendite disciplinam nequando irascatur dominus et pereatis de via iust
Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ' αυτον.

nonne ea quae possedit chamos deus tuus tibi iure debentur quae autem dominus deus noster victor obtinuit in nostram cedent possessione
συ δεν κληρονομεις ο, τι εκληροδοτησεν εις σε Χεμως ο Θεος σου; και ημεις, παντα οσα εκληροδοτησεν εις ημας Κυριος ο Θεος ημων, ταυτα θελομεν κληρονομησει.

quia ipse est deus noster et nos populus pascuae eius et oves manus eiu
Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.

quia ut mulierem derelictam et maerentem spiritu vocavit te dominus et uxorem ab adulescentia abiectam dixit deus tuu
Διοτι ο Κυριος σε εκαλεσεν ως γυναικα εγκαταλελειμμενην και τεθλιμμενην το πνευμα και γυναικα νεοτητος αποβεβλημενην, λεγει ο Θεος σου.

cum illo est brachium carneum nobiscum dominus deus noster qui auxiliator est noster pugnatque pro nobis confortatusque est populus huiuscemodi verbis ezechiae regis iud
μετ' αυτου ειναι βραχιονες σαρκινοι μεθ' ημων δε ειναι Κυριος ο Θεος ημων, δια να βοηθη ημας και να μαχηται τας μαχας ημων. Και ενεθαρρυνθη ο λαος εις τους λογους Εζεκιου του βασιλεως του Ιουδα.

quoniam iustus dominus %et; iustitias dilexit aequitatem vidit vultus eiu
Καθηται εν ενεδρα των προαυλιων, εν αποκρυφοις, δια να φονευση τον αθωον οι οφθαλμοι αυτου παραμονευουσι τον πενητα.