Şunu aradınız:: levitarum (Latince - Yunanca)

capita levitarum per familias suas principes manserunt in hierusale
ουτοι ησαν οι αρχηγοι των πατριων των Λευιτων, κατα τας γενεας αυτων ουτοι οι αρχηγοι κατωκουν εν Ιερουσαλημ.

tolle summam filiorum caath de medio levitarum per domos et familias sua
Λαβε το κεφαλαιον των υιων Κααθ εκ μεσου των υιων Λευι, κατα τας συγγενειας αυτων, κατα τους οικους των πατερων αυτων,

nec erit officii levitarum ut ultra portent tabernaculum et omnia vasa eius ad ministrandu
οι δε Λευιται δεν θελουσι πλεον βασταζει την σκηνην και παντα τα σκευη αυτης δια την υπηρεσιαν αυτης.

princeps autem principum levitarum eleazar filius aaron sacerdotis erit super excubitores custodiae sanctuari
Και Ελεαζαρ ο υιος Ααρων του ιερεως θελει εισθαι αρχηγος επι των αρχηγων των Λευιτων, εχων την επιστασιαν των φυλαττοντων τας φυλακας του αγιαστηριου.

igitur mundavi eos ab omnibus alienigenis et constitui ordines sacerdotum et levitarum unumquemque in ministerio su
Και εκαθαρισα αυτους απο παντων των ξενων, και διωρισα φυλακας εκ των ιερεων και των Λευιτων, εκαστον εις τα εργα αυτου

hii sunt principes cantorum per familias levitarum qui in exedris morabantur ita ut die et nocte iugiter suo ministerio deserviren
Και εκ τουτων ησαν οι ψαλτωδοι, αρχηγοι πατριων των Λευιτων, οιτινες εμενον εν τοις οικημασιν ελευθεροι διοτι ενησχολουντο εις το εργον τουτο ημεραν και νυκτα.

et de nathinneis quos dederat david et principes ad ministeria levitarum nathinneos ducentos viginti omnes hii suis nominibus vocabantu
και εκ των Νεθινειμ, τους οποιους ο Δαβιδ και οι αρχοντες διωρισαν δια την υπηρεσιαν των Λευιτων, διακοσιους εικοσι Νεθινειμ παντες ουτοι ησαν σεσημειωμενοι κατ' ονομα.

vigilate et custodite donec adpendatis coram principibus sacerdotum et levitarum et ducibus familiarum israhel in hierusalem et thesaurum domus domin
Προσεχετε και φυλαττετε αυτα, εωσου ζυγισητε εμπροσθεν των αρχοντων των ιερεων και των Λευιτων και των αρχοντων των πατριων του Ισραηλ, εν Ιερουσαλημ, εντος των οικηματων του οικου του Κυριου.

de possessione autem levitarum et de possessione civitatis in medio partium principis erit inter terminum iuda et inter terminum beniamin et ad principem pertinebi
Και εκ της ιδιοκτησιας των Λευιτων και εκ της ιδιοκτησιας της πολεως, αιτινες ειναι εν μεσω του ανηκοντος εις τον αρχοντα, μεταξυ του οριου του Ιουδα και του οριου του Βενιαμιν, τουτο θελει εισθαι του αρχοντος.

et hilaritate perfusa omnis turba iuda tam sacerdotum et levitarum quam universae frequentiae quae venerat ex israhel proselytorum quoque de terra israhel et habitantium in iud
Και ευφρανθησαν πασα η συναξις του Ιουδα και οι ιερεις και οι Λευιται και πασα η συναξις η συνελθουσα εκ του Ισραηλ και οι ξενοι οι ελθοντες εκ της γης του Ισραηλ και οι κατοικουντες εν Ιουδα.

et locutus est ezechias ad cor omnium levitarum qui habebant intellegentiam bonam super domino et comederunt septem diebus sollemnitatis immolantes victimas pacificorum et laudantes dominum deum patrum suoru
Και ελαλησεν ο Εζεκιας κατα την καρδιαν παντων των Λευιτων των εχοντων συνεσιν αγαθην περι του Κυριου και ετρωγον εν τη εορτη επτα ημερας, θυσιαζοντες θυσιας ειρηνικας και δοξολογουντες Κυριον τον Θεον των πατερων αυτων.

constituit autem ioiadae praepositos in domo domini et sub manibus sacerdotum ac levitarum quos distribuit david in domo domini ut offerrent holocausta domino sicut scriptum est in lege mosi in gaudio et canticis iuxta dispositionem davi
Και εδωκεν ο Ιωδαε την επιτηρησιν του οικου του Κυριου εις τας χειρας των ιερεων των Λευιτων, τους οποιους ο Δαβιδ διηρεσεν επι του οικου του Κυριου, δια να προσφερωσι ολοκαυτωματα του Κυριου, ως ειναι γραμμενον εν τω νομω του Μωυσεως, ευφροσυνη και εν ωδαις, κατα την διαταξιν του Δαβιδ.

cumque tempus esset ut deferrent arcam coram rege per manus levitarum videbant enim multam pecuniam ingrediebatur scriba regis et quem primus sacerdos constituerat effundebantque pecuniam quae erat in arca porro arcam reportabant ad locum suum sicque faciebant per singulos dies et congregata est infinita pecuni
Οτε δε εφερετο το κιβωτιον προς τους επιστατας του βασιλεως δια χειρος των Λευιτων, και οτε αυτοι εβλεπον οτι ητο πολυ το αργυριον, ηρχετο ο γραμματευς του βασιλεως και ο επιστατης του ιερεως του πρωτου, και εξεκενονον το κιβωτιον και φεροντες εθετον αυτο παλιν εις τον τοπον αυτου. Ουτως εκαμνον καθ' ημεραν και συνηγαγον αργυριον πολυ.