Şunu aradınız:: penitus (Latince - Yunanca)

et idola penitus conterentu
Και τα ειδωλα θελουσιν ολοκληρως καταστραφη.

tria sunt difficilia mihi et quartum penitus ignor
Τα τρια ταυτα ειναι θαυμαστα εις εμε, μαλιστα τεσσαρα δεν εννοω

filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parente
αφρονες και δυσφημοι, εκδεδιωγμενοι εκ της γης.

et quid ageretur penitus ignorabat tantummodo enim ionathan et david rem noveran
Το παιδαριον ομως δεν ηξευρεν ουδεν μονος ο Ιωναθαν και ο Δαβιδ ηξευρον την υποθεσιν.

dabitque eos dominus deus tuus in conspectu tuo et interficiet illos donec penitus deleantu
Αλλα Κυριος ο Θεος σου θελει παραδωσει αυτους εμπροσθεν σου και θελει φθειρει αυτους εν φθορα μεγαλη, εωσου εξολοθρευθωσι.

at ille respondit vivit dominus ante quem sto quia non accipiam cumque vim faceret penitus non adquievi
Ο δε ειπε, Ζη Κυριος, ενωπιον του οποιον παρισταμαι, δεν θελω δεχθη. Ο δε εβιαζεν αυτον να δεχθη, αλλα δεν εστερξε.

locutusque est dominus ad vos de medio ignis vocem verborum eius audistis et formam penitus non vidisti
Και ελαλησε Κυριος προς εσας εκ μεσου του πυρος σεις ηκουσατε μεν την φωνην των λογων, αλλα δεν ειδετε ουδεν ομοιωμα μονον φωνην ηκουσατε.

porro cum absalom ierunt ducenti viri de hierusalem vocati euntes simplici corde et causam penitus ignorante
Και υπηγαν μετα του Αβεσσαλωμ διακοσιοι ανδρες εξ Ιερουσαλημ, κεκλημενοι και υπηγαν εν τη απλοτητι αυτων και δεν ηξευραν ουδεν.

verumtamen quia humiliati sunt aversa est ab eis ira domini nec deleti sunt penitus siquidem et in iuda inventa sunt opera bon
Επειδη λοιπον εταπεινωθη, απεστραφη απ' αυτου ο θυμος του Κυριου, δια να μη αφανιση αυτους ολοκληρως διοτι ησαν ετι αγαθα πραγματα εν τω Ιουδα.

dabitque eos sacerdoti qui primum offerens pro peccato retorquebit caput eius ad pinnulas ita ut collo hereat et non penitus abrumpatu
Και θελει φερει αυτας προς τον ιερεα, οστις θελει προσφερει πρωτον εκεινην την περι αμαρτιας προσφοραν και θελει κοψει δια των ονυχων την κεφαλην αυτης απο του αυχενος αυτης, πλην δεν θελει διαχωρισει αυτην.

et de plebe pauperum qui nihil penitus habebant dimisit nabuzardan magister militum in terra iuda et dedit eis vineas et cisternas in die ill
Εκ δε του λαου τους πτωχους τους μη εχοντας μηδεν αφηκεν ο Νεβουζαραδαν ο αρχισωματοφυλαξ εν τη γη του Ιουδα και εδωκεν εις αυτους αμπελωνας και αγρους εν τω καιρω εκεινω.

verumtamen non auferam penitus virum ex te ab altari meo sed ut deficiant oculi tui et tabescat anima tua et pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem veneri
Οντινα δε εκ των ιδικων σου δεν αποκοψω απο του θυσιαστηριου μου, θελει εισθαι δια να καταναλισκη τους οφθαλμους σου και να κατατηκη την ψυχην σου παντες δε οι εκγονοι του οικου σου θελουσι τελευτα εις ανδρικην ηλικιαν.

nullo penitus ferente praesidium eo quod procul habitarent a sidone et cum nullo hominum haberent quicquam societatis ac negotii erat autem civitas sita in regione roob quam rursum extruentes habitaverunt in e
Και δεν ητο ουδεις ο σωζων αυτην, διοτι ευρισκετο μακραν απο της Σιδωνος, και δεν ειχον συγκοινωνιαν με ουδενα εκειτο δε εν τη κοιλαδι της Βαιθ-ρεωβ. Και ωκοδομησαν πολιν και κατωκησαν εν αυτη.

euntes itaque quinque viri venerunt lais videruntque populum habitantem in ea absque ullo timore iuxta sidoniorum consuetudinem securum et quietum nullo eis penitus resistente magnarumque opum et procul a sidone atque a cunctis hominibus separatu
Τοτε ανεχωρησαν οι πεντε ανδρες και ηλθον εις Λαισα, και ειδον τον λαον τον κατοικουντα εν αυτη αμεριμνον, κατα τον τροπον των Σιδωνιων, ησυχαζοντα και ζωντα εν αφοβια και δεν ητο ουδεις αρχων εν τω τοπω, οστις να περιστελλη αυτους εις ουδεν και αυτοι ησαν μακραν των Σιδωνιων, και δεν ειχον συγκοινωνιαν με ουδενα.

cumque haec fuissent rite celebrata egressus est omnis israhel qui inventus fuerat in urbibus iuda et fregerunt simulacra succideruntque lucos demoliti sunt excelsa et altaria destruxerunt non solum de universo iuda et beniamin sed de ephraim quoque et manasse donec penitus everterent reversique sunt omnes filii israhel in possessiones et civitates sua
Αφου δε συνετελεσθησαν παντα ταυτα, πας ο Ισραηλ οι ευρεθεντες εξηλθον εις τας πολεις του Ιουδα και συνετριψαν τα αγαλματα και κατεκοψαν τα αλση και εκρημνισαν τους υψηλους τοπους και τα θυσιαστηρια απο παντος του Ιουδα και Βενιαμιν το αυτο εκαμον και εις τον Εφραιμ και Μανασση, εωσου συνετελεσαν. Τοτε επεστρεψαν παντες οι υιοι Ισραηλ, εκαστος εις την ιδιοκτησιαν αυτου, εις τας εαυτων πολεις.