Şunu aradınız:: rubrum (Latince - Yunanca)

acer rubrum
άκερ ο ερυθρός

corallium rubrum
κόκκινο κοράλλι

chenopodium rubrum l.
χηνοπόδιο το ερυθρό

qui divisit rubrum mare in divisiones quoniam in aeternum misericordia eiu
Το ονομα σου, Κυριε, μενει εις τον αιωνα το μνημοσυνον σου, Κυριε, εις γενεαν και γενεαν.

sed et inde egressi fixere tentoria super mare rubrum profectique de mari rubr
Και σηκωθεντες απο Αιλειμ, εστρατοπεδευσαν παρα την Ερυθραν θαλασσαν.

quare ergo rubrum est indumentum tuum et vestimenta tua sicut calcantium in torcular
Δια τι ειναι ερυθρα η στολη σου και τα ιματια σου ομοια ανθρωπου πατουντος εν ληνω;

fide transierunt mare rubrum tamquam per aridam terram quod experti aegyptii devorati sun
Δια πιστεως διεβησαν την Ερυθραν θαλασσαν ως δια ξηρας, την οποιαν δοκιμασαντες οι Αιγυπτιοι κατεποντισθησαν.

sed quando de aegypto conscenderunt ambulavit per solitudinem usque ad mare rubrum et venit in cade
αλλ' αφου ανεβη ο Ισραηλ εξ Αιγυπτου και επορευθη δια της ερημου εις την Ερυθραν θαλασσαν και ηλθεν εις Καδης,

sed circumduxit per viam deserti quae est iuxta mare rubrum et armati ascenderunt filii israhel de terra aegypt
Αλλ' ο Θεος περιεφερε τον λαον δια της οδου της ερημου προς την Ερυθραν θαλασσαν και ανεβησαν οι υιοι Ισραηλ εκ της γης Αιγυπτου παρατεταγμενοι.

profectique inde venimus in solitudinem quae ducit ad mare rubrum sicut mihi dixerat dominus et circumivimus montem seir longo tempor
Τοτε εστρεψαμεν και ωδοιπορησαμεν εν τη ερημω δια της οδου της Ερυθρας θαλασσης, καθως ελαλησε Κυριος προς εμε και περιεφερομεθα περι το ορος Σηειρ ημερας πολλας.

profecti sunt autem et de monte or per viam quae ducit ad mare rubrum ut circumirent terram edom et taedere coepit populum itineris ac labori
Και εσηκωθησαν απο του ορους Ωρ δια της οδου της Ερυθρας θαλασσης, δια να περιελθωσι την γην Εδωμ και ωλιγοψυχησεν ο λαος εν τη οδω.

haec sunt verba quae locutus est moses ad omnem israhel trans iordanem in solitudine campestri contra mare rubrum inter pharan et thophel et laban et aseroth ubi auri est plurimu
Ουτοι ειναι οι λογοι, τους οποιους ελαλησεν ο Μωυσης προς παντα τον Ισραηλ, εντευθεν του Ιορδανου εν τη ερημω, εν τη πεδιαδι κατεναντι Σουφ, μεταξυ Φαραν και Τοφελ και Λαβαν και Ασηρωθ και Διζααβ.