Şunu aradınız:: sint (Latince - Yunanca)

habeto eas solus nec sint alieni participes tu
σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου

ac separabis de medio filiorum israhel ut sint me
Ουτω θελεις αποχωρισει τους Λευιτας εκ μεσου των υιων Ισραηλ, και οι Λευιται θελουσιν εισθαι εμου.

senes ut sobrii sint pudici prudentes sani fide dilectione patienti
Οι γεροντες να ηναι αγρυπνοι, σεμνοι, σωφρονες, υγιαινοντες εν τη πιστει, τη αγαπη, τη υπομονη.

servus et ancilla sint vobis de nationibus quae in circuitu vestro sun
Ο δε δουλος σου και η δουλη σου, οσους αν εχης, απο των εθνων των περιξ υμων, εκ τουτων θελετε αγοραζει δουλον και δουλην.

ut non sit scisma in corpore sed id ipsum pro invicem sollicita sint membr
δια να μη ηναι σχισμα εν τω σωματι, αλλα να φροντιζωσι τα μελη το αυτο υπερ αλληλων.

duratur ad filios suos quasi non sint sui frustra laboravit nullo timore cogent
σκληρυνεται κατα των τεκνων αυτης, ως να μη ησαν αυτης ματαιως εκοπιασε, μη φοβουμενη

dixitque mihi ego ostendam tibi quae futura sint in novissimo maledictionis quoniam habet tempus finem suu
Και ειπεν, Ιδου, εγω θελω σε καμει να γνωρισης τι θελει συμβη εν τοις εσχατοις της οργης διοτι εν τω ωρισμενω καιρω θελει εισθαι το τελος.

audivi de te quoniam spiritum deorum habeas et scientia intellegentiaque ac sapientia ampliores inventae sint in t
Ηκουσα τωοντι περι σου, οτι το πνευμα των θεων ειναι εν σοι και φως και συνεσις και σοφια εξοχος ευρεθησαν εν σοι.

pater quos dedisti mihi volo ut ubi ego sum et illi sint mecum ut videant claritatem meam quam dedisti mihi quia dilexisti me ante constitutionem mund
Πατερ, εκεινους τους οποιους μοι εδωκας, θελω, οπου ειμαι εγω, να ηναι και εκεινοι μετ' εμου, δια να θεωρωσι την δοξαν μου, την οποιαν μοι εδωκας, διοτι με ηγαπησας προ καταβολης κοσμου.

et dixit dominus ad me quid tu vides hieremia et dixi ficus ficus bonas bonas valde et malas malas valde quae comedi non possunt eo quod sint mala
Και ειπε Κυριος προς εμε, Τι βλεπεις, Ιερεμια; Και ειπα, Συκα τα συκα τα καλα ειναι καλλιστα, τα δε κακα κακιστα, ωστε δια την αχρειοτητα δεν τρωγονται.

quo relevatus es dominus enim deus tuus ambulat in medio castrorum ut eruat te et tradat tibi inimicos tuos ut sint castra tua sancta et nihil in eis appareat foeditatis nec derelinquat t
Διοτι Κυριος ο Θεος σου περιπατει εν μεσω του στρατοπεδου σου, δια να σε ελευθερωση και δια να παραδωση τους εχθρους σου εμπροσθεν σου δια τουτο θελει εισθαι αγιον το στρατοπεδον σου δια να μη βλεπη ακαθαρσιαν τινα εν σοι, και αποστρεψη απο σου.

quia in ipsis diebus se ulti sunt iudaei de inimicis suis et luctus atque tristitia in hilaritatem gaudiumque conversa sint essentque istae dies epularum atque laetitiae et mitterent sibi invicem ciborum partes et pauperibus munuscula largirentu
ως τας ημερας καθ' ας οι Ιουδαιοι ανεπαυθησαν απο των εχθρων αυτων, και τον μηνα καθ' ον η λυπη αυτων ετραπη εις αυτους εις χαραν και το πενθος εις ημεραν αγαθην ωστε να καμνωσιν αυτας ημερας συμποσιου και ευφροσυνης και να αποστελλωσι μεριδας προς αλληλους και δωρα προς τους πτωχους.