Şunu aradınız:: solus (Latince - Yunanca)

solus consensus obligat
μόνη η συναίνεση υποχρεώνει

solus deus judicare mi potest
deus solus judicare potest μου

habeto eas solus nec sint alieni participes tu
σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου

remansit solus et ecce vir luctabatur cum eo usque man
Ο δε Ιακωβ εμεινε μονος και επαλαιε μετ' αυτου ανθρωπος εως τα χαραγματα της αυγης

qui extendit caelos solus et graditur super fluctus mari
Αυτος μονος εκτεινει τους ουρανους και πατει επι τα υψη της θαλασσης.

si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex e
η εφαγον μονος τον αρτον μου, και ο ορφανος δεν εφαγεν εξ αυτου

non valeo solus vestra negotia sustinere et pondus ac iurgi
πως θελω δυνηθη εγω μονος να βαστασω την ενοχλησιν σας και το φορτιον σας και τας αντιλογιας σας;

omni tempore quo leprosus est et inmundus solus habitabit extra castr
Πασας τας ημερας καθ' ας η πληγη θελει εισθαι εν αυτω, θελει εισθαι ακαθαρτος ειναι ακαθαρτος μονος θελει κατοικει εξω του στρατοπεδου θελει εισθαι η κατοικια αυτου.

dixit autem ei iesus quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus deu
Και ο Ιησους ειπε προς αυτον Τι με λεγεις αγαθον; ουδεις αγαθος ειμη εις ο Θεος.

quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus e
Τις δυναται να εξαγαγη καθαρον απο ακαθαρτου; ουδεις.

et si iudico ego iudicium meum verum est quia solus non sum sed ego et qui me misit pate
Αλλα και εαν εγω κρινω, η κρισις η εμη ειναι αληθης, διοτι μονος δεν ειμαι, αλλ' εγω και ο Πατηρ ο πεμψας με.

audientes autem unus post unum exiebant incipientes a senioribus et remansit solus et mulier in medio stan
Εκεινοι δε ακουσαντες, εξηρχοντο εις εκαστος, αρχισαντες απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων και εμεινε μονος ο Ιησους και η γυνη ισταμενη εν τω μεσω.

non sedi in concilio ludentium et gloriatus sum a facie manus tuae solus sedebam quoniam comminatione replesti m
Δεν εκαθησα εν συνεδριω χλευαστων και συνευφρανθην εκαθησα μονος εξ αιτιας της χειρος σου διοτι συ με ενεπλησας αδημονιας.

et factum est cum solus esset orans erant cum illo et discipuli et interrogavit illos dicens quem me dicunt esse turba
Και ενω αυτος προσηυχετο καταμονας, ησαν μετ' αυτου οι μαθηται, και ηρωτησεν αυτους λεγων τινα με λεγουσιν οι οχλοι οτι ειμαι;

qui solus habet inmortalitatem lucem habitans inaccessibilem quem vidit nullus hominum sed nec videre potest cui honor et imperium sempiternum ame
οστις μονος εχει την αθανασιαν, κατοικων φως απροσιτον, τον οποιον ουδεις των ανθρωπων ειδεν ουδε δυναται να ιδη εις τον οποιον εστω τιμη και κρατος αιωνιον αμην.

nunc ergo ne ponat dominus meus rex super cor suum verbum istud dicens omnes filii regis occisi sunt quoniam amnon solus mortuus es
τωρα λοιπον ας μη βαλη ο κυριος μου ο βασιλευς το πραγμα εν τη καρδια αυτου, λεγων οτι παντες οι υιοι του βασιλεως απεθανον διοτι ο Αμνων μονος απεθανεν.

videte quod ego sim solus et non sit alius deus praeter me ego occidam et ego vivere faciam percutiam et ego sanabo et non est qui de manu mea possit eruer
Ιδετε τωρα οτι εγω, εγω ειμαι, και δεν ειναι Θεος πλην εμου εγω θανατονω και ζωοποιω εγω πληγονω και ιατρευω και δεν υπαρχει ο ελευθερων εκ της χειρος μου.

torcular calcavi solus et de gentibus non est vir mecum calcavi eos in furore meo et conculcavi eos in ira mea et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea et omnia indumenta mea inquinav
Επατησα μονος τον ληνον, και ουδεις εκ των λαων ητο μετ' εμου και κατεπατησα αυτους εν τω θυμω μου και κατελακτισα αυτους εν τη οργη μου και το αιμα αυτων ερραντισθη επι τα ιματια μου και εμολυνα ολην μου την στολην.

et ille respondit zelo zelatus sum pro domino deo exercituum quia dereliquerunt pactum tuum filii israhel altaria tua destruxerunt et prophetas tuos occiderunt gladio et derelictus sum ego solus et quaerunt animam meam ut auferant ea
Και ειπεν, Εσταθην εις ακρον ζηλωτης υπερ Κυριου του Θεου των δυναμεων διοτι οι υιοι του Ισραηλ εγκατελιπον την διαθηκην σου, τα θυσιαστηρια σου κατεστρεψαν και τους προφητας σου εθανατωσαν εν ρομφαια και εναπελειφθην εγω μονος και ζητουσι την ζωην μου, δια να αφαιρεσωσιν αυτην.

respondens autem ionadab filius samaa fratris david dixit ne aestimet dominus meus quod omnes pueri filii regis occisi sint amnon solus mortuus est quoniam in ore absalom erat positus ex die qua oppressit thamar sororem eiu
Και απεκριθη Ιωναδαβ, ο υιος του Σαμαα, αδελφου του Δαβιδ, και ειπεν, Ας μη λεγη ο κυριος μου οτι εθανατωθησαν παντες οι νεοι, οι υιοι του βασιλεως διοτι ο Αμνων μονος απεθανεν επειδη ο Αβεσσαλωμ ειχεν αποφασισει τουτο, αφ' ης ημερας εταπεινωσε Θαμαρ την αδελφην αυτου