Şunu aradınız:: venistis (Latince - Yunanca)

nunc venistis et modo videntes plagam meam timeti
Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.

dixi vobis venistis ad montem amorrei quem dominus deus noster daturus est nobi
Και ειπα προς εσας, Ηλθετε εις το ορος των Αμορραιων, το οποιον διδει εις ημας Κυριος ο Θεος ημων

nudus et operuistis me infirmus et visitastis me in carcere eram et venistis ad m
γυμνος, και με ενεδυσατε, ησθενησα, και με επεσκεφθητε, εν φυλακη ημην, και ηλθετε προς εμε.

neque enim usque in praesens tempus venistis ad requiem et possessionem quam dominus deus daturus est vobi
Διοτι δεν ηλθετε ετι εις την αναπαυσιν και εις την κληρονομιαν, την οποιαν διδει εις εσας Κυριος ο Θεος σας.

et venistis ad locum hunc egressusque est seon rex esebon et og rex basan occurrens nobis ad pugnam et percussimus eo
Και οτε ηλθετε εις τουτον τον τοπον, Σηων ο βασιλευς της Εσεβων και Ωγ ο βασιλευς της Βασαν εξηλθον εις συναντησιν ημων δια πολεμον, και ημεις επαταξαμεν αυτους

quibus ille respondit nonne vos estis qui odistis me et eiecistis de domo patris mei et nunc venistis ad me necessitate conpuls
Και ειπεν ο Ιεφθαε προς τους πρεσβυτερους της Γαλααδ, Σεις δεν με εμισησατε και με απεβαλετε εκ του οικου του πατρος μου; δια τι λοιπον ηλθετε τωρα προς εμε, οτε ευρισκεσθε εις αμηχανιαν;

et venistis et stetistis coram me in domo hac in qua invocatum est nomen meum et dixistis liberati sumus eo quod fecerimus omnes abominationes ista
επειτα ερχεσθε και ιστασθε ενωπιον μου εν τω οικω τουτω, εφ' ον εκληθη το ονομα μου, και λεγετε, Ηλευθερωθημεν, δια να καμνητε παντα ταυτα τα βδελυγματα;

fili hominis loquere senioribus israhel et dices ad eos haec dicit dominus deus num ad interrogandum me vos venistis vivo ego quia non respondebo vobis ait dominus deu
Υιε ανθρωπου, λαλησον προς τους πρεσβυτερους του Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος Ηλθετε δια να με επερωτησητε; Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, δεν θελω επερωτηθη απο σας.

transistisque iordanem et venistis ad hiericho pugnaveruntque contra vos viri civitatis eius amorreus et ferezeus et chananeus et hettheus et gergeseus et eveus et iebuseus et tradidi illos in manus vestra
Και διεβητε τον Ιορδανην και ηλθετε εις Ιεριχω και σας επολεμησαν οι ανδρες της Ιεριχω, οι Αμορραιοι και οι Φερεζαιοι και οι Χαναναιοι και οι Χετταιοι και οι Γεργεσαιοι, οι Ευαιοι και οι Ιεβουσαιοι και παρεδωκα αυτους εις τας χειρας σας.

egressusque est david obviam eis et ait si pacifice venistis ad me ut auxiliemini mihi cor meum iungatur vobis si autem insidiamini mihi pro adversariis meis cum ego iniquitatem in manibus non habeam videat deus patrum nostrorum et iudice
Και εξηλθεν ο Δαβιδ εις συναντησιν αυτων και αποκριθεις ειπε προς αυτους, Εαν ερχησθε προς εμε εν ειρηνη δια να μοι βοηθησητε, η καρδια μου θελει εισθαι ηνωμενη με σας αλλ' εαν δια να με προδοσητε εις τους εχθρους μου, ενω δεν ειναι αδικια εις τας χειρας μου, ο Θεος των πατερων ημων ας ιδη και ας ελεγξη τουτο.