Şunu aradınız:: veste (Latince - Yunanca)

qui maior est vestrum erit minister veste
Ο δε μεγαλητερος απο σας θελει εισθαι υπηρετης σας.

consolamini consolamini populus meus dicit deus veste
Παρηγορειτε, παρηγορειτε τον λαον μου, λεγει ο Θεος σας.

ego dominus sanctus vester creans israhel rex veste
Εγω ειμαι ο Κυριος, ο Αγιος σας, ο Ποιητης του Ισραηλ, ο Βασιλευς σας.

loquere filiis israhel et dices ad eos ego dominus deus veste
Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Εγω ειμαι Κυριος, ο Θεος σας.

dominum exercituum ipsum sanctificate ipse pavor vester et ipse terror veste
Τον Κυριον των δυναμεων, αυτον αγιασατε και αυτος ας ηναι ο φοβος σας και αυτος ας ηναι ο τρομος σας.

quinto autem anno comedetis fructus congregantes poma quae proferunt ego dominus deus veste
Εις δε το πεμπτον ετος θελετε τρωγει τον καρπον αυτου, δια να πληθυνθη εις εσας το εισοδημα αυτου. Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.

et dixit voca nomen eius non populus meus quia vos non populus meus et ego non ero veste
Και ειπε Κυριος, Καλεσον το ονομα αυτου Λο-αμμι διοτι σεις δεν εισθε λαος μου και εγω δεν θελω εισθαι υμων.

protinus ad regis imperium eductum de carcere ioseph totonderunt ac veste mutata obtulerunt e
Τοτε αποστειλας ο Φαραω, εκαλεσε τον Ιωσηφ, και εξηγαγον αυτον μετα σπουδης εκ της φυλακης και εξυρισθη και ηλλαξε την στολην αυτου και ηλθε προς τον Φαραω.

et factum est dum mente consternatae essent de isto ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgent
Και ενω ησαν εν απορια περι τουτου, ιδου, δυο ανδρες εσταθησαν εμπροσθεν αυτων με ιματια αστραπτοντα.

loquere ad omnem coetum filiorum israhel et dices ad eos sancti estote quia ego sanctus sum dominus deus veste
Λαλησον προς πασαν την συναγωγην των υιων Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Αγιοι θελετε εισθαι διοτι αγιος ειμαι εγω Κυριος ο Θεος σας.

neque in vinea tua racemos et grana decidentia congregabis sed pauperibus et peregrinis carpenda dimittes ego dominus deus veste
Και τον αμπελωνα σου δεν θελεις επανατρυγησει ουτε τας ρωγας του αμπελωνος σου θελεις συλλεξει εις τον πτωχον και εις τον ξενον θελεις αφησει αυτας. Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.

ut discant posteri vestri quod in tabernaculis habitare fecerim filios israhel cum educerem eos de terra aegypti ego dominus deus veste
δια να γνωρισωσιν αι γενεαι σας οτι εν σκηναις κατωκισα τους υιους Ισραηλ, οτε εξηγαγον αυτους εκ γης Αιγυπτου εγω Κυριος ο Θεος σας.

et scribae et pharisaei videntes quia manducaret cum peccatoribus et publicanis dicebant discipulis eius quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit magister veste
Οι δε γραμματεις και Φαρισαιοι, ιδοντες αυτον τρωγοντα μετα των τελωνων και αμαρτωλων, ελεγον προς τους μαθητας αυτου Δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων τρωγει και πινει;

postquam autem messueritis segetem terrae vestrae non secabitis eam usque ad solum nec remanentes spicas colligetis sed pauperibus et peregrinis dimittetis eas ego dominus deus veste
Και οταν θεριζητε τον θερισμον της γης σας, δεν θελεις θερισει ολοκληρως τας ακρας του αγρου σου και τα πιπτοντα του θερισμου σου δεν θελεις συλλεξει εις τον πτωχον και εις τον ξενον θελεις αφησει αυτα. Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.

et fuit pondus postulatarum inaurium mille septingenti auri sicli absque ornamentis et monilibus et veste purpurea quibus madian reges uti soliti erant et praeter torques aureos cameloru
Και το βαρος των χρυσων ενωτιων, τα οποια εζητησεν, ητο χιλιοι και επτακοσιοι σικλοι χρυσοι εκτος των μηνισκων και των περιδεραιων και των πορφυρων, τα οποια ησαν επι τους βασιλεις του Μαδιαμ, και εκτος των περιλαιμιων, τα οποια ησαν εις τους τραχηλους των καμηλων αυτων.

et dices ad eos haec dicit dominus deus in die qua elegi israhel et levavi manum meam pro stirpe domus iacob et apparui eis in terra aegypti et levavi manum meam pro eis dicens ego dominus deus veste
και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος Εν τη ημερα καθ' ην εξελεξα τον Ισραηλ και υψωσα την χειρα μου προς το σπερμα του οικου Ιακωβ και εγνωρισθην εις αυτους εν Αιγυπτω και υψωσα την χειρα μου προς αυτους, λεγων, Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας,