Şunu aradınız:: abromas (Litvanca - Esperanto)

abromas keliavo vis toliau į pietus.
kaj abram iris pluen, cxiam pluen al sudo.

abromas puolė kniūbsčias, o dievas kalbėjo:
kaj abram jxetis sin vizagxaltere, kaj dio parolis al li, dirante:

abromas patikėjo dievu, ir tai jam buvo įskaityta teisumu.
kaj li kredis al la eternulo; kaj tio estis kalkulita al li kiel virto.

plėšrieji paukščiai atskrido prie mėsos, bet abromas juos nubaidė.
kaj la rabobirdoj mallevigxis sur la kadavrojn, sed abram ilin forpelis.

kai tarai buvo septyniasdešimt metų, gimė abromas, nahoras ir haranas.
kaj terahx vivis sepdek jarojn, kaj naskigxis al li abram, nahxor, kaj haran.

hagara pagimdė abromui sūnų. abromas pavadino jį vardu izmaelis.
kaj hagar naskis al abram filon; kaj abram donis al sia filo, kiun naskis hagar, la nomon isxmael.

abromas buvo labai turtingas: turėjo daug gyvulių, sidabro ir aukso.
kaj abram estis tre ricxa je brutoj, argxento, kaj oro.

Šitie yra taros palikuonys: abromas, nahoras ir haranas, o harano sūnus­lotas.
kaj jen estas la generaciaro de terahx: al terahx naskigxis abram, nahxor, kaj haran; kaj al haran naskigxis lot.

abromas susivyniojo palapinę ir nuėjo iki mamrės ąžuolų hebrone. ten jis pastatė viešpačiui aukurą.
kaj abram forprenis sian tendon, kaj iris kaj eklogxis en la arbareto mamre, kiu estas en hxebron; kaj li konstruis tie altaron al la eternulo.

kilus badui toje šalyje, abromas nuvyko pagyventi į egiptą, nes šalyje buvo didelis badas.
kaj estis malsato en la lando. kaj abram malsupreniris egiptujon, por tie logxi kelktempe, cxar malfacila estis la malsato en la lando.

abromas, atvedęs visus gyvulius, padalino pusiau ir padėjo kiekvieną gabalą vienas prieš kitą, tačiau paukščių nedalino.
kaj li alportis al li cxion cxi tion, kaj li distrancxis ilin laux la mezo kaj metis cxiujn partojn unu kontraux la alia, sed la birdojn li ne distrancxis.

jis laimino jį, sakydamas: “tebūna abromas palaimintas aukščiausiojo dievo, dangaus ir žemės valdovo!
kaj li benis lin kaj diris: benata estu abram de dio plejsupra, la kreinto de la cxielo kaj la tero;

kai abromas sugrįžo, nugalėjęs kedorlaomerį ir karalius, kurie buvo su juo, sodomos karalius išėjo jo pasitikti į Šavės slėnį­karaliaus slėnį.
kaj la regxo de sodom eliris al li renkonte, kiam li revenis, venkinte kedorlaomeron kaj la regxojn, kiuj estis kun li, en la valon sxave, kiu estas valo de la regxo.

abromas iškeliavo, kaip viešpats jam pasakė. su juo drauge išėjo lotas. abromas buvo septyniasdešimt penkerių metų, kai jis išėjo iš charano.
kaj abram iris, kiel la eternulo diris al li, kaj kun li iris lot. kaj abram havis la agxon de sepdek kvin jaroj, kiam li eliris el hxaran.

abromas išgirdęs, kad jo brolio sūnus buvo išvestas į nelaisvę, apginklavo tris šimtus aštuoniolika savo išlavintų tarnų, gimusių jo namuose, ir vijosi priešą iki dano.
kaj abram auxdis, ke lia frato estas kaptita, kaj li elkondukis siajn ekzercitojn, naskitajn en lia domo, tricent dek ok, kaj persekutis gxis dan.

kai abromas buvo devyniasdešimt devynerių metų amžiaus, viešpats pasirodė abromui ir tarė: “aš esu dievas visagalis, vaikščiok mano akivaizdoje ir būk tobulas.
kiam abram havis la agxon de nauxdek naux jaroj, aperis la eternulo al abram, kaj diris al li: mi estas dio la plejpotenca; iradu antaux mi kaj estu senpeka.

abromas tarė sarajai: “tavo tarnaitė yra tavo rankose. elkis su ja, kaip tau patinka”. kai saraja ėmė ją spausti, ta pabėgo.
kaj abram diris al saraj: jen via sklavino estas en viaj manoj, faru kun sxi cxion, kio placxas al vi. kaj saraj komencis premi sxin, kaj sxi forkuris.

abromas paėmė savo žmoną sarają, brolio sūnų lotą, visą turtą, kurį jie turėjo, žmones, kuriuos buvo įsigijęs charane, ir išėjo į kanaano šalį. atėjęs į tą kraštą,
kaj abram prenis sian edzinon saraj kaj sian nevon lot, kaj ilian tutan havon, kiun ili akiris, kaj la homojn, kiujn ili akiris en hxaran; kaj ili eliris, por iri al la lando kanaana; kaj ili venis en la landon kanaanan.

po šių įvykių viešpats prabilo į abromą regėjime: “nebijok, abromai! aš esu tavo skydas ir labai didelis atlygis!”
post tiuj farigxoj la eternulo diris al abram en vizio jene: ne timu, abram, mi estas via sxildo; via rekompenco estas tre granda.