Şunu aradınız:: pakiaka (Maori - Estonca)

a, i te ata i a ratou e haere ana, ka kite i te piki, kua maroke ake i nga pakiaka
ja vara hommikul nägid nad mööda minnes viigipuu juureni ära kuivanud olevat.

ki te mea hoki he tapu te mea matamua, ka pera ano te puranga: ki te tapu hoki te pakiaka, e pera ano nga manga
aga kui uudsevili on püha, siis on ka taigen püha; ja kui juur on püha, siis on ka oksad pühad.

aua e whakapehapeha ki nga manga. ki te whakapehapeha ia koe, ehara i te mea nau i mau ake ai te pakiaka, engari na te pakiaka koe
siis ära kiitle okste vastu. ja kui sa kiitled, siis mõtle, et sina ei kanna juurt, vaid juur kannab sind.

na inaianei ano kei te pa te toki ki te pakiaka o nga rakau: ki te kahore tetahi rakau e hua i te hua pai, ka tuaina, ka maka ki te ahi
kuid kirves on ka juba puude juure küljes! iga puu nüüd, mis head vilja ei kanna, raiutakse maha ja visatakse tulle!”

kia whai pakiaka, ano he whare i hanga ki runga ki a ia, whakapumau rawa ki runga ki to koutou whakapono, kia pera me koutou i whakaakona ra, kia hira rawa ai te whakawhetai
juurdunuina temasse ja rajatuina temale ning kinnitatuina usus, nõnda nagu teid on õpetatud, ja olge ülevoolavad tänus.

kia noho ai a te karaiti ki roto ki o koutou ngakau, he mea whakapono; a, i te mea kua whai pakiaka, me te whai turanga mo koutou i roto i te aroha
et kristus usu kaudu elaks teie südameis ning te oleksite juurdunud ja rajatud armastusse,

kua tonoa e ahau, e ihu, taku anahera, hei whakaatu i enei mea ki a koutou i roto i nga hahi. ko ahau te pakiaka, te uri o rawiri, te whetu marama o te ata
mina, jeesus, läkitan oma ingli teile seda tunnistama kogudustes! mina olen taaveti juur ja sugu, helkjas koidutäht!”

otiia kahore ona pakiaka i roto i a ia, e mau noa ana mo te wa poto: a, no te panga o te whakapawera, o te whakatoi ranei, mo te kupu, na he tonu iho
temal aga ei ole juurt eneses, vaid ta on ainult üürikeseks: kui viletsus ning kiusatus tuleb sõna pärast, taganeb ta varsti.

he toka moana ratou i roto i a koutou hakari aroha, i a ratou e hakari tahi ana me koutou, he hepara e whangai ana i a ratou ano, kahore hoki e mataku; he kapua waikore e akina ana e nga hau; he rakau kua ngahoro nei nga rau, he mea huakore, ka rua nei nga matenga, he mea kua unuhia ake i nga pakiaka
nemad on teie armastussöömaaegadel mustuselaigud, kes kartmatult ühes pidutsevad iseendid nuumates; nad on tuulte aetavad veeta pilved, sügisesed viljata puud, kahekordselt surnud, juurtega välja kistud,