Şunu aradınız:: mahunga (Maori - Sırpça)

kei raro i toku mahunga tona maui, e awhi ana tona matau i ahau
leva je ruka njegova meni pod glavom, a desnom me grli.

heoi kua timata ano nga makawe o tona mahunga te tupu i muri i tona heunga
a kosa na glavi njegovoj poèe rasti kao što je bila kad ga obrijaše.

ahakoa eke noa tona nui ki nga rangi, a pa atu tona mahunga ki nga kapua
da bi mu visina doprla do neba, i glava se njegova dotakla oblaka,

he karauna kororia te mahunga hina, e ka kitea i runga i te ara o te tika
seda je kosa slavna kruna, nalazi se na putu pravednom.

i nga wa katoa kia ma ou kakahu: kaua hoki e whakakahoretia te hinu mo tou mahunga
svagda neka su ti haljine bele, i ulja na glavi tvojoj da ne nedostaje.

a ka whakaparahi tou rangi i runga i tou mahunga, ka whakarino hoki te whenua i raro i a koe
a nebo nad glavom tvojom biæe od bronze, a zemlja pod tobom od gvoždja.

kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou
pade venac s glave naše; teško nama, što zgrešismo!

i kuhua ano e ahau he mowhiti ki tou ihu, he whakakai ki ou taringa, he karauna ataahua ki tou mahunga
i grivnu oko èela metnuh ti, i oboce u uši, slavan venac na glavu.

ko tona mahunga kei te tino koura, he mea parakore, ko ona makawe he mawhatu, a mangu tonu, ano he raweni
glava mu je najbolje zlato, kosa mu je kudrava, crna kao gavran;

i puta iho ano he reo i te kikorangi i runga i o ratou mahunga; i te mea ka tu ratou, ka tukua iho o ratou parirau
i kad stavši spuštahu krila, èujaše se glas ozgo iz neba, koje beše nad glavama njihovim.

e kore hoki te kanohi e ahei te mea ki te ringa, kahore aku mahi mau: te mahunga ranei ki nga waewae, kahore aku mahi ma korua
ali oko ne može reæi ruci: ne trebaš mi; ili opet glava nogama: ne trebate mi.

karapotia ana ahau e te wai, tae tonu iho ki te wairua; i oku taha katoa te rire a taka noa; he rimu nga takai o toku mahunga
i rekoh: odbaèen sam ispred oèiju tvojih; ali æu još gledati svetu crkvu tvoju.

a ka meinga e ratou to ratou reo mou kia rangona, tiwerawera ana ta ratou tangi, ka opehia ano e ratou he puehu ki o ratou mahunga, ka takaoriori ki te pungarehu
i povikaæe za tobom glasno i zaridati gorko, i posuæe prahom glave svoje i po pepelu æe se valjati.

ae ra, ka tango i ta ratou hiriwa, koura hoki, ka hanga ai i etahi karauna, a ka potae atu ki te mahunga o te tino tohunga, o hohua tama a iohereke
uzmi srebra i zlata, i naèini vence, i metni na glavu isusu, sinu josedekovom, poglavaru sveštenièkom.

a ki te horapa noa atu te repera ki te kiri, a ka ngaro i te repera te kiri katoa o te tangata i pangia, o tona mahunga iho, a tae noa ki tona waewae, o nga wahi katoa e titiro ai te tohunga
ako li se guba izaspe po koži i pokrije svu kožu èoveku od glave do pete, gde bi god sveštenik oèima pogledao,

a ka kitea tetahi atu tohu i te rangi, na, he tarakona nui, he mea whero, e whitu ona mahunga, tekau ona haona, e whitu ano nga karauna i runga i ona mahunga
i pokaza se drugi znak na nebu, i gle, velika crvena aždaha, koja imaše sedam glava, i deset rogova; i na glavama njenim sedam kruna;

a i taua wahine te nge o te mano tini e noho nakohakoha ana: a i kawea mai i roto i te mano o te tangata nga haurangi o te koraha; a na ratou i whakanoho he poroporo ki o raua ringa, he karauna ataahua ki o raua mahunga
i beše onde vika veselog mnoštva, i osim ljudi iz gomile dovodjahu saveje iz pustinje, koji im metahu narukvice na ruke i krasne vence na glave.

a ka kite ano ahau, na, he kapua ma; a i runga i te kapua e noho ana tetahi, tona rite kei te tama a te tangata, i runga ano i tona mahunga he karaunga koura, i roto i tona ringaringa he toronaihi koi
i videh, i gle, oblak beo, i na oblaku sedjaše kao sin èoveèiji, i imaše na glavi svojoj krunu zlatnu, i u ruci svojoj srp oštar.