Şunu aradınız:: undergang (Norveççe - Afrikanca)

gru og grav er blitt oss til del, ødeleggelse og undergang.
skrik en kuil het ons deel geword, ondergang en verbreking.

den som var sin undergang nær, velsignet mig, og enkens hjerte fikk jeg til å juble.
die seën van hom wat klaar was om onder te gaan, het op my gekom; en die hart van die weduwee het ek laat jubel.

men undergang skal ramme alle overtredere og syndere, og de som forlater herren, skal omkomme;
maar daar sal verbreking wees van die oortreders en die sondaars almal saam; en die wat die here verlaat, sal omkom.

skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?
moet dit hom vertel word dat ek wil spreek? of het iemand ooit gesê dat hy vernietig wil word?

og dyret som var og ikke er, er selv den åttende, og er tillike en av de syv, og farer bort til undergang.
en die dier wat was en nie is nie, is self ook die agtste, en hy behoort by die sewe en gaan na die verderf.

og du dødsdømte, du ugudelige, du israels fyrste, hvis dag er kommet når den misgjerning er skjedd som fører til undergang!
en jy, onheilige, goddelose, vors van israel, wie se dag gekom het in die tyd van die uiteindelike afrekening--

minn om dette, idet du vidner for herrens åsyn at de ikke skal ligge i ordkrig, til ingen nytte, men til undergang for dem som hører på.
herinner aan hierdie dinge en betuig voor die here dat hulle geen woordestryd moet voer wat tot geen nut is nie, maar net tot ondergang van die hoorders.

og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.
en die wat my lewe soek, span strikke; en die wat my ongeluk soek, spreek van ondergang, en hulle bedink die hele dag bedrog.

derfor sier jeg: se bort fra mig! jeg må gråte bittert. treng ikke inn på mig for å trøste mig over mitt folks undergang!
daarom sê ek: kyk weg van my af, dat ek bitterlik kan ween; dring nie aan om my te troos oor die verwoesting van die dogter van my volk nie;

deres føtter haster til det onde og er snare til å utøse uskyldig blod; deres tanker er ondskaps tanker; det er ødeleggelse og undergang på deres veier.
hulle voete hardloop om kwaad te doen en is haastig om onskuldige bloed te vergiet; hulle gedagtes is onheilsgedagtes, verwoesting en verbreking is in hulle paaie.

to ting var det som rammet dig - hvem ynkes over dig? - ødeleggelse og undergang, hunger og sverd - hvorledes skal jeg trøste dig?
hierdie twee dinge het jou oorgekom--wie het medelyde met jou? --verwoesting en verbreking, hongersnood en swaard. hoe sou ek jou kan troos?

likesom og i alle sine brev når han i dem taler om dette; i dem er det noget som er svært å skjønne, og som de ulærde og ubefestede tyder vrangt, som de og gjør med de andre skrifter, til sin egen undergang.
net soos in al die briewe. hy spreek daarin oor hierdie dinge, waarvan sommige swaar is om te verstaan, wat die ongeleerde en onvaste mense verdraai, net soos die ander skrifte, tot hul eie verderf.

undergangen er nær.
dit is die einde.