Şunu aradınız:: skamme (Norveççe - Litvanca)

da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
niekada nepatirčiau gėdos, jei į tavo įsakymus žiūrėčiau.

jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
kalbėsiu apie tavo liudijimus karalių akivaizdoje ir nebūsiu sugėdintas.

gjør bare den elendiges råd til skamme! for herren er hans tilflukt.
jūs laikote nieku vargšą, bet jo priebėga yra viešpats.

for skriften sier: hver den som tror på ham, skal ikke bli til skamme.
raštas juk sako: “kiekvienas, kuris jį tiki, nebus sugėdintas”.

jeg henger ved dine vidnesbyrd; herre, la mig ikke bli til skamme!
Įsitvėriau tavo liudijimų; viešpatie, neleisk man patirti gėdos.

egyptens datter blir til skamme; hun blir gitt i hendene på et folk fra nord.
egipto duktė bus sugėdinta, ji bus atiduota į šiaurės tautos rankas”.

men du har frelst oss fra våre fiender, og våre avindsmenn har du gjort til skamme.
dievu giriamės per dieną ir tavo vardą šlovinsime per amžius.

men lider han som kristen, da skal han ikke skamme sig, men prise gud for dette navn.
bet jei kenčia kaip krikščionis, tegul nesigėdija, o tešlovina dėl to dievą.

og enda har du nu forkastet oss og latt oss bli til skamme, og du drar ikke ut med våre hærer.
tu priverti mus trauktis nuo priešų, kurie nekenčia mūsų ir išnaudoja mus.

hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
palaikyk mane, kaip žadėjai, kad gyvenčiau, tenebūsiu sugėdintas dėl savo vilties.

de forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.
jie tegul keikia, bet tu laimink! kai jie pakyla, tebūna sugėdinti, o tavo tarnas tesidžiaugia.

og håpet gjør ikke til skamme, fordi guds kjærlighet er utøst i våre hjerter ved den hellige Ånd, som er oss gitt.
o viltis neapvilia, nes dievo meilė yra išlieta mūsų širdyse per Šventąją dvasią, kuri mums duota.

da han sa dette, blev de til skamme alle som stod ham imot, og alt folket gledet sig over alle de herlige gjerninger han gjorde.
kai jis tai kalbėjo, visi jo priešininkai liko sugėdinti, o minia džiaugėsi visais šlovingais jo atliktais darbais.

så vi, for ikke å si i selv, ikke skal bli til skamme i denne tillit når det kommer makedoniere med mig og finner eder uferdige.
kad, jei kartais makedoniečiai atvyktų kartu su manimi ir rastų jus nepasiruošusius, mes (nekalbant apie jus) nebūtume sugėdinti dėl tokio tvirto pasigyrimo.

for den som skammer sig ved mig og mine ord i denne utro og syndige slekt, ham skal også menneskesønnen skamme sig ved når han kommer i sin faders herlighet med de hellige engler.
jei kas gėdisi manęs ir mano žodžių šios svetimaujančios ir nuodėmingos kartos akivaizdoje, to gėdysis ir Žmogaus sūnus, kai jis ateis savo tėvo šlovėje su šventaisiais angelais”.

som skrevet er: se, jeg legger i sion en snublesten og en anstøtsklippe; den som tror på ham, skal ikke bli til skamme.
kaip parašyta: “Štai dedu sione suklupimo akmenį, papiktinimo uolą; bet kas juo tiki, nebus sugėdintas”.

og i skal kjenne at jeg bor midt i israel, og at jeg er herren eders gud, og ingen annen; og mitt folk skal aldri i evighet bli til skamme.
jūs žinosite, kad aš esu izraelyje, aš, viešpats, jūsų dievas, ir nėra kito. mano tauta nebus sugėdinta per amžius.

men det som er dårlig i verden, det utvalgte gud sig for å gjøre de vise til skamme, og det som er svakt i verden, det utvalgte gud sig for å gjøre det sterke til skamme,
bet dievas išsirinko, kas pasaulyje kvaila, kad sugėdintų išminčius. dievas išsirinko, kas pasaulyje silpna, kad sugėdintų, kas galinga.

om damaskus. hamat og arpad er blitt til skamme, for de har hørt en ond tidende, de forgår av angst; i havet er det uro, det kan ikke være stille.
apie damaską: “sąmyšis hamate ir arpade, nes bloga žinia pasiekė juos. jie išsigandę nerimauja kaip neramios jūros bangos.

da blev de grepet av stor frykt, de som ikke kjente frykt; for gud spreder deres ben som leirer sig imot dig; du gjør dem til skamme, for gud har forkastet dem.
o kad ateitų iš siono išgelbėjimas izraeliui! kai dievas parves savo tautos belaisvius, džiaugsis jokūbas, linksminsis izraelis!