Şunu aradınız:: izrailjevu (Sırpça - İbranice)

i on ustavši, uze dete i mater njegovu, i dodje u zemlju izrailjevu.
ויקם ויקח את הילד ואת אמו ויבא ארצה ישראל׃

tako u taj dan potpadoše moavci pod ruku izrailjevu; i zemlja bi mirna osamdeset godina.
ותכנע מואב ביום ההוא תחת יד ישראל ותשקט הארץ שמונים שנה׃

jer gospod povrati slavu jakovljevu kao slavu izrailjevu, jer ih pustošnici opustošiše i loze im potrše.
כי שב יהוה את גאון יעקב כגאון ישראל כי בקקום בקקים וזמריהם שחתו׃

tada ustavši jezdra sveštenik reèe im: vi sagrešiste što se oženiste tudjinkama, te umnožiste krivicu izrailjevu.
ויקם עזרא הכהן ויאמר אלהם אתם מעלתם ותשיבו נשים נכריות להוסיף על אשמת ישראל׃

tako biše pokoreni filisteji, i više ne dolaziše na medju izrailjevu. i ruka gospodnja beše protiv filisteja svega veka samuilovog.
ויכנעו הפלשתים ולא יספו עוד לבוא בגבול ישראל ותהי יד יהוה בפלשתים כל ימי שמואל׃

utvarama božjim odvede me u zemlju izrailjevu, i postavi me na goru vrlo visoku, na kojoj beše s juga kao sagradjen grad.
במראות אלהים הביאני אל ארץ ישראל ויניחני אל הר גבה מאד ועליו כמבנה עיר מנגב׃

jer ovako veli gospod gospod: Što si pljeskao rukama i lupao nogom i veselio se iz srca što si opustošio svu zemlju izrailjevu,
כי כה אמר אדני יהוה יען מחאך יד ורקעך ברגל ותשמח בכל שאטך בנפש אל אדמת ישראל׃

i reèe: ustani, i uzmi dete i mater njegovu i idi u zemlju izrailjevu; jer su izumrli koji su tražili dušu detinju.
ויאמר אליו קום קח את הילד ואת אמו ולך שוב אל ארץ ישראל כי מתו המבקשים את נפש הילד׃

kako obastre gospod oblakom u gnevu svom kæer sionsku! svrže s neba na zemlju slavu izrailjevu, i ne opomenu se podnožja nogu svojih u dan gneva svog!
איכה יעיב באפו אדני את בת ציון השליך משמים ארץ תפארת ישראל ולא זכר הדם רגליו ביום אפו׃

i ugotovi im gozbu veliku; te jedoše i piše; pa ih otpusti, a oni otidoše gospodaru svom; i otada ne dolaziše èete sirske u zemlju izrailjevu.
ויכרה להם כרה גדולה ויאכלו וישתו וישלחם וילכו אל אדניהם ולא יספו עוד גדודי ארם לבוא בארץ ישראל׃

i reci narodu zemaljskom: ovako veli gospod gospod za stanovnike jerusalimske, za zemlju izrailjevu: hleb æe svoj jesti u brizi i vodu æe svoju piti prepadajuæi se, jer æe zemlja opusteti i ostati bez svega što je u njoj za bezakonje svih koji žive u njoj.
ואמרת אל עם הארץ כה אמר אדני יהוה ליושבי ירושלם אל אדמת ישראל לחמם בדאגה יאכלו ומימיהם בשממון ישתו למען תשם ארצה ממלאה מחמס כל הישבים בה׃