Şunu aradınız:: muling binuhay mo (Tagalogca - İngilizce)

muling binuhay mo
resurrected

muling binuhay
resurrection

muling binuhay ang
rekindled the kapampangan spirit

muling binuhay mo ang pusot isip ko
you resurrected

binuhay mo katawang lupa ko
binuhay mo katawang lupa ko

binuhay mo na muli ang tagalog version
you made me live again tagalog version

salamat nanay sa dahil binuhay mo ang papa kaya andito kami ngayon sa mundo
thank you so much to all grandma if you could have been happy with grandpa, we love you grandma ..

gumuho ang pangako pangarap ay napako hindi rin madali na kalungkutan ay itago lahat naman ng bagay ay merong katapusan at meron kang pagsubok na kailangang lagpasan ang makasama ka binuhay mo ko ay bigay ng diyos alaala na iniwan mo ay di magatatapos dahil mayrong isang awitin na likha ng iyong anak at mayrong isang anak pangakong di na iiyak pangakong di na iiyak pangakong di na iiyak
gumuho ang pangako pangarap ay napako hindi rin madali na kalungkutan ay itago lahat naman ng bagay ay merong katapusan at meron kang pagsubok na kailangang lagpasan ang makasama ka binuhay mo ko ay bigay ng diyos alaala na iniwan mo ay di magatatapos dahil mayrong isang awitin na likha ng iyong anak at mayrong isang anak pangakong di na iiyak pangakong di na iiyak pangakong di na iiyak

chatgpt you said: make me analepsis na maikling kwento chatgpt said: chatgpt narito ang isang maikling kwento na gumagamit ng analepsis o flashback bilang elemento: "ang kahapon ni daniel" sa tahimik na silid ng ospital, nakahiga si daniel, isang matandang lalaki, at nakatingin sa kisame habang hawak ang isang lumang litrato. sa litrato, makikita ang isang batang lalaki at babae na magkahawak-kamay, nakangiti sa isang malawak na taniman ng palay. sumagi sa isipan ni daniel ang mga araw ng kanyang kabataan. flashback: noong bata pa siya, si daniel ay isang simpleng magsasaka. mahirap ang buhay, ngunit palaging may saya dahil sa kanyang kasamang si ana, ang kanyang kababata at matalik na kaibigan. magkasama nilang pinapangarap ang magandang hinaharap habang nagtatampisaw sa ilog o umaakyat sa puno ng mangga. isang araw, sa ilalim ng punong mangga kung saan madalas silang magpahinga, sinabi ni ana, "balang araw, daniel, aalis tayo rito. magtatayo tayo ng negosyo at babalik tayo dito na matagumpay." ngumiti si daniel at nangakong gagawin ang lahat para matupad ang pangarap nilang dalawa. ngunit dumating ang araw na kinailangang iwan ni ana ang baryo upang mag-aral sa lungsod. naiwan si daniel, ngunit patuloy siyang nagtrabaho nang husto. nagpapadala si ana ng mga liham, ngunit unti-unti itong tumigil hanggang sa tuluyang nawala ang komunikasyon nila. kasalukuyan: isang mahinang katok ang narinig ni daniel sa pinto ng kanyang silid. dahan-dahang pumasok ang isang babae na sa kabila ng mga taon ay hindi niya kailanman makakalimutan. "ana?" tanong ni daniel, halos hindi makapaniwala. "daniel," tugon ni ana, habang lumuluha. "pasensya ka na kung ngayon lang ako bumalik." nag-usap sila, binalikan ang nakaraan, at muling binuhay ang mga pangarap na matagal nang nakalimutan. hindi na mahalaga ang mga taon na nawala; ang mahalaga ay muli silang nagkasama.
kill them both