Şunu aradınız:: sumalangit nawa ang iyong kaluluwa (Tagalogca - Danca)

iingatan ka ng panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.
herren bevarer dig mod alt ondt, han bevarer din sjæl;

baka ka matuto ng kaniyang mga lakad, at magtamo ng silo sa iyong kaluluwa.
at du ikke skal lære hans stier og hente en snare for din sjæl.

kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.
der råde fred på din mur, tryghed i dine borge!

mahayag nawa ang iyong gawa sa iyong mga lingkod, at ang kaluwalhatian mo sa kanilang mga anak.
lad dit værk åbenbares for dine tjenere og din herlighed over deres børn!

maging sakdal nawa ang aking puso sa iyong mga palatuntunan; upang huwag akong mapahiya.
lad mit hjerte være fuldkomment i dine vedtægter, at jeg ikke skal blive til skamme.

mamalagi nawa ang pagibig sa mga kapatid.
broderkærligheden blive ved!

mapatong nawa ang iyong kamay sa tao na iyong kinakanan. sa anak ng tao na iyong pinalakas sa iyong sarili.
lad dem, der sved den og huggede den sønder, gå til for dit Åsyns trussel!

magsihanda nawa ang iyong kamay na tulungan ako; sapagka't aking pinili ang iyong mga tuntunin.
lad din hånd være mig til hjælp, thi jeg valgte dine befalinger.

dumating nawa ang kaharian mo. gawin nawa ang iyong kalooban, kung paano sa langit, gayon din naman sa lupa.
komme dit rige; ske din villie, som i himmelen således også på jorden;

alalahanin nawa ang lahat ng iyong mga handog, at tanggapin niya ang iyong mga haing sinunog; (selah)
han sende dig hjælp fra helligdommen, fra zion styrke han dig;

at sinabi ng ina ng bata, buhay ang panginoon, at buhay ang iyong kaluluwa, hindi kita iiwan. at siya'y tumindig, at sumunod sa kaniya.
men drengens moder sagde: "så sandt herren lever, og så sandt du lever, jeg går ikke fra dig!" da stod han op og gik med hende.

panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?
men jeg, o herre, jeg råber til dig, om morgenen kommer min bøn dig i møde.

at purihin nawa ang iyong kabaitan, at pagpalain ka, na pumigil sa akin sa araw na ito sa pagbububo ng dugo, at sa panghihiganti ng aking sariling kamay.
priset være din klogskab, og priset være du selv, som i bag holdt mig fra at pådrage mig blodskyld og tage mig selv til rette!

sumainyo nawa ang biyaya at kapayapaang mula sa dios na ating ama at sa panginoong jesucristo.
nåde være med eder og fred fra gud vor fader og den herre jesus kristus!

maging kalugodlugod nawa ang mga salita ng aking bibig, at ang pagbubulay ng aking puso sa iyong paningin, oh panginoon, na aking malaking bato, at aking manunubos.
værn også din tjener mod frække, ej råde de over mig! så bliver jeg uden lyde og fri for svare synder.

at ngayon, oh panginoon, matatag nawa ang salita na iyong sinalita tungkol sa iyong lingkod, at tungkol sa kaniyang sangbahayan magpakailan man, at gawin mo nawa na gaya ng iyong sinalita.
så lad da, herre, den forjættelse, du udtalte om din tjener og hans hus, gælde til evig tid og gør, som du sagde!

manatili nawa ang kaluwalhatian ng panginoon kailan man; magalak nawa ang panginoon sa kaniyang mga gawa:
herrens herlighed vare evindelig, herren glæde sig ved sine værker!

at aking ilalagay sa kamay nila na nagsisidalamhati sa iyo, na nakapagsabi sa iyong kaluluwa, ikaw ay dumapa upang kami ay dumaan, at iyong inilagpak ang iyong likod na parang lupa, at parang lansangan sa kanilang nagdaraan.
og jeg rækker det til dine plagere, dem, som bød dig: "bøj dig, så vi kan gå over!" og du gjorde din ryg til gulv, til gade for vandringsmænd.

sa harap ng ephraim, ng benjamin at ng manases, ay mapukaw nawa ang kapangyarihan mo, at parito kang iligtas mo kami.
lyt til, du israels hyrde, der leder josef som en hjord, træd frem i glans, du, som troner på keruber,

at sinabi niya, makasumpong nawa ang iyong lingkod ng biyaya sa iyong paningin. sa gayo'y nagpatuloy ng kaniyang lakad ang babae at kumain, at ang kaniyang mukha'y hindi na malumbay.
da sagde hun: "måtte din trælkvinde finde nåde for dine Øjne!" så gik kvinden sin vej , og hun spiste og så ikke længer forgræmmet ud.