Şunu aradınız:: bugbog (Tagalogca - Kebuano)

nag pula na sa subrang bugbog
nag pula na sa subrang bugbog

paso kung paso, sugat kung sugat, bugbog kung bugbog.
paso tungod sa paso, samad tungod sa samad, labud tungod sa labud.

iurong mo sa akin ang iyong suntok: ako'y bugbog na sa suntok ng iyong kamay.
kuhaa sa ibabaw nako ang imong hampak: naut-ut ako pinaagi sa pagbunal sa imong kamot.

kaniyang binubugbog ako ng bugbog at bugbog; siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.
iyang gidaut ako sa kasakitan nga nagsunodsunod; siya midasmag kanako nga ingon sa usa ka higante.

ako'y nanglalata, at bugbog na mainam: ako'y umangal dahil sa kaba ng aking loob.
napunawan ako ug nangapangos sa hilabihan gayud: nagaagulo ako tungod sa kagubot sa akong kasingkasing.

magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.
bisan niining adlawa mapait ang akong kaguol: ang akong sakit labing mabug-at kay sa akong pag-agulo.

bugbog kung bugbog, mata kung mata, ngipin kung ngipin: ayon sa kaniyang pagkasakit sa tao, ay gayon din ang gagawin sa kaniya.
bali sa bali, mata sa mata, ngipon sa ngipon; ingon nga nakadaut siya sa usa ka tawo, mao kini usab ang pagabuhaton kaniya.

siya na sumakit ng mga tao sa poot ng walang likat na bugbog, na nagpuno sa mga bansa sa galit, na may pag-uusig na hindi pinigil ng sinoman.
nga sa kaligutgut maoy gihampak sa mga katawohan sa pagbunal nga makanunayon, nga sa kasuko nagdumala sa mga nasud, uban ang paglutos nga walay makapugong.

bukod dito'y ang liwanag ng buwan ay magiging gaya ng liwanag ng araw, at ang liwanag ng araw ay magpipito, na gaya ng liwanag ng pitong araw, sa araw na talian ng panginoon ang sugat ng kaniyang bayan, at pagalingin ang bugbog na kanilang sugat.
labut pa ang kahayag sa bulan mahisama sa kahayag sa adlaw, ug ang kahayag sa adlaw pagapili-on sa pito ka pilo ingon sa kahayag sa pito ka adlaw, sa adlaw nga si jehova magabaat sa samad sa iyang katawohan ug magaayo sa labud sa ilang samad.