Şunu aradınız:: kailan pa kayong dalawa nagpakasal (Tagalogca - Kebuano)

kayong dalawa
kayong dalawa

nakakaintindihan kayong dalawa
pagsabot

kailan pa
kailan ka pa diyan

kailan pa?
dol iyo man se

totoo kailan pa
sukad kanus-a

bisaya ka pala, kailan pa?
bisaya

sana mas marami pa kayong matulungan
manghinaut ko nga adunay labaw pa

na laging nagsisipagaral, at kailan pa man ay hindi nakararating sa pagkaalam ng katotohanan.
nga kanunayng managtoon apan bisan unsaon dili gayud managpakakab-ot sa kahibalo sa kamatuoran.

araw-araw ay pupurihin kita; at aking pupurihin ang pangalan mo magpakailan-kailan pa man.
sa matag-adlaw pagadayegon ko ikaw; ug magadayeg ako sa imong ngalan hangtud sa mga katuigan nga walay katapusan.

ibubunyi kita, dios ko, oh hari; at aking pupurihin ang pangalan mo magpakailan-kailan pa man.
pagadayegon ko ikaw, dios ko, oh hari; ug pagadayegon ko ang imong ngalan hangtud sa mga katuigan nga walay katapusan.

at sinabi ni israel, bakit ninyo ako ginawan ng masama, na inyong sinabi sa lalake na mayroon pa kayong ibang kapatid?
ug miingon si israel: ngano ba nga gibuhatan ako ninyo sa labing dautan, nga nagtug-an kamo sa tawo nga kamo aduna pay usa ka igsoon nga lalake?

at kailan pa man ang ulap ay napaitaas mula sa ibabaw ng tolda ay naglakbay nga pagkatapos ang mga anak ni israel: at sa dakong tigilan ng ulap ay doon humantong ang mga anak ni israel.
ug sa diha nga ang panganod mopataas gikan sa ibabaw sa balong-balong, unya sa tapus niana ang mga anak sa israel managpanlakaw: ug sa dapit diin ang panganod mohunong, didto magapahaluna sa campo ang mga anak sa israel.

at katotohanang ang bawa't saserdote na araw-araw ay nangangasiwa ng patayo at naghahandog na madalas ng gayon ding mga hain, na hindi makaalis kailan pa man ng mga kasalanan:
ug ang matag-usa ka sacerdote sa adlaw-adlaw anaa sa iyang pagpang-alagad, sa pagsublisubli sa paghimo sa mao rang mga halad-inihaw nga dili gayud makawala sa mga sala.

upang iyong maalaala, at malito ka, at kailan pa man ay hindi mo na bukahin ang iyong bibig, dahil sa iyong kahihiyan, pagka aking pinatawad ka ng lahat na iyong nagawa, sabi ng panginoong dios.
aron ikaw mahanumdum, ug malibog, ug dili na gayud makabuka sa imong baba pag-usab, tungod sa imong kaulaw, sa diha nga ako magapasaylo kanimo sa tanan mong nabuhat, nagaingon ang ginoong jehova.

hanggang ngayo'y wala pa kayong hinihinging anoman sa pangalan ko: kayo'y magsihingi, at kayo'y tatanggap, upang malubos ang inyong kagalakan.
sukad wala pa kamoy napangayo pinaagi sa akong ngalan; pangayo kamo ug magadawat kamo aron mamahingpit ang inyong kalipay.

sapagka't ang kautusan na may isang anino ng mabubuting bagay na darating, hindi ang tunay na larawan ng mga bagay, kailan pa man ay di maaaring magpasakdal sa mga nagsisilapit sa pamamagitan ng mga hain na laging inihahandog sa taon-taon.
kay maingon nga ang kasugoan aduna man lamay landong sa mga maayong butang nga umalabut, ug wala makabaton sa katinuod niining mga butanga, kini dili arang makahingpit sa mga managpanuol, pinaagi sa mao rang mga halad nga kanunayng ginahalad tuig-tuig.

kaya't ang mga mabangis na hayop sa ilang sangpu ng mga lobo ay magsisitahan doon, at ang avestruz ay tatahan doon: at hindi na matatahanan kailan pa man; ni matatahanan sa sali't saling lahi.
busa ang mga ihalas nga mananap sa kamingawan uban ang mga lobo managpuyo didto, ug ang mga avestrus mopuyo didto: ug kini dili na gayud pagapuy-an sa walay katapusan; ni pagapuy-an pa kini gikan sa kaliwatan hangtud sa kaliwatan.

aking nakita ang iyong mga kasuklamsuklam na gawa, sa makatuwid baga'y ang iyong mga pangangalunya, at ang iyong mga paghalinghing, ang kahalayan ng iyong pakikiapid, sa mga burol sa parang. sa aba mo, oh jerusalem! ikaw ay hindi malilinis; hanggang kailan pa magkakaganyan?
nakita ko ang imong buhat nga mga dulumtanan, bisan ang imong mga pagpanapaw, ug ang imong mga pagbahihi, ang kaulag sa imong pagpakighilawas ibabaw sa mga bungtod sa kaumahan. alaut ka, oh jerusalem! ikaw dili pagahinloan; hangtud kanus-a kana mahimo?