Şunu aradınız:: lungkot (Tagalogca - Kebuano)

lungkot
lungkot non

lungkot ako
naguol ko

nakaka lungkot
nakakalungkot

at saka ang lungkot
na anad naman ta

pasko na kay lungkot
pasko na kay lungkot

hindi ko ramdam pasko sobrang lungkot di tulad noon
ang kalisod sa kinabuhi nakahilak ko

ang mga ulap sa langit ay tila naghahabulan, senyales na papatak na ang ulan, parang pag ibig na hindi mo mapigilan, tumampisaw ka kahit alam mong ika’y masasaktan. dagunot nito’y parang kaysarap sa pandinig, bawat patak ay piyesa ng himig, at ikay’y sumayaw sa ligaya ng tubig, nilangoy mo kung saan ang baha ng pag ibig. tumila ang ulan at ika’y nabalot ng lungkot, at ang puso mo’y wari’y nakulong sa laot. tumingala ka sa langit at ngiti mo’y nalukot tapos na ang laro, ika’y
ang mga panganod sa kalangitan ingon og moawas, mga timailhan nga hapit na mohunong ang ulan, sama sa gugma dili ka makapahunong, paddle bisan kung nahibal-an nimo nga masakitan ka. ingon sa makapahimuot sa igdulungog, ang tagsatagsa ka tinulo maoy usa ka alawiton; ug ikaw nagasayaw sa kalipay sa katubigan: diin anaa ang baha sa gugma, ikaw nagalangoy. ang ulan mihunong na, ug ikaw gitabonan sa kasubo, ug ang imong kasingkasing daw anaa sa kahiladman sa dagat. ang imong pahiyom ug pahiyom nahuman na,