Şunu aradınız:: pumihit (Tagalogca - Kebuano)

ang suhol ay parang mahalagang bato sa mga mata ng nagtatamo: saan man pumihit ay gumiginhawa.
ang hiphip daw usa ka hamili nga bato diha sa mga mata kaniya nga magabaton niini; sa bisan diin kini moliso kini magamauswagon.

at si faraon ay pumihit at umuwi sa kaniyang bahay, na hindi man lamang nabagbag ang kaniyang puso.
ug si faraon mibalik ug mipauli sa iyang balay, wala ngani magpanumbaling niini sa iyang kasingkasing.

siya'y pumihit sa dakong kalunuran, at sinukat ng limang daang tambo ng panukat na tambo.
siya miliso paingon sa kasadpang kiliran, ug misukod lima ka gatus ka tangbo uban sa igsusukod nga tangbo.

at nang pumihit si samuel upang yumaon, siya'y pumigil sa laylayan ng kaniyang balabal, at nahapak.
ug sa mitalikod na si samuel aron sa paglakat, gikuptan ni saul ang sidsid sa iyang saput, ug nagisi kini.

at ikukubli ko nga ang aking mukha sa araw na yaon dahil sa buong kasamaang kanilang ginawa, sa paraang sila'y pumihit sa ibang mga dios.
ug pagatagoon ko sa pagkamatuod gayud ang akong nawong niadtong adlawa, tungod sa dautan nga ilang pagabuhaton, tungod kay mibalik sila sa laing mga dios.

sa gayo'y ang buong bayan na dinalang bihag ni ismael na mula sa mizpa, ay pumihit at bumalik, at naparoon kay johanan na anak ni carea.
busa ang tanang mga tawo nga gibihag ni ismael gikan sa mispa, mingbalitok ug mingbalok, ug mingtipon kang johanan ang anak nga lalake ni carea.

sa gayo'y ang mga bataan ni david ay pumihit sa kanilang lakad, at nagsibalik, at naparoon, at isinaysay sa kaniya ang ayon sa lahat ng mga salitang ito.
busa ang mga batan-ong lalake ni david mingtalikod, ug mingbalik, ug nahiabut ug gisuginlan siya sumala sa tanan niining mga pulonga.

at ako'y pumihit at bumaba mula sa bundok, at aking isinilid ang mga tapyas sa kaban na aking ginawa, at nangandoon, na gaya ng iniutos sa akin ng panginoon.
ug mipauli, ug milugsong ako gikan sa bukid, ug gisulod ko ang mga papan didto sa arca nga akong gibuhat; ug didto atua sila ingon sa gisugo ni jehova kanako.

at si jesus, sa pagkatalastas niya agad sa kaniyang sarili na may umalis na bisa sa kaniya, ay pagdaka'y pumihit sa karamihan at nagsabi, sino ang humipo ng aking mga damit?
ug si jesus, sa nailhan niya sulod sa iyang kaugalingon nga may gahum nga migula gikan kaniya, dihadiha miliso taliwala sa panon sa katawhan ug miingon, "kinsa bay mihikap sa akong mga sapot?"

at ngayon, kung inyong mamagandahing loob at mamatapatin sa aking panginoon ay sabihin ninyo sa akin: at kung hindi, ay sabihin din ninyo sa akin; upang pumihit ako sa kanan o sa kaliwa.
nan, karon kong buhaton ninyo ang mahigugmaong kalolot ug pagkamatinumanon sa akong agalon, magpahayag kamo kanako; ug kong dili ugaling, magpahayag kamo kanako, aron ako mosimang ngadto sa kamot nga too kun sa wala.

at ang inyong mga bahay ay mapupuno, at ang mga bahay ng lahat mong lingkod, at ang mga bahay ng mga egipcio: na hindi nakita ng inyong mga magulang, mula nang araw na sila'y mapasa lupa hanggang sa araw na ito. at siya'y pumihit at nilisan si faraon.
ug pagapun-on nila ang imong mga balay, ug ang mga balay sa tanan mo nga mga alagad, ug ang mga balay sa tanan nga mga egiptohanon, nga wala pa gayud hikit-i sa imong mga ginikanan, bisan sa imong mga apohan sukad nga sila dinhi sa ibabaw sa yuta hangtud karon. ug mipauli siya ug mibulag kang faraon.