Şunu aradınız:: pinapatnubayan (Tagalogca - Litvanca)

ang dios ay aking matibay na katibayan: at pinapatnubayan niya ang sakdal sa kaniyang lakad.
dievas yra stiprybė ir jėga. jis padaro mano kelią tobulą.

ang taong marahas ay dumadaya sa kaniyang kapuwa, at pinapatnubayan niya siya sa daang hindi mabuti.
smurtininkas vilioja savo artimą ir veda jį blogu keliu.

kaniyang pinahihiga ako sa sariwang pastulan: pinapatnubayan niya ako sa siping ng mga tubig na pahingahan,
jis paguldo mane žaliuojančiose ganyklose, veda mane prie tylių vandenų.

kaniyang pinapananauli ang aking kaluluwa: pinapatnubayan niya ako sa mga landas ng katuwiran alangalang sa kaniyang pangalan.
jis atgaivina mano sielą, veda mane teisumo takais dėl savo vardo.

sapagka't silang nagsisipatnubay ng bayang ito ay siyang nangagliligaw; at silang pinapatnubayan ay nangapapahamak.
Šios tautos vadai yra suvedžiotojai, o jų vedamieji pražus.

na ang masamang tao ay natataan sa kaarawan ng kasakunaan? na sila'y pinapatnubayan sa kaarawan ng kapootan?
kad nedorėlis palaikomas žlugimo dienai ir bus atvestas į rūstybės dieną.

iyong pinapatnubayan sa iyong awa ang bayan na iyong tinubos: sa iyong kalakasan ay iyong inihahatid sila sa banal mong tahanan.
tu, būdamas gailestingas, vedei tautą, kurią atpirkai. savo galia vedei ją į savo šventąją buveinę.

aking siniyasat sa aking puso na kung paanong masasayahan ang aking katawan sa pamamagitan ng alak, pinapatnubayan pa ng karunungan ang aking puso at kung paanong hahawak sa kamangmangan, hanggang sa aking makita kung ano ang mabuti sa mga anak ng mga tao na marapat nilang gawin sa silong ng langit sa lahat ng mga kaarawan ng kanilang buhay.
aš nusprendžiau mėgautis vynu, tačiau neatsisakyti išminties savo širdyje, ir suprasti, kas yra kvailystė, kol pamatysiu, ką gero žmonių vaikai galėtų daryti, gyvendami po dangumi per visas savo dienas.

nguni't ako'y gaya ng maamong kordero na pinapatnubayan sa patayan; at hindi ko naalaman na sila'y nangakakatha na ng mga katha laban sa akin, na nangagsasabi, ating sirain ang punong kahoy sangpu ng bunga niyaon, at ating ihiwalay siya sa lupain ng buhay, upang ang kaniyang pangalan ay huwag ng maalaala.
aš buvau kaip paklusnus avinėlis, vedamas pjauti, nežinojau, kad jie ruošė planus prieš mane: “sunaikinkime medį ir jo vaisius! išraukime jį iš gyvųjų žemės, kad užmirštų jo vardą!”