Şunu aradınız:: karalitaan (Tagalogca - Portekizce)

karalitaan
pobreza

alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
lembra-te da minha aflição e amargura, do absinto e do fel.

bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;
por que se concede luz ao aflito, e vida aos amargurados de alma;

uminom siya at limutin niya ang kaniyang kahirapan, at huwag nang alalahanin pa ang kaniyang karalitaan.
bebam e se esqueçam da sua pobreza, e da sua miséria não se lembrem mais.

ang kayamanan ng mayaman ay ang kaniyang matibay na bayan: ang kapahamakan ng dukha ay ang kanilang karalitaan.
os bens do rico são a sua cidade forte; a ruína dos pobres é a sua pobreza.

sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:
pois tu te esquecerás da tua miséria; apenas te lembrarás dela como das águas que já passaram.

karalitaan at kahihiyan ang tatamuhin ng nagtatakuwil ng saway: nguni't siyang nakikinig ng saway ay magkakapuri.
pobreza e afronta virão ao que rejeita a correção; mas o que guarda a repreensão será honrado.

sapagka't ang manglalasing at ang mayamo ay darating sa karalitaan: at ang antok ay magbibihis sa tao ng pagkapulubi.
porque o beberrão e o comilão caem em pobreza; e a sonolência cobrirá de trapos o homem.

sinasabi niya sa kaniyang puso, hindi ako makikilos: sa lahat ng sali't saling lahi ay hindi ako malalagay sa karalitaan.
diz em seu coração: não serei abalado; nunca me verei na adversidade.

magsiparito ngayon, kayong mayayaman, kayo'y magsitangis at magsihagulhol dahil sa mga karalitaan ninyong sa inyo'y darating.
eia agora, vós ricos, chorai e pranteai, por causa das desgraças que vos sobrevirão.

ilayo mo sa akin ang walang kabuluhan at ang mga kasinungalingan: huwag mo akong bigyan ng kahit karalitaan o kayamanan man; pakanin mo ako ng pagkain na kailangan ko:
alonga de mim a falsidade e a mentira; não me dês nem a pobreza nem a riqueza: dá-me só o pão que me é necessário;

naaalaala ng jerusalem sa kaarawan ng kaniyang pagdadalamhati at ng kaniyang mga karalitaan ang lahat niyang naging maligayang bagay ng mga kaarawan nang una: nang mahulog ang kaniyang bayan sa kamay ng kalaban, at walang sumaklolo sa kaniya, nakita siya ng mga kalaban, tinuya nila ang kaniyang mga pagkasira.
lembra-se jerusalém, nos dias da sua aflição e dos seus exílios, de todas as suas preciosas coisas, que tivera desde os tempos antigos; quando caía o seu povo na mão do adversário, e não havia quem a socorresse, os adversários a viram, e zombaram da sua ruína.