Şunu aradınız:: saraxalekat (Wolof - Latince)

te saraxalekat yu mag yi di ko jiiñ lu bare.
et accusabant eum summi sacerdotes in multi

faf ab saraxalekat jaar ca yoon wa, séen nit ka, teggi.
accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via et viso illo praeterivi

saraxalekat yu mag ya dogu ci ne, dañuy reyaale lasaar,
cogitaverunt autem principes sacerdotum ut et lazarum interficeren

fekk na yàlla tudde ko saraxalekat bu mag ni ko melkisedeg nekke.
appellatus a deo pontifex iuxta ordinem melchisedec

noonu saraxalekat bu mag ba ne ko: «ndax loolu dëgg la?»
dixit autem princeps sacerdotum si haec ita se haben

saraxalekat yu mag ya ak xutbakat yaa nga fa woon, di ko jiiñ bu metti.
stabant etiam principes sacerdotum et scribae constanter accusantes eu

saraxalekat yu mag ya ak xutbakat ya ak njiit ya it di ko ñaawal naan:
similiter et principes sacerdotum inludentes cum scribis et senioribus dicente

saraxalekat bu mag ba daldi laaj yeesu ci lu jëm ci taalibeem yi ak ci njàngaleem mi.
pontifex ergo interrogavit iesum de discipulis suis et de doctrina eiu

li waral mbir mi gën a leer moo di ne, beneen saraxalekat bu mel ni melkisedeg dafa ñëw.
et amplius adhuc manifestum est si secundum similitudinem melchisedech exsurgit alius sacerdo

ba ñuy dem, ñenn ca wottukat ya ñëw ca dëkk ba, xamal saraxalekat yu mag ya lépp lu xew.
quae cum abissent ecce quidam de custodibus venerunt in civitatem et nuntiaverunt principibus sacerdotum omnia quae facta fueran

waaye saraxalekat yu mag ya ak njiit ya xiir mbooloo ma, ñu laaj barabas te reylu yeesu.
princeps autem sacerdotum et seniores persuaserunt populis ut peterent barabban iesum vero perderen

Ña jàppoon yeesu yóbbu ko kër kayif, saraxalekat bu mag ba, fa xutbakat ya ak njiit ya daje.
at illi tenentes iesum duxerunt ad caiaphan principem sacerdotum ubi scribae et seniores conveneran

booba nag saraxalekat yu mag ya ak njiiti xeet wa dajaloo ca kër gu réy gu saraxalekat bu mag ba, tudd kayif.
tunc congregati sunt principes sacerdotum et seniores populi in atrium principis sacerdotum qui dicebatur caiapha

ci kaw loolu saraxalekat bu mag ba, di ku ñuy wax anañas, sant ña taxaw ca wetam, ñu fél gémmiñam.
princeps autem sacerdotum ananias praecepit adstantibus sibi percutere os eiu

te it ndax jànguleen ci yoonu musaa, ne saraxalekat ya ca kër yàlla ga teraluñu bésu noflaay bi, te tooñuñu?
aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes in templo sabbatum violant et sine crimine sun

noonu saraxalekat yu mag yi ak kureelu àttekat yi yépp di wut ku man a seede lu daan yeesu, ba ñu man koo reylu, waaye gisuñu kenn.
summi vero sacerdotes et omne concilium quaerebant adversum iesum testimonium ut eum morti traderent nec invenieban

lii mooy li ëpp solo ci li nuy wax: am nanu saraxalekat bu mag bu mel noonu, moom mi toog ci ndeyjooru aji màgg ja ca nguuram ca kaw.
capitulum autem super ea quae dicuntur talem habemus pontificem qui consedit in dextera sedis magnitudinis in caeli

bi ko saraxalekat yu mag ya ak xutbakat ya déggee nag, ñu ragal ko, ndaxte mbooloo mépp dañoo waaru ci njàngaleem. noonu ñu seet pexem reylu ko.
quo audito principes sacerdotum et scribae quaerebant quomodo eum perderent timebant enim eum quoniam universa turba admirabatur super doctrina eiu

ci suba teel saraxalekat yu mag yi gise, ñoom ak njiit yi ak xutbakat yi ak kureelu àttekat yi yépp. Ñu yeew nag yeesu, daldi ko yóbbu, jébbal ko pilaat.
et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus et scribis et universo concilio vincientes iesum duxerunt et tradiderunt pilat

ne leen: «lan ngeen ma man a jox, ngir ma jébbal leen yeesu?» noonu saraxalekat ya daldi ko waññal fanweeri poseti estateer.
et ait illis quid vultis mihi dare et ego vobis eum tradam at illi constituerunt ei triginta argenteo