您搜索了: halangdon (宿务语 - 他加禄语)

mahimayaon ikaw ug halangdon, gikan sa kabukiran sa pangayam.
maluwalhati ka at marilag, mula sa mga bundok na hulihan.

si jehova mipadalogdog gikan sa langit, ug ang labing halangdon mipagula sa iyang tingog.
ang panginoo'y kumulog sa langit, at ang kataastaasan ay nagbigkas ng tinig niya.

ang tawong buang dili na pagataw-gon nga halangdon, ni ang hakog pagaingnon nga mahinatagon.
ang taong mangmang ay hindi na tatawagin pang dakila o ang magdaraya man ay sasabihing magandang-loob.

gipakaayo kanako ang pagpakita sa mga timaan ug sa mga kahibulongan nga kanako gibuhat sa halangdon uyamut nga dios.
inaakala kong mabuti na ipahayag ang mga tanda at mga kababalaghan na ginawa sa akin ng kataastaasang dios.

ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba.
ang tinig ng mga mahal na tao ay tumatahimik, at ang kanilang dila ay dumidikit sa ngalangala ng kanilang bibig.

ang anciano ug ang tawo nga halangdon, siya mao ang ulo; ug ang manalagna nga nagatudlo sa kabakakan, siya mao ang ikog.
ang matanda at ang marangal na tao, siyang ulo; at ang propeta na nagtuturo ng mga kabulaanan, siyang buntot.

si jehova sa mga panon maoy nagtinguha niini, aron mabulingan ang pagpalabilabi sa tanang himaya, aron mahimong salawayon ang tanang halangdon sa yuta.
pinanukala ng panginoon ng mga hukbo, upang hamakin ang kapalaluan ng buong kaluwalhatian, upang hiyain ang lahat na mararangal sa lupa?

apan ang mga balaan sa halangdon uyamut modawat sa gingharian, ug managhupot sa gingharian sa walay katapusan, bisan hangtud sa kahangturan nga walay katapusan.
nguni't ang mga banal ng kataastaasan ay magsisitanggap ng kaharian, at aariin ang kaharian magpakailan man, sa makatuwid baga'y magpakakailan-kailan man.

ang mga anak nga babaye sa hari maoy kauban sa taliwala sa halangdon nga kababayen-an: sa imong toong kamot magatindog ang reina nga adunay bulawan sa ofir.
ang mga anak na babae ng hari ay nangasa gitna ng iyong mga marangal na babae: sa iyong kanan ay nakatayo ang reyna na may ginto sa ophir.

ngani, bisan pa niini, sa ingon nga paagi kining mga tawhana sa ilang mga pagdamgo nanaghugawhugaw sa lawas, nanagsalikway sa kagamhanan, ug nagapasipala sa mga halangdon.
gayon ma'y ang mga ito rin naman sa kanilang pagkagupiling ay inihahawa ang laman, at hinahamak ang mga paghahari, at nilalait ang mga puno.

"sa diha nga dapiton ikaw ni bisan kinsa ngadto sa kombira sa kasal, ayaw paglingkod sa dapit nga halangdon, basi adunay iyang dinapit nga labi pang inila kay kanimo;
pagka inaanyayahan ka ninomang tao sa kasalan, huwag kang uupo sa pangulong luklukan; baka mayroon siyang anyayahang lalong marangal na tao kay sa iyo,

ang manolunda mitubag kaniya, pagakunsaran ikaw sa espiritu santo, ug pagalandungan ikaw sa gahum sa labing halangdon; tungod niini, ang bata nga matawo paganganlan nga balaan, ang anak sa dios.
at sumagot ang anghel, at sinabi sa kaniya, bababa sa iyo ang espiritu santo, at lililiman ka ng kapangyarihan ng kataastaasan: kaya naman ang banal na bagay na ipanganganak ay tatawaging anak ng dios.

ang imong mga magbalantay sa carnero nangatulog, oh hari sa asiria; ang imong mga halangdon namahulay; ang imong katawohan nagkatibulaag sa kabukiran, ug walay bisan kinsa nga nagatigum kanila.
ang iyong mga pastor ay nangatutulog, oh hari sa asiria; ang iyong mga bayani ay nangagpapahinga; ang iyong bayan ay nangangalat sa mga bundok, at walang magpisan sa kanila.

ang akong kasingkasing nagatu-aw mahatungod sa moab; ang iyang mga halangdon nangalagiw ngadto sa zoar, ingon sa dumalaga nga vaca nga totolo ka tuig ang kagulangon: kay haduol sa tungasan sa luhith sila mingtungas nga nagahilak; kay sa alagianan sa horonaim sila nagahimo ug usa ka pagtu-aw sa kalaglagan.
ang aking puso ay dumadaing dahil sa moab, ang kaniyang mga mahal na tao ay nagsisitakas sa zoar, sa eglat-selisiyah: sapagka't sa ahunan sa luhith ay nagsisiahon silang may iyakan: sapagka't sa daan ng horonaim ay nagsisihagulhol sila sa kapahamakan.