Von professionellen Übersetzern, Unternehmen, Websites und kostenlos verfügbaren Übersetzungsdatenbanken.
extramurale zorg
non-hospital care
Letzte Aktualisierung: 2017-04-26
Nutzungshäufigkeit: 2
Qualität:
patiëntveiligheid in de extramurale zorg;
patient safety in non-hospital care;
Letzte Aktualisierung: 2017-04-06
Nutzungshäufigkeit: 1
Qualität:
informele betalingen in de gezondheidszorg inperken en zorgen voor een grotere beschikbaarheid van extramurale zorg.
curb informal payments in the healthcare system and increase the availability of outpatient care.
volgens de voorgestelde richtlijn is voor extramurale zorg in het buitenland nooit voorafgaande toestemming nodig.
according to the proposed directive, non-hospital care abroad would never be subject to prior authorisation.
in het voorstel van de commissie mag de lidstaat van aansluiting geen systeem van voorafgaande toestemming instellen voor extramurale zorg.
the commission proposal foresees that the member state of affiliation may not impose a system of prior authorisation for non-hospital care.
zonder voorafgaande toestemming kunnen patiënten aanspraak maken op een vergoeding voor extramurale zorg die in andere lidstaten is ontvangen.
patients are, without prior authorisation, entitled to get reimbursement for non-hospital care received in other member states.
alle soorten gezondheidszorg die overeenkomstig deze richtlijn niet als intramurale zorg worden beschouwd, moeten als extramurale zorg worden beschouwd.
any healthcare which is not regarded as hospital care according to the provisions of this directive should be considered as non-hospital care.
de kosteneffectiviteit van de gezondheidszorg verbeteren, in het bijzonder door de prijsvorming in de gezondheidszorg te herzien en extramurale zorg en eerstelijnszorg te versterken.
improve the cost-effectiveness of the health care system, in particular, by reviewing the pricing of health care and strengthening outpatient and primary care.
om de sector van de gezondheidszorg kosteneffectiever te maken, heeft de regering zowel op het gebied van intramurale zorg als van extramurale zorg maatregelen genomen.
to raise the cost-effectiveness of the healthcare sector, the government has been taking measures in both inpatient and outpatient care.
voor extramurale zorg kunnen patiënten zich zonder voorafgaande toestemming of formaliteiten in het buitenland laten behandelen en bij terugkeer in eigen land vergoeding van de daarvoor gemaakte kosten verlangen.
for non-hospital care, patients will be able to seek healthcare abroad without prior authorisation or formalities, and claim reimbursement upon their return home.
daarom plaatst het eesc vraagtekens bij de concrete uitvoeringsbepalingen en pleit het voor een duidelijke definitie van intramurale en extramurale zorg zodat de rechtszekerheid op het vlak van grensoverschrijdende patiënten en gezondheidszorg wordt vergroot.
the eesc therefore has questions to raise about the specific methods of application and wishes hospital and non-hospital care to be clearly defined so as to increase legal certainty for patients and health services.
enerzijds beantwoordt het aan de interpretatie van het hof dat geen voorafgaande toestemming van het ziekenfonds nodig is om de kosten van extramurale zorg in een andere lidstaat dan de lidstaat van verzekering door het ziekenfonds te laten terugbetalen.
on the one hand, it is consistent with the court's interpretation that direct assumption by the competent insurance institution of the cost of out-patient treatment provided in a member state other than that in which a person is insured should not be subject to prior authorisation.
bij de extramurale zorg is de zwakke poortwachtersfunctie van de huisartsen ten dele te wijten aan het feit dat de bevoegdheden niet optimaal zijn verdeeld tussen de huisartsen en de specialisten, waardoor sneller een beroep wordt gedaan op duurdere gespecialiseerde zorg.
regarding outpatient care, the weak gatekeeping role of general practitioners is partly due to a suboptimal division of competences between general practitioners and specialists and favours recourse to more costly specialised care.
de lidstaten kunnen de vergoeding van extramurale zorg niet afhankelijk stellen van toestemming, wanneer de kosten voor deze zorg, indien deze op hun grondgebied was verstrekt, door hun socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed;
member states may not make assumption of the costs of non-hospital care in another member state subject to the granting of an authorisation, where the cost of that care, if it had been provided in their territory, would have been assumed by their social security system.
deze mogen ook op grensoverschrijdende extramurale zorg worden toegepast, mits de vrijheden van de interne markt worden geëerbiedigd en de beperkingen op de toegang tot extramurale gezondheidszorg in het buitenland noodzakelijk, evenredig en niet-discriminerend zijn.
these may also be applied to cross-border non-hospital healthcare, provided they respect internal market freedoms and any such restrictions on access to non-hospital healthcare abroad are necessary, proportionate and non-discriminatory.
op grond van de hierboven beschreven beoordeling van de huidige en toekomstige omvang van grensoverschrijdende extramurale zorg zijn er geen aanwijzingen dat deze zorg de betaalbaarheid van de gezondheids- en socialezekerheidsstelsels in het algemeen, of de organisatie, planning en verstrekking van gezondheidsdiensten zal aantasten26.
on the basis of the assessment of the current and future extent of cross-border non-hospital care as set out above, there is no evidence to suggest that such care will undermine either the financial sustainability of health and social security systems overall or the organisation, planning and delivery of health services26.