Sie suchten nach: nostra (Latein - Griechisch)

vos enim estis gloria nostra et gaudiu
Διοτι σεις εισθε η δοξα ημων και η χαρα.

bucinate in neomenia tuba in insigni die sollemnitatis nostra
Κυριε Θεε των δυναμεων, εως ποτε θελεις οργιζεσθαι κατα της προσευχης του λαου σου;

solium gloriae altitudinis a principio locus sanctificationis nostra
Θρονος δοξης υψωμενος εξ αρχης ειναι ο τοπος του αγιαστηριου ημων.

aquam nostram pecunia bibimus ligna nostra pretio conparavimu
Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.

hereditas nostra versa est ad alienos domus nostrae ad extraneo
Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.

transierunt cursim gabee sedes nostra obstipuit rama gabaath saulis fugi
διεβησαν το περασμα κατελυσαν εν Γεβα η Ραμα ετρομαξεν η Γαβαα του Σαουλ εφυγεν.

nubes latibulum eius nec nostra considerat et circa cardines caeli perambula
Νεφη αποκρυπτουσιν αυτον, και δεν βλεπει, και τον γυρον του ουρανου διαπορευεται.

auferte a me viam declinate a me semitam cesset a facie nostra sanctus israhe
αποσυρθητε απο της οδου, εκκλινατε απο της τριβου, σηκωσατε απ' εμπροσθεν ημων τον Αγιον του Ισραηλ.

qui dixerunt linguam nostram magnificabimus labia nostra a nobis sunt quis noster dominus es
Ο Κυριος εξεταζει τον δικαιον τον δε ασεβη και τον αγαπωντα την αδικιαν μισει η ψυχη αυτου.

sed loquimur dei sapientiam in mysterio quae abscondita est quam praedestinavit deus ante saecula in gloriam nostra
αλλα λαλουμεν σοφιαν Θεου μυστηριωδη, την αποκεκρυμμενην, την οποιαν προωρισεν ο Θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων,

quem cum vidissent coloni cogitaverunt inter se dicentes hic est heres occidamus illum ut nostra fiat heredita
Πλην ιδοντες αυτον οι γεωργοι, διελογιζοντο καθ' εαυτους λεγοντες Ουτος ειναι ο κληρονομος ελθετε ας φονευσωμεν αυτον, δια να γεινη ημων η κληρονομια.

et hoc scientes tempus quia hora est iam nos de somno surgere nunc enim propior est nostra salus quam cum credidimu
Και μαλιστα, εξευροντες τον καιρον, οτι ειναι ηδη ωρα να εγερθωμεν εκ του υπνου διοτι ειναι πλησιεστερα εις ημας η σωτηρια παρ' οτε επιστευσαμεν.

dixitque rex israhel ad servos suos ignoratis quod nostra sit ramoth galaad et neglegimus tollere eam de manu regis syria
Και ειπεν ο βασιλευς του Ισραηλ προς τους δουλους αυτου, Εξευρετε οτι η Ραμωθ-γαλααδ ειναι ημων, και ημεις σιωπωμεν εις το να λαβωμεν αυτην εκ της χειρος του βασιλεως της Συριας;

sed propter iram inimicorum distuli ne forte superbirent hostes eorum et dicerent manus nostra excelsa et non dominus fecit haec omni
εαν δεν εφοβουμην την οργην του εχθρου, μη πως υψηλοφρονησωσιν οι εναντιοι αυτων, και ειπωσιν, Η χειρ ημων η υψηλη, και ουχι ο Κυριος, εκαμε παντα ταυτα.

quod vidimus et audivimus adnuntiamus et vobis ut et vos societatem habeatis nobiscum et societas nostra sit cum patre et cum filio eius iesu christ
εκεινο, το οποιον ειδομεν και ηκουσαμεν, απαγγελλομεν προς εσας δια να εχητε και σεις κοινωνιαν μεθ' ημων και η κοινωνια δε ημων ειναι μετα του Πατρος και μετα του Υιου αυτου Ιησου Χριστου.

et principes philisthinorum convenerunt in unum ut immolarent hostias magnificas dagon deo suo et epularentur dicentes tradidit deus noster inimicum nostrum samson in manus nostra
Συνηχθησαν δε οι αρχοντες των Φιλισταιων, δια να προσφερωσι θυσιαν μεγαλην εις Δαγων τον θεον αυτων και να ευφρανθωσι διοτι ειπον, Ο Θεος ημων παρεδωκεν εις την χειρα ημων τον Σαμψων τον εχθρον ημων.

et fruges eius multiplicantur regibus quos posuisti super nos propter peccata nostra et in corporibus nostris dominantur et in iumentis nostris secundum voluntatem suam et in tribulatione magna sumu
και αυτη διδει πολλην αφθονιαν εις τους βασιλεις, τους οποιους επεβαλες εφ' ημας δια τας αμαρτιας ημων και κατεξουσιαζουσιν επι των σωματων ημων και επι των κτηνων ημων κατα την αρεσκειαν αυτων και ειμεθα εν θλιψει μεγαλη.