From professional translators, enterprises, web pages and freely available translation repositories.
onze liberalen en vooruitstrevende, die nog zoekende zijn naar dat klatergoud, hebben reeds lang het volk het werkelijke lichaam van de vrijheid, als privilege weggenomen.
our liberals and progressives, who only fight for that tinsel, have long ago deprived the people of all reality of freedom which they consider as their exclusive privilege.
wij hopen dat de italiaanse regering, bevrijd van het klatergoud en de last van het voorzitterschap, een stimulerende rol zal spelen en daarbij eindelijk ook de publieke opinie zal betrekken.
it remains our hope that the italian government, free from the tinsel and the nightmare of the presidency, will now take on a driving role, finally involving public opinion as well.
passepartout, die volstrekt geen kwaad vermoedde en als een onnoozel reiziger het inwendige van malabar-hill met zijn verblindende brahmaansche versierselen van klatergoud bewonderde, werd plotseling op de geheiligde steenen geworpen.
passepartout, however, thinking no harm, went in like a simple tourist, and was soon lost in admiration of the splendid brahmin ornamentation which everywhere met his eyes, when of a sudden he found himself sprawling on the sacred flagging.
hoe in die tijd theo’s mening was over zijn broer blijkt uit een brief van 13 october 1885 aan zijn zuster waarin hij schrijft: “vincent is een van die lui die de wereld van nabij gezien heeft en zich ervan heeft teruggetrokken. nu zullen we moeten wachten of het zal blijken dat hij genie heeft. ik geloof het...wanneer zijn werk goed wordt, zal hij een groot man worden. wat het succes aangaat zal het hem mogelijk gaan als heyerdahl*: geappreciëerd door enkelen, maar niet begrepen door het grote publiek. die, wie het echter ter harte gaat of er werkelijk iets in een artiest zit of dat het maar klatergoud is, zullen hem achten en hij zal zich daardoor volgens mij voldoende gewroken hebben op het geuitte misnoegen van zovelen.” * noors schilder, toen tijdelijk te parijs
what theo's opinion of his brother was at that time is shown in his letter to his sister on october 13, '85, in which he wrote: "vincent is one of those who has gone through all the experiences of life and has retired from the world; now we must wait and see if he has genius. i think he has...if he succeeds in his work, he will be a great man. as to worldly success, it will perhaps be the same with him as with heyerdahl4: appreciated by some but not understood by the public at large. those, however, who care whether there is really something in the artist more than mere superficial brilliance will respect him; and in my opinion that will be sufficient revenge for the animosity of so many others."
