Results for bakit naman ganun translation from English to Tagalog

bakit naman
bakit naman??

wga naman ganun
wag naman ganun

ay wag naman ganun
bicolano

bakit naman kita mamimiss
b

bakit naman ako magsisinungalin
bakit ako naman ako magsisinungaling

ahm ganun ba bakit naman
ahm ganun ba bakit nmn

bakit naman ako ma gagalit sayo
bakit naman ako ma gagalit sayo

bakit naman ako tatawag sa yo
bakit mo binigay ang number mo

bakit naman ako magsesend ng picture ko sayo
bakit naman ako mag send

bakit naman po kinagagalak muko makasama or makita
bakit naman po kinagagalak muko makasama or makita

bakit naman, halos mag usap naman tayo maghapon
bakit naman, halos mag kausap naman tayo maghapon

sabi mo mg send ka ng pira sakin bakit naman ano kapalit non
sabi mo mag send ka ng pera sakin

bakit naman ako mag sisilos hindi naman kami nag ka level hahahah
bakit naman ako mag seselos hindi naman kami mag ka level

bakit naman kita lolokohin eh at paano ako sayp nag loko at bat kupa linoloko ang usang mala ko
hindi naman kita lolokohin

hindi ka naman disturbo sa akin inantay nga kita kihit naantok na ako pero wag naman ganun agad
hindi ka naman disturbo sa akin inantay nga kita kihit naantok na ako pero wag naman gano agad

bakit naman ganito nallang lagi..gosto nalang kita ka oblotan perro hindi ko magawa kase mahal kita segoro ikaw na yong babae gosto kung maka sama sa habang buhay ko. i love you lang
bakit naman ganito nallang palagi..gosto nalang kitang ka limotan perro hindi ko magawa kase mahal kita segoro ikaw na yong babaeng gosto kung maka sama sa habang buhay ko. i love you lang

children's playgroundtagapagsalaysay: bagong lipat lang sila evren sa lungsod ng baybay. dahil dito kailangan din niyang lumipat ng paaralan. sa pasukan ay hindi naging problema sa kanya ang pakikihalubilo sa iba dahil sadyang pala-kaibigan ang binata. sa unang markahan ay isa siya sa mga top students ng kanilang klase. masipag kasi siyang mag-aral at ito ay ang una sa listahan niya ng mga prioridad. guro: congratulations sa’yo evren! evren: salamat po sir! tagapagsalaysay: nang humantong ang ikalawang markahan ay patuloy pa rin siyang nagsusunog ng kilay kada gabi. ngunit isang araw, habang pauwi na siya kasama ang kanyang barkada ay kinulit siya ng mga ito na maglaro ng dota na matagal na niyang hini-hindian. valerian: pre kahit isang laro lang. subukan mo lang naman. lath: oo nga pre. tara! tagapagsalaysay: hinatak siya agad ng kanyang mga kaibigan kaya wala na siyang ibang nagawa kundi sumama. evren: isang laro lang pre ah. mag-aaral pa kasi ako para sa pasulit natin bukas. lath: o sige. tagapagsalaysay: nagsimula na silang maglaro ng dota. ang sinabing isang laro ni evren ay nasundan pa ng isa hanggang sa sila ay naabutan na ng gabi. ang pag-aaral para sa kanilang pasulit ay nawaglit na sa kanyang isipan. tagapagsalaysay: kinabukasan ay kalahati lang ang nakuha niyang tamang sagot sa kanilang pasulit. sa puntong iyon nagsimula ang pagbaba ng grado ni evren at ang pagka-adik niya sa dota. napansin ito ng kaniyang guro kaya kina-usap siya nito pagkatapos ng klase. guro: evren, napapansin ko na bumababa na ang iyong mga grado at hindi ka na nakakakuha ng mataas na iskor sa mga pasulit ko. evren: pasensiya na po sir. hindi na po kasi ako nakakapag-aral ng maayos sa gabi. guro: at bakit naman? evren: eh kasi sir naglalaro po kami ng mga kaibigan ko ng dota at minsan naaabutan na kami ng gabi. guro: hindi talaga mabuti iyang paglalaro niyo niyan eh naaapektuhan ang pag-aaral niyo. kaya simula ngayon unahin mo muna ang iyong pag-aaral kesa diyan sa dota. evren: opo sir guro: kaya mo ‘yan pagsubok lang yan evren. sige na pumunta ka na sa aklatan tutulungan ka ng isa mong kaklase. evren: ho? sino po? guro: basta sige na pumunta ka na doon baka naiinip na ‘yon. tagapagsalaysay: habang papunta si evren sa aklatan ay lingid sa kanyang kaalaman na si faith ang tutulong sa kanya na mag-aral. ito ay isa rin sa mga top students ng kanilang klase at unang araw pa lang ng pasukan ay nagandahan na talaga siya dito pero hindi niya ito masyadong pinansin dahil inuna niya ang kanyang pag-aaral. faith: o evren, andiyan ka na pala. evren: faith? faith: ako nga. halika na simulan na natin para maaga tayong maka-uwi. evren: okay lang naman kung ako lang mag-isa ang mag-aaral baka naaabala kita. faith: hindi naman, tsaka pinapabantayan ka sa ‘kin ni sir baka daw kasi hindi ka mag-aaral at pupunta ka lang sa kompyuter shop para magdota. evren: ah sige. tagapagsalaysay: iyon ang simula ng pagtaas ulit ng grado ni evren at ang pagiging magkaibigan nila ni faith. isang araw hindi na talaga kaya ni evren na hindi siya nakakapaglaro ng dota kaya inilabas niya ang kaniyang frustrasyon sa kaibigan. evren: faith talaga bang hindi ako pwedeng maglaro ng dota? alam ko na importante ang pag-aaral pero tao din naman ako may karapatan din akong sumaya. faith: hindi naman sa ganon. pwede ka namang maglaro pero gawin mo sa tamang oras. maglaan ka ng oras sa pag-aaral at paglalaro. evren: sige gagawin ko ‘yan tagapagsalaysay: natutunan ni evren ang pagdisiplina sa sarili at kung paano ibalanse ang kanyang oras sa pag-aaral at paglalaro. natapos niya ang high school bilang salutatorian at si faith naman ang valedictorian. lahat tayo ay dumadaan sa mga pagsubok nasa iyo lang kung haharapin mo ito o magpapatalo ka lang. magtiwala ka sa iyong sarili. malalampasan mo ito kung ikaw ay pursigido at may tiwala sa diyos.
tagapagsalaysay: bagong lipat lang sila evren sa lungsod ng baybay. dahil dito kailangan din niyang lumipat ng paaralan. sa pasukan ay hindi naging problema sa kanya ang pakikihalubilo sa iba dahil sadyang pala-kaibigan ang binata. sa unang markahan ay isa siya sa mga top students ng kanilang klase. masipag kasi siyang mag-aral at ito ay ang una sa listahan niya ng mga prioridad. guro: congratulations sa’yo evren! evren: salamat po sir! tagapagsalaysay: nang humantong ang ikalawang markahan ay patuloy pa rin siyang nagsusunog ng kilay kada gabi. ngunit isang araw, habang pauwi na siya kasama ang kanyang barkada ay kinulit siya ng mga ito na maglaro ng dota na matagal na niyang hini-hindian. valerian: pre kahit isang laro lang. subukan mo lang naman. lath: oo nga pre. tara! tagapagsalaysay: hinatak siya agad ng kanyang mga kaibigan kaya wala na siyang ibang nagawa kundi sumama. evren: isang laro lang pre ah. mag-aaral pa kasi ako para sa pasulit natin bukas. lath: o sige. tagapagsalaysay: nagsimula na silang maglaro ng dota. ang sinabing isang laro ni evren ay nasundan pa ng isa hanggang sa sila ay naabutan na ng gabi. ang pag-aaral para sa kanilang pasulit ay nawaglit na sa kanyang isipan. tagapagsalaysay: kinabukasan ay kalahati lang ang nakuha niyang tamang sagot sa kanilang pasulit. sa puntong iyon nagsimula ang pagbaba ng grado ni evren at ang pagka-adik niya sa dota. napansin ito ng kaniyang guro kaya kina-usap siya nito pagkatapos ng klase. guro: evren, napapansin ko na bumababa na ang iyong mga grado at hindi ka na nakakakuha ng mataas na iskor sa mga pasulit ko. evren: pasensiya na po sir. hindi na po kasi ako nakakapag-aral ng maayos sa gabi. guro: at bakit naman? evren: eh kasi sir naglalaro po kami ng mga kaibigan ko ng dota at minsan naaabutan na kami ng gabi. guro: hindi talaga mabuti iyang paglalaro niyo niyan eh naaapektuhan ang pag-aaral niyo. kaya simula ngayon unahin mo muna ang iyong pag-aaral kesa diyan sa dota. evren: opo sir guro: kaya mo ‘yan pagsubok lang yan evren. sige na pumunta ka na sa aklatan tutulungan ka ng isa mong kaklase. evren: ho? sino po? guro: basta sige na pumunta ka na doon baka naiinip na ‘yon. tagapagsalaysay: habang papunta si evren sa aklatan ay lingid sa kanyang kaalaman na si faith ang tutulong sa kanya na mag-aral. ito ay isa rin sa mga top students ng kanilang klase at unang araw pa lang ng pasukan ay nagandahan na talaga siya dito pero hindi niya ito masyadong pinansin dahil inuna niya ang kanyang pag-aaral. faith: o evren, andiyan ka na pala. evren: faith? faith: ako nga. halika na simulan na natin para maaga tayong maka-uwi. evren: okay lang naman kung ako lang mag-isa ang mag-aaral baka naaabala kita. faith: hindi naman, tsaka pinapabantayan ka sa ‘kin ni sir baka daw kasi hindi ka mag-aaral at pupunta ka lang sa kompyuter shop para magdota. evren: ah sige. tagapagsalaysay: iyon ang simula ng pagtaas ulit ng grado ni evren at ang pagiging magkaibigan nila ni faith. isang araw hindi na talaga kaya ni evren na hindi siya nakakapaglaro ng dota kaya inilabas niya ang kaniyang frustrasyon sa kaibigan. evren: faith talaga bang hindi ako pwedeng maglaro ng dota? alam ko na importante ang pag-aaral pero tao din naman ako may karapatan din akong sumaya. faith: hindi naman sa ganon. pwede ka namang maglaro pero gawin mo sa tamang oras. maglaan ka ng oras sa pag-aaral at paglalaro. evren: sige gagawin ko ‘yan tagapagsalaysay: natutunan ni evren ang pagdisiplina sa sarili at kung paano ibalanse ang kanyang oras sa pag-aaral at paglalaro. natapos niya ang high school bilang salutatorian at si faith naman ang valedictorian. lahat tayo ay dumadaan sa mga pagsubok nasa iyo lang kung haharapin mo ito o magpapatalo ka lang. magtiwala ka sa iyong sarili. malalampasan mo ito kung ikaw ay pursigido at may tiwala sa diyos.