Results for sinalubong nila kami na maluha luha translation from English to Tagalog

kami na lang dito
wala na batang makulit

kami na lang ang natitira
kami na lang ang natitira

nagagalak kami na makilala kayo
nagagalak kami makilala kayo

inalok kami na kumain ng sabay sabay
umuwi sa bahay

natulong tulong kami na mag linis ng paligid
nagtulong tulong kami na mag linis ng paligid

simula nung sinagot ko siya para gawing official na kami na
sinagot ko sya sa kanyang panliligaw sa akin

ano pang pagsubok ang dumating sa buhayay samsama pa rin kami na harapin ang problema at pagsubok
kahit ano pang pagsubok na dumating lalabanan ko

ano ang english ng "oo na kami na mali kami na plastik kami na nagkulang masyado kang dramatic
ano ang english ng "oo na kami na mali kami na plastik kami na nagkulang masyado kang dramatiko

maaruga dahil nakikita ko po sa mama at papa ko kung paano nila kami alagaan at kung paano sila naka alalay sa aking pag aaral
subtitle

ang aking naexperience at ang pag chismes sa amin ng pamilya ng akin ama at inuusan lng kami na parang alipin kay pinagikap ako para makatapos ako sa colihiyo at mabubuga ko sa kanila na may pangarap ako sa aking buhay translate sa wnglish
ang aking na experience at ang pag chismes sa amin ng pamilya ng akin ama at inuuyusan lng kami na parang alipin kay nagsikap ako para makatapos ako sa kolihiyo at maibubuga ko sa kanila na may pangarap ako sa aking kinabuhi translate sa wnglish

maraming salamat po sa inyong tiwala sa victorious, wag po tayong susuko at tiwala lang sa bawat isa upang matupad ang kanyakanya nating pangarap andito lang po kami na handa kayong samahan hanggang sa huli, salamat po ulit at mag iinggat kayo
mahal ko

dahil sa sobrang lakas ng ulan at hangin takot na takot ako dahil hindi kami na kapag likas sa evacuation dahil sa malayo ang aming bahay buti na lang at may kapit bahay kami na nag patuloy sa kanilang bahay nakakalungkot dahil na giba ang aming bahay halos walang natira pero ok lang kasi natapos ang bagyo na ligtas kaming lahat.
dahil sa sobrang lakas ng ulan at hangin takot na takot ako dahil hindi kami na likas sa paglikas dahil sa malayo ang aming bahay ngunit hindi na lang at may kapit bahay kami na patuloy na sa kanilang bahay nakakalungkot dahil giba ang aming bahay halos walang natira pero ok lang kasi natapos ang bagyo na ligtas kaming lahat.

ang hindi ko makakalimutan na nangyari sakin ay nung nawala kami ng aking mga kaibigan dahil sa pagbabike dahil naggala kami na hindi namin alam kung saan kami pupunta kase may nagsama samin na lalaki nanaka bike din sumama kami sa kanya dahil akala namin ay ituturo nya kung saan ang bahay ng isa namin kaibigan at habang nag babike kami ang bigla nyang binilisan mag bike at dahil mga bata pa kami hindi namin sya na habol hang kami ay na wala dumaan kami sa daan na walang kabahay bahay at wala kaming mapagtanongan hanggang pinagpatuloy namin ang pag babike hanggang mag nakita na kaming mga bahay at mga tao at nag tanong kami kung nasan na kami at ang sabi ni kuya na pinagtanungan namin ay nasa indang kami kay kwit at tinanong namin kung san ang daan papuntang mendez at tinuloy na namin ang pagbabike hanggan kaming lahat ay na kauwi ng ligtas pero benenta ng tatay ko ang aking bike dahil kung saan saan nadaw nila ako hinanap yun lang ang hindi ko makakalimutan na nangyari sakin
ang hindi ko makakalimutan na nangyari sakin ay nung nawala kami ng aking mga kaibigan dahil sa pagbabike dahil naggala kami na hindi namin alam kung saan kami pupunta kase may nagsama samin na lalaki nanaka bike din sumama kami sa kanya dahil akala namin ay ituturo nya kung saan ang bahay ng isa namin kaibigan at habang nag babike kami ang bigla nyang binilisan mag bike at dahil mga bata pa kami hindi namin sya na habol hang kami ay na wala dumaan kami sa daan na walang kabahay bahay at wala ka

ang pinaka unang pagkakataon ko sa pagtatanghal ay nung nasa school kami na pinagtanghal kami ng aming teacher sa sarap hirap niya at sa harap ng mga studyante. dahil hindi biro ang pagtatanghal sa harap ng mga studyante at teacher at doon din nakasalalay ang aming grado sa pagbibigay niya at kailangan natin ibahagi at ipakita sa harap ng lahat na matibay tayo sa paghaharap ng hamon sa buhay at handa din tayo ibahagi ang ating kagustohan at ishare kung ano ang ating naranasan sa paghaharap sa maraming tao.
ang pinaka unang pagkakataon ko sa pagtatanghal ay nung nasa school kami na pinagtanghal kami ng aming teacher sa sarap hirap niya at sa harap ng mga studyante. dahil hindi biro ang pagtatanghal sa harap ng mga studyante at teacher at doon din nakasalalay ang aming grado sa pagbibigay niya at kailangan natin ibahagi at ipakita sa harap ng lahat na matibay tayo sa paghaharap ng hamon sa buhay at handa din tayo ibahagi ang ating kagustohan at ishare kung ano ang ating naranasan sa paghaharap sa ma

mba ako hindi alam kung ano na nangyare sa akin nabagsakan ko pala yung small fan namin sa sala hindi ako agad nakatayo kasi hilong hilo ako malabo paningin ko after ilang minutes dumirecho na ako sa cr kasi kumukulo ung tyan ko at masakit na talaga yung tyan ko pero hindi ko narin alam kung ano na nangyare sa akin sa cr basta paggising ko nasa floor na ako at dahan dahan akong tumayo at nagpoop na pero pinilit ko lang talaga kasi masakit na tiyan ko nakasubsob ako sa sink pra hindi ako maout of balance kasi naghihina talaga ako naiiyak sa mga nangyayare na sa akin at natatakot na bakit kakaiba na yung mga nararamdaman ko after ko magcr pumunta na ako sa room dahan dahan hindi ako agad nahiga naupo muna ako at nagrelax hanggang sa naiyak na naman ako keep on asking him in my mind paano at bakit nta ito nakokonsensya na magpasa hanggang ngayon ay patuloy nya parin kaming natitiis at pinamamalasaan ng kasamaan takang taka ako ano na ang nangyare baket napakasama nya at ng kabit nyang kinakasama kasabwat ang kanyang mga magulang wala silang mga puso at kaluluwa higit sa lahat wala silang takot sa diyos napakasakit ng aking nararamdaman araw araw parang wala ng katapusan hirap na hirap na ako kasi kahit ayoko syang isipin naiisip at naiisip ko parin at magdadasal akko na sana huwag ko na syang maisip kailangan kong maging matapang para sa anak ko para makapagsimula na kaming dalawa sa buhay ng mabuti mahirap hindi ko alam kung paano kailan at kung ano rin ang kalalabasan ng kami na lang dalawa sa buhay kasi biglang bitaw sa aming mag-ina na nagdulot sa amin ng aking anak na lalaki ng pagtataka sa lahat ng mga ginagawa nya aming dalawa sadyang napakasakit napakasaklap napakahirap tanggapin na nagawa nya iyon sa aming mag-ina kasi simulat sapul umikot ang buong buhay namin ng anak ko sa kanya araw araw minuminuto oras oras pagkagising bago magsleep kinabukasan pagkagising ulet at araw araw na laging chat usap video call email sms txt lahat ng apps inaayos nya para walang paltos ang mga communicatiopns naming maganak kahit tae nya alam naming mag-ina naming tatlo actually kasi wala kaming lihiman bawal maghide at hindi nman kami talaga sanay maghide ng anak ko sa kanya ayaw nya rin din talaga ng nagllilihim malaki man o maliit kaya itong ginagawa nya sa aming mag-ina para sa amin hindi na sya yung taoong nakilala namin na nangakong hinding hindi kami iiwan hinding hindi kami pababayaan at habang buhay kaming tatlo kaming mag-anak magsasama sama sa hirap man o sa ginhawa habang buhay for eternity swear to god. sakit sobra please help us lord god amen.i fainted and fell
nahilo at natumba ako hindi alam kung ano na nangyare sa akin nabagsakan ko pala yung small fan namin sa sala hindi ako agad nakatayo kasi hilong hilo ako malabo paningin ko after ilang minutes dumirecho na ako sa cr kasi kumukulo ung tyan ko at masakit na talaga yung tyan ko pero hindi ko narin alam kung ano na nangyare sa akin sa cr basta paggising ko nasa floor na ako at dahan dahan akong tumayo at nagpoop na pero pinilit ko lang talaga kasi masakit na tiyan ko nakasubsob ako sa sink pra hindi ako maout of balance kasi naghihina talaga ako naiiyak sa mga nangyayare na sa akin at natatakot na bakit kakaiba na yung mga nararamdaman ko after ko magcr pumunta na ako sa room dahan dahan hindi ako agad nahiga naupo muna ako at nagrelax hanggang sa naiyak na naman ako keep on asking him in my mind paano at bakit nta ito nakokonsensya na magpasa hanggang ngayon ay patuloy nya parin kaming natitiis at pinamamalasaan ng kasamaan takang taka ako ano na ang nangyare baket napakasama nya at ng kabit nyang kinakasama kasabwat ang kanyang mga magulang wala silang mga puso at kaluluwa higit sa lahat wala silang takot sa diyos napakasakit ng aking nararamdaman araw araw parang wala ng katapusan hirap na hirap na ako kasi kahit ayoko syang isipin naiisip at naiisip ko parin at magdadasal akko na sana huwag ko na syang maisip kailangan kong maging matapang para sa anak ko para makapagsimula na kaming dalawa sa buhay ng mabuti mahirap hindi ko alam kung paano kailan at kung ano rin ang kalalabasan ng kami na lang dalawa sa buhay kasi biglang bitaw sa aming mag-ina na nagdulot sa amin ng aking anak na lalaki ng pagtataka sa lahat ng mga ginagawa nya aming dalawa sadyang napakasakit napakasaklap napakahirap tanggapin na nagawa nya iyon sa aming mag-ina kasi simulat sapul umikot ang buong buhay namin ng anak ko sa kanya araw araw minuminuto oras oras pagkagising bago magsleep kinabukasan pagkagising ulet at araw araw na laging chat usap video call email sms txt lahat ng apps inaayos nya para walang paltos ang mga communicatiopns naming maganak kahit tae nya alam naming mag-ina naming tatlo actually kasi wala kaming lihiman bawal maghide at hindi nman kami talaga sanay maghide ng anak ko sa kanya ayaw nya rin din talaga ng nagllilihim malaki man o maliit kaya itong ginagawa nya sa aming mag-ina para sa amin hindi na sya yung taoong nakilala namin na nangakong hinding hindi kami iiwan hinding hindi kami pababayaan at habang buhay kaming tatlo kaming mag-anak magsasama sama sa hirap man o sa ginhawa habang buhay for eternity swear to god. sakit sobra please help us lord god amen.