Results for ako ay wala pang karanasan sa ano... translation from Tagalog to English

wala pang karanasan
wala pang karanasan

nuong ako ay wala pang anak
nuong ako ay wala pa anak

ako ay wala sa trabaho bukas
i will go to work tomorrow

ako ay wala kang iba
i'm your no body

pasenya na sir ako po ay wala pang invest
pasenya na sir ako po ay wala pang invest

ang aking ama ay wala pang trabaho sa nga yun
nag titinda sya ng

mangyaring ipagbigay-alam na ako ay wala ngayonpay
payroll

ang mga katabing lupain ay wala pang tanim na palay
not at the same time planting

lahat ng kapatid ko ay may sellphone pero ako ay wala pa
lahat ng kapatid ko may sellphone pero ako ay wala pa

ang unang bagay na kailangang malaman ng lahat ng tao ay ang youtube ay wala para sa mga taong wala pang 13 taong gulang.
ang unang bagay na kailangang malaman ng lahat ng tao ay ang youtube ay hindi para sa mga taong wala pa sa edad na 13.

pinahihulutotan ko si beth obsiquio na kumuha ng aking savings account san ako ay wala akong bakanteng oras upang magamit ang pag-withdraw ng aking savings.
pinahihintulotan ko po si beth obsiquio na kumuha ng aking savings account san kadahilanang ako po ay wala bakanteng oras para maasikaso ang pag withdraw ng aking savings.

tittle patawad sa paglabas ng aking mga kamay sa pangakong habang buhay sa paalam na matalim, mapait ako ay ang unang sasabihin patawad sa pagsisiyasat ng lumang sa kwento na hindi dumadaan sa karagatang tinatayan sa pagmamahalang pilit hindi nakakamit ang isat isa at ang pangarap na dalawa ay wala ng buhay
tittle patawad sa pagbitaw ng aking mga kamay sa pangakong habang buhay sa paalam na matalim, mapait ako pala ang unang sasambit patawad sa pagsukong lumangay sa kwento nating wala nang katuloy sa karagatang pumapagitna sa pagmamahalang pilit inaabot ang isat isa at ang pangarap nating dalawa ay wala ng natupad

broken pamily kmi hiwalay so mama at papa ko si mama ang nagpapa aral sa akin at sa aking kapatid dalawa lng kmi magkapatid at ako ay panganaynuong grade one ako punta c mama sa singapore at nag trabaho pinagsabay nya ang pag aral namon at pag tayo ng bahay at don na nga nagka problems at nag ka utang sya sa kanyang kapitid at may isa stang kalabaw at kanyang binta at kanyang binta para may pambayad sa kanyang utang ngayon naman ay wala na syang mga utang nabayaran nya lahat ang kanyang uta
broken family kmi separated so mama and papa ko si mama ang nagpapa aral sa akin at sa aking kapatid dalawang lng kmi magkapatid at ako ay pangaynuong grade one ako punta c mama sa singapore at nag trabaho pinagsabay nya ang pag aral namon at pag tayo ng bahay and he did not have any problems and he owed money to his brother and he had a one stang carabao and his window and his window to pay off his debt now.

2. kung ako ay may propesiya, na nakaaalam ng mga lihim na bagay na may lahat ng uri ng kaalaman, at may pananampalatayang sapat upang maalis ang mga bundok ngunit walang pag-ibig, ako ay wala.
2. if i had prophecy, knowing secret things with all kinds of knowledge, and had faith great enough to remove mountains but had no love, i would be nothing.

ang hindi ko malilimutan na karanasan sa aking buhay ay noong ako ay pinanganak. bakit? marahil dahil minsan ito sa isang karanasan sa oras ng buhay, dahil hindi na ito muling mangyayari. wala ako ngayon, nagsusulat ng sanaysay na ito, nang wala ang aking mga magulang, lalo na ang aking ina. salamat sa kanila dahil binigyan nila ako ng buhay at ngayon, masaya akong nakatira kasama nila, at ang aking mga kaibigan. kasunod, ay kapag pinasok ko ang aking unang pag-aaral, noong ako ay 4 na taong gulang. ito ang aking unang pagkakataon na makapasok sa paaralan at natatakot ako na iwanan ako ng aking mga magulang magpakailanman i
my memorable experience in my life is when i was born. why? maybe because it is a once in a life time experience, because it will not happened again. i am not here right now, writing this essay, without my parents, especially my mother. thanks t them because they gave me life and right now, i am happily living with them, and my friends. next, is when i enter my first schooling, when i was 4 years old. it is my first time to enter the school and i am afraid that my parents will leave me forever i