Results for kaya sa ayaw at sa gusto mo translation from Tagalog to English

sa ayaw mo at sa gusto mo
to dislike you and to your liking

sa ayaw o sa gusto
to dislike or to your liking

sa ayaw at sa gusto mo may isang masasaktan
to dislike and to your liking there is a hurting

ayon sa gusto mo
us you wish

pagbibigyan kita sa gusto mo
you want our conversation to be

fucos kalang sa gusto mo
i just want you to focus on he

hindi kita pinagbigyan sa gusto mo
i did not give you

pinag bigyan na nga kita sa gusto mo
pinagpigyan kita s guso mo

sorry kong hindi kita mapagbigyan sa gusto mo
sorry sir binigo ko kayo

sumpain na sana ay mas mabuti ako kaysa sa gusto mo
damn i wish i was better

lahat nang kahirapan at pag subuk dahil sa gusto mo ni god ito upang tayo ay lumakas at tumatag
lahat nang kahirapan at pag subuk dahil sa ka gustohan ni god ito upang tayo ay lumakas at tumatag

diba naging mabait at masunorin naman ako sayo at pinag bibigyan kita sa gusto mo pwde bang humiram sayo kung pwde lang..
didn't i become kind and obedient to you and i'm giving you what you want to borrow if you just want to..

yung hindi ko sinunod ng parents mo sa gusto mo tapos ayaw mong gawin kaya mas mabuti pa sumayaw nalang yung wala kang pakialam sa mundo
your parents didn't follow what you wanted then you don't want to do so it's better to dance

gawing normal ang pagsasabi sa isang tao sa gusto mo sa kanila dahil ang pagnanais sa isang tao ay isa sa pinakamagagandang dalisay na bagay at huwag nating gawin itong parang nakakahiya o desperado
normalise telling someone you like them because liking someone is one of the most beautifully pure things and let's not make it sound like it's embarrassing or desperate

magandang araw na po sa gusto mo lng po ako humingi ng paumanhin tungkol sa pag-aaksaya sa susi na hindi na ibinalik ng humiram na nurse susi ng smallcon hnde ko narin na pinapansin na hindi siya nag logbook key monitoring dahil nawala ang psenyente nung mga oras na yon na pinansin ko nlng yng maluwag na nagchecheck ako sa logbook na hindi ko nakita na hindi niya nasusulat ang pagkakamali hindi ako dapat bigyan ng susi na hindi pa sya nag record akoy humingi pasinsya sa aking pagkulang sa trabaho
magandang araw po sa inyo nais ko lng po humingi ng paumanhin tungkol dun sa nangyaring sa susi na hindi na ibalik ng humiram na nurse susi ng smallcon hnde ko narin na pansin na hindi sya nag logbook key monitoring dahil dumagsa ang psenyente nung mga oras na yon na pansin ko nlng yng maluwag na nag check ako sa logbook dun ko nakita na hindi pala sya nagsulat ang pagkakamali ko hindi ko dapat binigay ang susi na hindi pa sya nag record akoy humingi pasinsya sa aking pagkukulang sa trabaho

noong unang panahon ay may tatlong dalagang magkakapatid na pawang nag-gagandahan. ang kanilang mga kanayon ay lubhang nagtataka kung bakit mamula-mula ang kutis nga magkakapatid at manilaw-nilaw naman ang mahahaba nilang buhok, gayong mula pagkabata ay katulong na sila sa mga gawaing bukid ng kanilang ama na si ramon. hindi iniinda ng magkakapatid na lala, dada at sasa ang nakapapasong init ng araw sapagkat ito ay nagpapakinis pa nga ng kanilang kutis. namamangha at nananaghili sa ganda ng magkakapatid ang mga dalaga sa kanilang nayon. humahanga at lihim namang umiibig ang maraming kabinataan sa tatlong dalaga. ang kabaitan at kasipagan ng mga anak nina tarcila at ramon ay puring-puri ng mga kanayon, at dahil sila’y anak ng magbubukid kaya binansagan nila ang magkakapatid ng “mga dalagang-bukid”. kung mababatid lang ng mga tagaroon ang katotohanan, marahil hindi na sila magtataka kung bakit namumukod-tangi ang kagandahan nina lala, dada at sasa. lingid sa lahat, si tarcila ay isang diwata. nang umibig siya sa taga-lupang si ramon, ang kanyang pagka-diwata’y tinalikdan niyang lubos upang mamuhay bilang ganap na tao. bagama’t nawalan ng kapangyarihan ay naging maligaya naman ito sa piling ni ramon at ng kanilang mga anak. subalit ang mapayapa at matiwasay na pamumuhay ng mga taga-nayon ay biglang binulabog ng masasamang-loob. nahintakutan ang lahat at hindi magawang lumaban sa magbabagsik na tulisang-dagat. nilimas ang kanilang kabuhayan at sapilitang dinala sa tabing dagat ang kadalagahang napili. kabilang na roon sina lala, dada at sasa. habang hinihintay ang bangkang sasakyan ng mga bihag upang makarating sa sasakyang-dagat na nasa laot ay walang tigil ang pag-iiyakan at pagmamakaawa ng mga ina. tanging si tarcila lang ang walang imik ngunit malalim ang iniisip. bagama’t walang kapangyarihan ay nagsikap pa rin itong makipag-ugnayan sa dati niyang daigdig… sukdulang hininga niya ay mapatid, mailigtas lamang ang mga mahal na anak gayundin ang nayon na kanya ngayong tahanan! hindi naman nabigo ang dating diwata sapagkat ang nawalang kapangyarihan ay muling ibinalik sa kanya. sa pamamagitan ng isip ay pinaglagablab ni tarcila ang barko ng mga pirata. sa bilis ng pangyayari, ang mga tulisan naman ngayon ang nasindak at sa pagsabog ng mga bala na nakasabit sa kanilang katawan, sila ay naubos nang wala namang kalaban. ngunit isang sugatang pirata ang nagkaroon pa ng pagkakataong mamaril bago ito binawian ng buhay. sa kasawiang-palad ay tinamaan ang magkakapatid at agaw-buhay na bumagsak sa tubig. napasigaw ang naghihnagpis na ina! hindi nito maatim ang nakikitang paghihingalo ng mga anak. bilang diwata ay wala siyang kapangyarihang magdugtong ng buhay, datapuwa ang magbigay ng panibagong buhay sa bagong anyo ay kanyang magagawa. tumingin muna si tarcila sa asawa at… “ramon, nanaisin ko pa na sila’y magbagong-anyo kaysa tuluyang mawala na sa atin.” “nasa iyo ang kapasyahan. gawin mo ang nararapat.” nabigkas ni tarcila ang mahiwagang kataga bago nalagutan ng hininga sina lala, dada at sasa kaya sa isang kisapmata ang tatlong dalaga ay naging isda! matapos masaksihan ang kababalaghang iyon ay saka pa lang nalaman ng mga kanayon ang pagiging “diwata” ni tarcila. lahat ay nagpasalamat sa nagawang tulong ni tarcila at nakiramay rin sila sa sinapit ng mga anak nito. nagilalas ang lahat at napatingin sa mga isda, sa kahanga-hanga nitong kulay na wari’y mamula-mula kaya sa halip na malungkot ay kagalakan ang kanilang nadama. sa huling pagkakataon ang mga isda ay nagsalita. “ina, ama, huwag kayong malulungkot, naririto lamang kami sa dagat. aming ina, ipinagmamalaki ka namin. ikaw pala ay isang diwata. mahal namin kayo ni ama…” “paalam na sa inyong lahat, mga kanayon,” ang sabay na wika nina lala, dada at sasa – at marahan silang lumangoy patungong laot. “paalam na rin sa inyo mga dalagang-bukid…!” ang sagot ng kanilang mga kanayon habang kumakaway. ito ang dahilan kung bakit nasa dagat ang mga “dalagang-bukid”.
the legend of the maid farm