Results for wala akong gana bumangon mamaya n... translation from Tagalog to English

mamaya na lang
just for a moment

mamaya na lang po
i

wala akong gana tumayo
i have no appetite

kain muna ako mamaya na lang
kain muna ako ser

mamaya na lang magluluto pa ako
what are you doing there

sige maliligo muna ako mamaya na lang
i'll take a bath later

mamaya na lang may hinagawa pa ako e
can only be later

sige na muna maliligo ako mamaya na lang ule
i'll take a shower later

tuwing gumigising ako sa umaga, wala akong gana
i have no appetite at al

mamaya na lang siguro kase wala pako mahanap na pera pang allowanve ko ngayon dito 😢
busy ka ba mamaya? mag charge muna kase ako maloloabat na cellpho

mag google ka na lang ng mag google 😂😂 wala akong baon na maraming english😂
ang hirap mag english ha na no nosebleed ako 😅

nafifeel ko si rebecca dahil parang ako siya wala akong control minsan sa pag gastos kapag may mga bagay akong nakikita na bigla bigla ko na lang nagugustihan
for example gumagala kami sa sm tuwing napapapunta kami sa department store minsan hindi ko maiwasan na hindi ako mapapabili nung items lalo na at maganda minsan ang approach sakin ng salesperson

hindi ko gustong bumaba pero mas di ko yata gugustuhin na makarating sa dulo na mahigpit na mahigpit na ang pagkapit ko ngunit kailangan mo ng umalis dahil ngayon pa lang na wala akong natatanggap na mensahe sayo nahihirapan na ako, di ko kaya kung mas malalim pa. hanggang dito na lang.
hindi ko gustong bumaba pero mas di ko yata gugustuhin na makarating sa dulo na mahigpit na mahigpit na ang pagkapit ko ngunit kailangan mo ng umalis dahil ngayon pa lang na wala akong natatanggap na mensahe sayo nahihirapan na ako, di ko kaya kung mas malalim pa. hanggang dito na lang.

nung akoy bata lagi akong naiyak bago pumasok ng school kasi lagi kung naiisip na hindi ko kasama nanay ko wala akong kakilala sa school tapos baka akoy awayin lang ng mga bata pero isang araw bigla na lang akong may nakilalang batang lalaki na sobrang bait sakin lagi ko syang kasama sa pag kain ng lunch at uwian l. tapos naisip ko na hindi ko pala kaylangan matakot sa mga bagay na mang yayari naman talaga sa buhay natin na hindi natin kaylangan matakot na harapin yun kasi dun mo masusukat ang i
when i was a child i always cried before going to school because if i always thought that i wasn't with my mother i didn't know anyone at school then maybe the kids would just quarrel with me but one day i suddenly met a boy who was always very smart to me syang kasama sa pag kain ng lunch at uwian l. then i thought that i don't have to be afraid of things that will actually happen in our lives that we don't have to be afraid to face because that's where you can measure the i

minsan mam hindi kami nagkakaunawaan ng mama ko kasi po paulit ulit po yung pagpapangaral po nya sakin hindi naman po sa ayaw kong makinig pero tama na po yung isang beses. minsan nga po naiisip ko na gusto ko na lang pong itigil tong pag aaral ko tas bumalik na lang po ng maniwala para magapply ng trabaho para naman po mas matahimik ako at wala akong iniisip.
minsan mam hindi kami nagkakaunawaan ng mama ko kasi po paulit ulit po yung pagpapangaral po nya sakin hindi naman po sa ayaw kong makinig pero tama na po yung isang beses. minsan nga po naiisip ko na gusto ko na lang pong itigil tong pag aaral ko tas bumalik na lang po ng maniwala para magapply ng trabaho para naman po mas matahimik ako at wala akong iniisip.

nai imagine ko ang mukha ng isang magsasaka na galing nueva ecija na nakita ko two years ago sa palengke. alas 3 ng madaling araw, wala pang gaanong tao, pumunta sya sa puwesto, kasama ang mga anak, 2 at 5 taon siguro, nagtanong sila magkano ang kape at lugaw. noong sinabi ko ang presyo, p10 ang kape at p20 ang lugaw, sabi niya sa anak nya," mamaya na lang pag nakabenta na tayo at saka hindi pa luto ang lugaw." tinanong ko kung ano ang binibenta nila, sibuyas daw. maliwanag pa ang mukha nya kahi
i imagine the face of a farmer from nueva ecija whom i saw two years ago at the market. at 3 o'clock in the morning, there was not much man, he went to the place, with the children, 2 and 5 years maybe, they asked for much coffee and porridge. when i said the price, p10 the coffee and p20 the porridge, he said to his son, "it is only later that we sell and the pot is not yet cooked." i asked what they were selling, onion it seemed. her face was clear