Usted buscó: kay sa kanunay ko kanimo nag dahom (Cebuano - Tagalo)

ang imong mga sugo nakapahimo kanako nga labi pang manggialamon kay sa akong mga kaaway; kay sila ania kanako sa kanunay.
pinarunong ako kay sa aking mga kaaway ng iyong mga utos; sapagka't mga laging sumasa akin.

ug siya nga mao ang nagpadala kanako ania uban kanako. wala ako niya pasagdi nga mag-inusara, kay sa kanunay ginabuhat ko man ang makapahimuot kaniya."
at ang nagsugo sa akin ay sumasa akin; hindi niya ako binayaang nagiisa; sapagka't ginagawa kong lagi ang mga bagay na sa kaniya'y nakalulugod.

ug miingon si laban: labi pa nga maayo nga siya ihatag ko kanimo kay sa akong ihatag siya sa laing tawo: pumuyo ka uban kanako.
at sinabi ni laban, magaling ang ibigay ko siya sa iyo, kay sa ibigay ko sa iba: matira ka sa akin.

usahay magadamgo ako nga ikaw ug ako nagkahigugmaay nganong damguhon ko ikaw damguhon sa kanunay sa akong kamingaw usahay magamahay ako nganong nabuhi pa ning kalibutan nganong gitiaw tiawan ang gugma ko kanimo, kanimo da usahay magadamgo ako nga ikaw ug ako nagkahigugmaay nganong damguhon ko ikaw damguhon sa kanunay sa akong kamingaw usahay magamahay ako nganong nabuhi pa ning kalibutan nganong gitiaw tiawan ang gugma ko kanimo, kanimo da ang gugma ko kanimo, kanimo da
minsan nangangarap ako na ikaw at ako ay umiibig bakit pinapangarap kita lagi kong pinapangarap ang aking kalungkutan minsan pinagsisisihan ko bakit buhay pa ang mundong ito bakit pinagtatawanan ang aking pagmamahal sa iyo, ikaw da minsan nangangarap ako na ikaw at ako sa pag-ibig bakit kita pinapangarap pangarap na palagi sa aking pag-iisa minsan pinagsisisihan ko bakit buhay pa ang mundong ito bakit pinagtatawanan ang aking pagmamahal para sa iyo, para sa iyo aking pagmamahal para sa iyo, para sa iyo

daghanan, oh jehova nga dios ko, ang mga katingalahang buhat nga nahimo mo, ug ang imong mga hunahuna nga sa kanunay nganhi kanamo: dili sila ikapahamutang diha kanimo; kong ako magapahayag ug magasulti tungod kanila, daghan pa sila kay sa maihap.
marami, oh panginoon kong dios, ang mga kagilagilalas na mga gawa na iyong ginawa, at ang iyong mga pagiisip sa amin: hindi malalagay na maayos sa harap mo; kung ako'y magpapahayag at sasalitain ko sila, sila'y higit kay sa mabibilang.

ug si david miingon kaniya: ayaw kahadlok; kay ako sa pagkamatuod magapakita kanimo ug kalolot tungod lamang kang jonathan nga imong amahan, ug igauli ko kanimo ang tanang yuta ni saul nga imong amahan; ug ikaw magakaon ug tinapay sa akong lamesa sa kanunay.
at sinabi ni david sa kaniya, huwag kang matakot: sapagka't aking tunay na pagpapakitaan ka ng kagandahang loob dahil kay jonathan na iyong ama, at aking isasauli ang buong lupa ni saul na iyong ama, sa iyo; at ikaw ay parating kakain ng pagkain sa aking dulang.

ug miingon si jacob: dili, gipakilooy ko kanimo, kong ako nakakaplag karon ug kahimut-an sa imong mga mata, nan dawata ang akong gasa nga gikan sa akong mga kamot, kay sa nakita ko ang imong nawong, daw nakita ko ang nawong sa dios, ug ikaw nahimuot kanako.
at sinabi sa kaniya ni jacob, hindi, ipinamamanhik ko sa iyo, na kung ngayo'y nakasundo ako ng biyaya sa iyong paningin, ay tanggapin mo nga ang aking kaloob sa aking kamay: yamang nakita ko ang iyong mukha, na gaya ng nakakakita ng mukha ng dios, at ikaw ay nalugod sa akin.