Usted buscó: nagtindog (Cebuano - Tagalo)

nagtindog
tindig

nagtindog ba kami nga mary?
kasama

samtang nagtindog ang amahan ug anak sa tumoy sa bungtod.
habang nakatayo ang mag ama sa tutok ng burol.

ug dihay mitungha kaniya nga usa ka manolunda sa ginoo, nagtindog sa too sa halaran sa incienso.
at napakita sa kaniya ang isang anghel ng panginoon, na nakatayo sa dakong kanan ng dambana ng kamangyan.

ug ang labawng sacerdote nga si ananias misugo kanila nga nagtindog tupad kang pablo sa pagsagpa sa iyang baba.
at ipinagutos ng dakilang saserdoteng si ananias sa mga nalalapit sa kaniya na siya'y saktan sa bibig.

ug ilang hingsugatan si moises ug si aaron, nga nagtindog sa dalan, sa namauli sila gikan kang faraon.
at kanilang nasalubong si moises at si aaron na nagsitayo sa daan, pagkapanggaling kay faraon:

unya ang mga tawo mitipas gikan didto ug napaingon sa sodoma; apan si abraham nagtindog pa sa atubangan ni jehova.
at ang mga lalake ay nagsilayo roon at nagsitungo sa sodoma datapuwa't si abraham ay nakatayo pa sa harapan ng panginoon.

apan sa gowa sa lubnganan, si maria nagtindog nga naghilak, ug samtang naghilak siya, mitikubo siya aron sa paglili sa lubnganan.
nguni't si maria ay nakatayo sa labas ng libingan na umiiyak: sa gayon, samantalang siya'y umiiyak, siya'y yumuko at tumingin sa loob ng libingan;

apan usa sa mga nagtindog sa duol milanit sa iyang espada ug iyang gitigbas ang ulipon sa labawng sacerdote, ug napalongan kini sa iyang dalunggan.
datapuwa't isa sa nangaroon ay nagbunot ng kaniyang tabak, at sinugatan ang alipin ng dakilang saserdote, at tinigpas ang kaniyang tainga.

ug sila nga nagtindog sa iyang tupad miingon kaniya, "mopasipala ka ba diayg sulti batok sa labawng sacerdote sa dios?"
at sinabi ng nangakatayo sa malapit, nilalait mo ang dakilang saserdote ng dios?

ako miduol sa usa kanila nga nagtindog, ug nangutana kaniya sa kamatuoran niining tanan. busa ako gisuginlan niya, ug gipahibalo ako sa kahulogan niining mga butanga.
ako'y lumapit sa isa sa kanila na nakatayo, at itinanong ko sa kaniya ang katotohanan tungkol sa lahat na ito. sa gayo'y kaniyang isinaysay sa akin, at ipinaaninaw niya sa akin ang kahulugan ng mga bagay.

apan sa pagkadungog nila niini, sila namahawa nga nagtinagsatagsa, sugod sa labing tigulang. ug si jesus mao na lamang ang nahibilin uban sa babaye nga nagtindog sa iyang atubangan.
at sila, nang ito'y kanilang marinig, ay nagsialis na isa-isa, na nagpasimula sa katandatandaan, hanggang sa kahulihulihan: at iniwang magisa si jesus at ang babae, sa kinaroroonan nito, sa gitna.

apan iyang gisalikway ang tambag sa mga tigulang nga ilang gihatag kaniya, ug nagpakitambag sa mga batan-on nga nanagtubo dungan kaniya, nga nagtindog sa iyang atubangan.
nguni't iniwan niya ang payo ng mga matanda na kanilang ibinigay sa kaniya, at kumuhang payo sa mga binata na nagsilaking kasabay niya, na nagsitayo sa harap niya.

(karon ang mga nethinhanon nanagpuyo sa ophel, ngadto sa dapit atbang sa tubig sa ganghaan padulong sa silangan, ug sa torre nga nagtindog sa dayag).
(ang mga nethineo nga ay nagsitahan sa ophel, hanggang sa dako na nasa tapat ng pintuang-bayan ng tubig sa dakong silanganan, at ng moog na nakalabas.)

ug sa nagtindog siya sa luyo sa tiilan ni jesus ug naghilak, iyang gisugdan ang paghumod sa mga tiil niya pinaagi sa sa iyang mga luha, ug gipahiran kini pinaagi sa buhok sa iyang ulo, ug gihagkan ang iyang mga tiil ug unya gihaplasan kini sa pahumot.
at nakatayo sa likuran sa kaniyang mga paanan na tumatangis, ay pinasimulan niyang dinilig ng mga luha ang kaniyang mga paa, at ang mga ito'y kinukuskos ng buhok ng kaniyang ulo, at hinahagkan ang kaniyang mga paa, at pinapahiran ng unguento.

apan sa diha nga ila na siyang gikagaid pinaagi sa mga koriya, si pablo miingon sa kapitan nga nagtindog sa duol, "subay ba sa balaod ang paghampak ninyo sa usa ka siyudadanong romanhon bisan sa wala pa siya kahukmi?"
at nang siya'y kanilang magapos na ng mga panaling katad, ay sinabi ni pablo sa senturiong nakatayo sa malapit, matuwid baga sa iyo na hampasin ang isang taong taga roma, na hindi pa nahahatulan?

apan ang maniningil sa buhis nga nagtindog nga nagpalayo, wala gani mopayahat sa iyang mga mata ngadto sa kahitas-an, hinonoa nagpanampok siya sa iyang dughan ug nagkanayon, `o dios, kaloy-i ako nga makasasala!`
datapuwa't ang maniningil ng buwis, na nakatayo sa malayo, ay ayaw na itingin man lamang ang kaniyang mga mata sa langit, kundi dinadagukan ang kaniyang dibdib, na sinasabi, dios, ikaw ay mahabag sa akin, na isang makasalanan.