Usted buscó: brancxojn (Esperanto - Croata)

cxar se dio ne indulgis la naturajn brancxojn, li ankaux vin ne indulgos.
jer ako bog ne poštedje prirodnih grana, ni tebe neæe poštedjeti.

arbo havas esperon, se gxi estas dehakita, ke gxi denove sxangxigxos, kaj gxi ne cxesos kreskigi brancxojn.
tÓa ni drvu nije nada sva propala, posjeèeno, ono opet prozeleni i mladice nove iz njega izbiju.

li ne forklinigxos de mallumo; flamo velksekigos liajn brancxojn, kaj li forigos lin per la blovo de sia busxo.
on se tami više izmaknuti neæe, opržit æe oganj njegove mladice, u dahu plamenih usta nestat æe ga.

cxar antaux la rikolto, kiam la florado finigxis kaj la floro farigxis matura bero, li detrancxos la brancxojn per trancxiloj kaj deprenos la vinberbrancxojn.
prije berbe, kad loza ocvate i cvijet u grozdove dozri, nožima æe posjeæi mladice, povezati, ukloniti grane.

iru sur gxiajn muregojn kaj detruu ilin, tamen ne tute ekstermu; forigu gxiajn brancxojn, cxar ne por la eternulo ili estas.
popnite se na zidove! razarajte! uništite, ali ne posvema! išèupajte sve èokote jer nisu jahvini.

jen la sinjoro, la eternulo cebaot, kun forto dehakos brancxojn; la alte levigxintaj estos dehakitaj, kaj la fieraj estos humiligitaj.
gle, jahve, gospod nad vojskama, kreše grane silom strahovitom: najviši su vršci posjeèeni, ponajviši sniženi.

tamen semite, kreskas kaj farigxas pli granda ol cxiuj legomoj, kaj elmetas grandajn brancxojn, tiel ke sub gxia ombro povas eklogxi la birdoj de la cxielo.
jednoæ posijano, naraste i postane veæe od svega povræa pa potjera velike grane te se pod sjenom njegovom gnijezde ptice nebeske."

kaj ankaux cxiuj el la tuta popolo dehakis brancxojn kaj iris post abimelehx kaj almetis al la fortikajxo kaj ekbruligis per ili la fortikajxon per fajro; kaj mortis ankaux cxiuj homoj de la turo de sxehxem, cxirkaux mil viroj kaj virinoj.
i svi ljudi odsjekoše sebi po granu, a onda krenuše za abimelekom, nabacaše granje na utvrdu i zapališe ga nad onima koji su se ondje nalazili. tako izgiboše svi žitelji migdal Šekema, oko tisuæu ljudi i žena.

kaj estis alia granda aglo kun grandaj flugiloj kaj abundaj plumoj; kaj jen tiu vinbertrunko tiris sin per siaj radikoj al gxi kaj etendis al gxi siajn brancxojn, por ke gxi trinkigu gxin, de la bedoj, kie gxi estis plantita.
bijaše i drugi orao, velik i velikih krila, gusta perja. i gle, èokot k njemu žilje pruži, k njemu upravi granèice svoje da ga natapa bolje od tla u koje bi zasaðen.

cxar la kampoj de hxesxbon dezertigxis, ankaux la vinbergxardenoj de sibma; la estroj de la popoloj dishakis la plej bonajn brancxojn, kiuj atingis gxis jazer, etendigxis en la dezerton; gxiaj markotoj disjxetigxis, transiris la maron.
jer uvenuše nasadi hešbonski, trsje sibmansko, i lišæe su mu pomlatili gospodari naroda. sezaše do jazera, zamicaše u pustinju; izdanci mu dosezahu sve do mora.