Usted buscó: syvyyden (Finés - Maorí)

vesi tiivistyy kuin kiveksi, ja syvyyden pinta sulkeutuu kiinni.
me te mea he kohatu e huna ana i te wai; a whakatotoka ana te mata o te rire

oletko astunut alas meren lähdesuonille asti ja kulkenut syvyyden kuilut?
kua tae atu ranei koe ki nga matapuna o te moana? kua whakatakina haeretia ranei e koe te rire

ja syvyyden lähteet ja taivaan akkunat sulkeutuivat, ja sade taivaasta taukosi.
a ka tutakina atu nga matapuna o te rire me nga matapihi o te rangi, ka whakamutua ano hoki te ua o te rangi

kun hän taivaat valmisti, olin minä siinä, kun hän veti piirin syvyyden pinnalle,
i tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire

niillä oli kuninkaanaan syvyyden enkeli, jonka nimi hebreaksi on abaddon ja kreikaksi apollyon.
he kingi ano to ratou, ko te anahera o te poka torere; ko tona ingoa i te reo hiperu ko aparona, a i te reo kariki ko aporiona tona ingoa

ja minä näin tulevan taivaasta alas enkelin, jolla oli syvyyden avain ja suuret kahleet kädessään.
a ka kite ahau i tetahi anahera e heke iho ana i te rangi, kei a ia te ki o te poka torere, me tetahi mekameka nui i tona ringaringa

Älä anna vetten vuon minua upottaa, syvyyden minua niellä ja kuilun sulkea suutaan minun ylitseni.
e ihowa whakahokia mai he kupu ki ahau; he pai hoki tou atawhai: tahuri mai ki ahau, kia rite ki te nui o au arohatanga

ja maa oli autio ja tyhjä, ja pimeys oli syvyyden päällä, ja jumalan henki liikkui vetten päällä.
a kahore he ahua o te whenua, i takoto kau; he pouri ano a runga i te mata o te hohonu. na ka whakapaho te wairua o te atua i runga i te kare o nga wai

etkö sinä ole se, joka kuivasit meren, suuren syvyyden vedet, joka teit meren syvänteet tieksi lunastettujen kulkea?
ehara oti i a koe nana i whakamaroke te moana, nga wai o te rire nui? ko nga wai hohonu o te moana waiho ake e koe hei huarahi haerenga mo te hunga kua oti te hoko

ja se avasi syvyyden kaivon, ja kaivosta nousi savu, niinkuin savu suuresta pätsistä, ja kaivon savu pimitti auringon ja ilman.
a uakina ana e ia te poka torere; a ka puta ake he paoa i te poka, ano he paoa no tetahi kapura nui; a pouri iho te ra me te rangi i te paoa o te poka

ja viides enkeli puhalsi pasunaan; niin minä näin tähden, taivaasta maan päälle pudonneen, ja sille annettiin syvyyden kaivon avain;
a ka whakatangi te rima o nga anahera, a ka kite ahau i tetahi whetu no te rangi kua taka iho ki te whenua: a ka hoatu ki a ia te ki o te poka torere

ja sinä vuonna, jona nooa oli kuudensadan vuoden vanha, sen toisena kuukautena, kuukauden seitsemäntenätoista päivänä, sinä päivänä puhkesivat kaikki suuren syvyyden lähteet, ja taivaan akkunat aukenivat.
no te ono rau o nga tau o te oranga o noa, no te rua o nga marama, no te tekau ma whitu o nga ra o te marama, no taua rangi ano i pakaru mai ai nga matapuna katoa o te rire nui, a ka whakatuwheratia nga matapihi o te rangi

sillä näin sanoo herra, herra: kun minä teen sinusta aution kaupungin, niinkuin asumattomat kaupungit ovat, kun minä annan syvyyden käydä sinun ylitsesi ja paljot vedet peittävät sinut,
no te mea ko te kupu tenei a te ariki, a ihowa; i te wa e meinga ai koe e ahau hei pa kua ururuatia, kia rite ki nga pa kahore e nohoia; i te wa e kawea atu ai e ahau te rire ki runga ki a koe, a ka taupokina koe e nga wai nunui

värin "syvyys".
a te atanga