Réalisées par des traducteurs professionnels, des entreprises, des pages web ou traductions disponibles gratuitement.
i have long believed that sisyphus is the patron saint of europe, and this whole experience bears this out.
Από παλιά είχα την πεποίθηση ότι ο Σίσυφος είναι ο προστάτης άγιος της Ευρώπης, και από όλη αυτήν την εμπειρία αυτό αποδεικνύεται.
paul-valéry said that even sisyphus, in rolling his stone, was not working in vain since he was flexing his muscles.
Ο paul valery έλεγε ότι ακόμη και ο Σίσυφος, όταν κυλούσε το βράχο του, δεν έκανε άσκοπη εργασία, εφόσον γύμναζε τους μύς του.
rather as in the myth of sisyphus, we should continue rolling the stone from the bottom of the mountain to the top, despite all events to the contrary.
Όπως στον μύθο του Σίσυφου θα πρέπει να συνεχίσουμε να σπρώχνουμε την πέτρα από τους πρόποδες του βουνού μέχρι την κορυφή, παρ' όλες τις δυσκολίες.
*"the european sisyphus: essays on europe, 1964-1994", (westview press, 1995).
*"the european sisyphus: essays on europe, 1964-1994", (westview press, 1995).
nor do i think that we, the european union, are mere bystanders doomed, like sisyphus, to roll the boulder to the top of the mountain and then watch others toss it back over the edge.
Και δεν πιστεύω ότι εμείς ως Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθούμε τα γεγονότα υφιστάμενοι το μαρτύριο του Σίσυφου, να ανεβάζουμε την πέτρα στο βουνό και κάποιοι άλλοι να την πετάνε κάτω.
this is a hellish and never-ending rise and fall- and it is also a bit like the legend of sisyphus- which threatens to sap the strength and even the hope of almost everyone.
Αυτό είναι- και θυμίζει επίσης το μύθο του Σισύφου- μια ανυπόφορη και ατελείωτη άνοδος και κάθοδος που απειλεί να εξαντλήσει τις δυνάμεις και τις ελπίδες σχεδόν όλων.
it is to emphasize this point, mr president, that, whilst i am very grateful to the rapporteur for the work that he has done, i shall abstain, because i think it a fruitless labour of sisyphus to continue along this road.
Βλέπετε, κύριε rubbi, κύριοι συνάδελφοι, ο προβληματισμός που ανακύπτει εν προκειμένω εγγράφεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο.
we are seeing societies that, resigned to their fate, refuse, in spite of everything that has happened, to lose even hope in the face of these tragedies that affect them from time to time, as though they were some sort of collective sisyphus watching his work being undone, just as he was about to complete it.
Βλέπουμε κοινωνίες παραιτημένες, που ανθίστανται, παρόλα αυτά, στην απώλεια ως και της ελπίδας τους απέναντι στις τραγωδίες που υφίστανται περιοδικά, σαν να ήταν ένας συλλογικός Σίσυφος που βλέπει το έργο του να καταστρέφεται όταν κοντεύει να το ολοκληρώσει.