Vous avez cherché: lonlon (Cébouano - Tagalog)

lonlon
tagalog

kong ang usa ka punoan maminaw sa kabakakan, ang tanan niyang mga alagad lonlon mga dautan.
kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.

ang mga hunahuna sa matarung lonlon mga matarung; apan ang tambag sa dautan lonlon mga limbong.
ang mga pagiisip ng matuwid ay ganap: nguni't ang mga payo ng masama ay magdaraya.

ang tanang mga alagianan ni jehova lonlon mahigugmaong-kalolot ug kamatuoran alang sa mga nagabantay sa iyang tugon ug sa iyang mga pagpamatuod.
lahat na landas ng panginoon ay kagandahang-loob at katotohanan sa mga gayon na nangagiingat ng kaniyang tipan at kaniyang mga patotoo.

ang kahadlok kang jehova malinis, nga nagapadayon sa walay katapusan: ang mga tulomanon ni jehova mga matuod, ang tanan lonlon matarung.
ang takot sa panginoon ay malinis, na nananatili magpakailan man: ang mga kahatulan ng panginoon ay katotohanan, at lubos na matuwid.

ayaw na pag-inom ug lonlon tubig lamang, kondili pag-inom ug diyutayng bino alang sa imong kotokoto ug sa imong masubsub nga pagmasakit.
huwag kang iinom pa ng tubig lamang, kundi gumamit ka ng kaunting alak dahil sa iyong sikmura at sa iyong madalas na pagkakasakit.

ug si absalom moingon kaniya: tan-awa, ang imong mga tuyo lonlon maayo ug matarung: apan walay usa ka tawo nga gitudlo sa hari sa pagpamati kanimo.
at sinabi ni absalom sa kaniya, tingnan mo, ang iyong usap ay mabuti at matuwid: nguni't walang kinatawan ang hari na duminig sa iyong usap.

ang iyang mga magbalantay mga buta, silang tanan lonlon mga walay kahibalo, silang tanan pulos mga irong amang, sila dili makausig; nanagdamgo, nanaghigda, mahigugmaon sa pagkatulog.
ang kaniyang mga bantay ay mga bulag, silang lahat ay walang kaalaman; silang lahat ay mga piping aso, sila'y hindi makatahol; mapanaginipin, mapaghiga, maibigin sa pagidlip.

ako nagsud-ong hangtud ang mga trono gibutang, ug ang usa nga mao ang tigulang sa mga adlaw milingkod: ang iyang mga bisti maputi ingon sa nieve, ug ang buhok sa iyang ulo sama sa lonlon nga balhibo sa carnero; ang iyang trono mao ang nagadilaab nga siga, ug ang mga ligid niini mao ang nagasiga nga kalayo.
aking minasdan hanggang sa ang mga luklukan ay nangaglagay, at isa na matanda sa mga araw ay nakaupo: ang kaniyang suot, maputing parang niebe, at ang buhok ng kaniyang ulo ay parang taganas na lana; ang kaniyang luklukan ay mga liab na apoy, at ang mga gulong niyaon ay nagniningas na apoy.