Vous avez cherché: hindi pa ba tapus ang lockdown sa inyo (Tagalog - Anglais)

hindi pa ba ako sapat sa iyo
why im so bad at being good enough

hindi pa ba sila tapos sa loading
they are not done with

hindi pa ba pasko
is it not enough

kadusa kaden anan hindi pa tapus ang usapan namin
sometimes we are still using our usapsn

hindi pa ba ako sapat
am i not enough please

hindi pa ba sapat yun?
isn't that enough yet?

hindi pa ba kayo tapos maglaro
aren't you done there yet

hindi pa ba halata nga babae ako
isn't it obvious that i'm a woman

pwede pa ba ako bumalik sa inyo para magtrabaho
d ako pwede ngayo

ano pa ba ang hindi pa naipapasok sa puwet mo?
what haven't you shoved up your ass?

bakit pinipilit mong ako ang gumawa kahit ayaw ko naman hindi pa ba sapat ang pagmamagal mo sakin pero paano
sino ka ba para paikot ikot ikotin ako

hai maam gusto ko sana maging kaibigan sau..hindi pa po ako nkaranas ng kaibigan tulad sa inyo..kaso po,sa too kaunti lang po, alam ko sa salitang inglish..sana po hndi kauma open sa akin
hai maam gusto ko sana maging kaibigan sau..hindi pa po ako nkaranas ng kaibigan tulad sa inyo..kaso po,sa too maliit lang po, alam ko sa salitang inglish..sana po hndi kauma open sa akin

minahal kita pero bakit mo nagawang saktan ako, kulang pa ba lahat nang ginawa ko, hindi pa ba ako sapat sayo? yong totoo minahal mo ba ako?
i love you but why do you hurt me, have not all i did, are not i enough for you? do you really love me

mamarapatin pa ba natin ang mamuhay ng salat? bakit nga bahindi tayo makaahon sa kahirapan? kalian pa tayo kikilos upang magbago ang takbo n gating buhay? ang mga nasabing halimbawa ay ilan lamang sa mga kaisipan na maaari kong ibahagi sa inyo. ilan lang angmga ito sa mga pangunahing dahilan ng paglaganap ng kahirapan sa ating bansa.
another cause of poverty is the laziness and misconduct of our filipinos. laziness is the leading cause of human suffering. they are reluctant to look for possible ways in which they can lift their lives out of the poverty they enjoy. opportunities are ignored because people are already content with their poor living.

tag-ulan noon nang matagpuan ni rachel ang kanyang sarili na napadpad sa gilid ng kalsada na na-flat ang gulong. wala siyang ideya kung paano magpalit ng gulong at pakiramdam niya ay walang magawa at bigo. habang nakatayo siya, nanginginig sa ulan, iniisip niya kung ano ang kanyang gagawin. maya-maya lang, may humintong sasakyan sa tabi niya, at may lumabas na babae. ipinakilala niya ang kanyang sarili bilang sarah at tinanong kung kailangan ni rachel ng anumang tulong. noong una ay nag-alinlangan si rachel, ngunit napagtanto niyang wala na siyang ibang pagpipilian. nagtrabaho si sarah, pinalitan ang gulong sa loob ng ilang minuto. namamangha si rachel na namamangha sa galing niya. nang matapos siya, pinunasan ni sarah ang kanyang mga kamay sa isang tuwalya at lumingon kay rachel. 'you're all set,' nakangiting sabi niya. 'may kailangan ka pa ba?' nagpasalamat si rachel sa kanya at tinanong kung maaari niyang ihatid siya pabalik sa kanyang apartment. pumayag naman si sarah, at sumakay na sila sa kotse niya. habang nagmamaneho sila, hindi maiwasan ni rachel na magpasalamat sa kabaitan ni sarah. hindi pa niya ito nakilala, ngunit gumawa siya ng paraan upang tumulong sa isang estranghero na nangangailangan. dumating sila sa apartment ni rachel, at muling nagpasalamat si rachel kay sarah para sa kanyang tulong. 'walang problema,' sabi ni sarah. 'natutuwa lang ako na nakakatulong ako.' nakaramdam ng guilt si rachel nang mapagtanto niyang wala siyang maibibigay na kapalit. nais niyang makagawa siya ng isang bagay upang masuklian ang kabaitan ni sarah. habang papaalis si sarah, gumawa ng desisyon si rachel. babayaran niya ito at tumulong sa ibang nangangailangan. nag-online siya at nakahanap ng lokal na organisasyong boluntaryo na tumulong sa mga taong walang tirahan. nang sumunod na katapusan ng linggo, nagboluntaryo si rachel sa isang soup kitchen, na naghahain ng pagkain sa mga taong nagugutom at nangangailangan. habang nagtatrabaho siya, naisip niya ang tungkol kay sarah at kung paano niya ito na-inspire na maging mas mabuting tao. nang matapos ang kanyang shift, naglakad si rachel pauwi, nakaramdam ng kasiyahan at kagalakan. napagtanto niya na ang kabaitan ng mga estranghero ay maaaring magkaroon ng isang ripple effect, na kumakalat at nakakaantig sa maraming buhay. kinabukasan, nakatanggap si rachel ng sorpresa sa koreo. ito ay isang pasasalamat mula kay sarah, na nagpapasalamat sa kanya para sa mga lutong bahay na cookies na ipinadala niya bilang tanda ng pasasalamat. napangiti si rachel, nakaramdam ng init sa kanyang puso. napagtanto niya na kung minsan ang kabaitan ng mga estranghero ay maaaring humantong sa hindi inaasahang pagkakaibigan at koneksyon. at alam niyang lagi niyang maaalala ang araw na nakilala niya si sarah at ang aral na itinuro niya sa kanya tungkol sa kapangyarihan ng kabaitan.
tag-ulan noon nang matagpuan ni rachel ang kanyang sarili na napadpad sa gilid ng kalsada na na-flat ang gulong. wala siyang ideya kung paano magpalit ng gulong at pakiramdam niya ay walang magawa at bigo. habang nakatayo siya, nanginginig sa ulan, iniisip niya kung ano ang kanyang gagawin. maya-maya lang, may humintong sasakyan sa tabi niya, at may lumabas na babae. ipinakilala niya ang kanyang sarili bilang sarah at tinanong kung kailangan ni rachel ng anumang tulong. noong una ay nag-alinlangan si rachel, ngunit napagtanto niyang wala na siyang ibang pagpipilian. nagtrabaho si sarah, pinalitan ang gulong sa loob ng ilang minuto. namamangha si rachel na namamangha sa galing niya. nang matapos siya, pinunasan ni sarah ang kanyang mga kamay sa isang tuwalya at lumingon kay rachel. 'you're all set,' nakangiting sabi niya. 'may kailangan ka pa ba?' nagpasalamat si rachel sa kanya at tinanong kung maaari niyang ihatid siya pabalik sa kanyang apartment. pumayag naman si sarah, at sumakay na sila sa kotse niya. habang nagmamaneho sila, hindi maiwasan ni rachel na magpasalamat sa kabaitan ni sarah. hindi pa niya ito nakilala, ngunit gumawa siya ng paraan upang tumulong sa isang estranghero na nangangailangan. dumating sila sa apartment ni rachel, at muling nagpasalamat si rachel kay sarah para sa kanyang tulong. 'walang problema,' sabi ni sarah. 'natutuwa lang ako na nakakatulong ako.' nakaramdam ng guilt si rachel nang mapagtanto niyang wala siyang maibibigay na kapalit. nais niyang makagawa siya ng isang bagay upang masuklian ang kabaitan ni sarah. habang papaalis si sarah, gumawa ng desisyon si rachel. babayaran niya ito at tumulong sa ibang nangangailangan. nag-online siya at nakahanap ng lokal na organisasyong boluntaryo na tumulong sa mga taong walang tirahan. nang sumunod na katapusan ng linggo, nagboluntaryo si rachel sa isang soup kitchen, na naghahain ng pagkain sa mga taong nagugutom at nangangailangan. habang nagtatrabaho siya, naisip niya ang tungkol kay sarah at kung paano niya ito na-inspire na maging mas mabuting tao. nang matapos ang kanyang shift, naglakad si rachel pauwi, nakaramdam ng kasiyahan at kagalakan. napagtanto niya na ang kabaitan ng mga estranghero ay maaaring magkaroon ng isang ripple effect, na kumakalat at nakakaantig sa maraming buhay. kinabukasan, nakatanggap si rachel ng sorpresa sa koreo. ito ay isang pasasalamat mula kay sarah, na nagpapasalamat sa kanya para sa mga lutong bahay na cookies na ipinadala niya bilang tanda ng pasasalamat. napangiti si rachel, nakaramdam ng init sa kanyang puso. napagtanto niya na kung minsan ang kabaitan ng mga estranghero ay maaaring humantong sa hindi inaasahang pagkakaibigan at koneksyon. at alam niyang lagi niyang maaalala ang araw na