Hai cercato la traduzione di habang na dagdagan yong edad ko da Tagalog a Inglese

bakit na dagdagan
nadagdagan

pakisuyo na dagdagan yon
please take it to the log book

pinatawa mo ako habang na
you made me tears

habang na mood nang drama in english
while there is no mood for drama in english

siguro sa edad ko.
guess what age am i?

hulaan mo ang edad ko
guess me what your age

habang na bubuhay ka gumawa ka ng mabuti sa kapwa
while living do my good to others

bawal ang paggamit ng cellphone habang na sa trabaho
cell phone use at work is prohibited

ako po ay hulaan nyo po edad ko
guess what

isang taon nanaman ang nadagdag sa edad ko
ngayon araw na ito isang taon na naman ang nadagdag at patuloy na nabubuhay sa mundo

bakit gusto mong malaman ang edad ko?
age . do what you want age . do what you want 👌

huwag mo akong gawin tanga sa harap nila huwag mo na dagdagan oambubully nila sakin
don't make a fool of me

tricycle driver ako ..at ang edad ko ay 45 year old..
tricycle driver ako..at ang edad ko ay 45 year old na

sa edad ko na to na tutulungan ko na mag linis ng bahay ang magulang ko
sa edad ko na eto na tutulungan ko na mag linis ng paligid at bahay ang magulang ko

wow. sa edad ko, para sa akin pagtayo lang ay lifting weights na!
at my age, you know my idea of lifting weights, is standing up!

noong naisipan kong mag aral uli na isip kong mag enroll sa mirriam.pero nag alanganin ako sa edad ko mag aral uli, dahil nahihiya akong baka madiscrimanate nila ako.nilakasan ko ang loob para mag enroll. at sa pagpunta ko sa school na appreciate ko ang pag tanggap nila sa akin. maayos nila akong tinanggap.
when i thought of studying again i thought of enrolling in mirriam. but i was hesitant at my age to study again, because i was ashamed that they might discrimanate me. i escaped to enroll. and when i went to school i appreciated their acceptance of me. they welcomed me well.

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan