検索ワード: bonum sibi (ラテン語 - バスク語)

non ergo blasphemetur bonum nostru
eztadila beraz çuen vnguia gaitz erran.

omnia autem probate quod bonum est tenet
gauça guciac experimentaitzaçue: on denari çatchetzate:

ut perfectus sit homo dei ad omne opus bonum instructu
compli dadinçát iaincoaren guiçona, obra on orotara complituqui instruituric.

bonum certamen certavi cursum consummavi fidem servav
combat ona combatitu diát, neure cursua acabatu diát, fedea beguiratu diát.

gustaverunt nihilominus bonum dei verbum virtutesque saeculi ventur
eta dastatu vkan dutenac iaincoaren hitz ona, eta ethorteco den secularen verthuteac:

non enim quod volo bonum hoc facio sed quod nolo malum hoc ag
ecen nahi dudan vnguia eztut eguiten: baina nahi eztudan gaizquia eguiten dut.

de quibus autem scripsistis bonum est homini mulierem non tanger
eta scribatu drautaçuen gaucéz den becembatean, on da guiçonaren emazteric ez hunquitzea.

bonum autem facientes non deficiamus tempore enim suo metemus non deficiente
bada vnguiguitez ezgaitecela enoya: ecen bere sasoinean bilduren dugu, baldin lacho bilha ezpagaitez.

declinet autem a malo et faciat bonum inquirat pacem et persequatur ea
itzul bedi gaizquitic, eta begui vngui: bilha beça baquea, eta iarreiqui bequió hari.

omnis arbor quae non facit fructum bonum exciditur et in ignem mittitu
fructu onic eguiten eztuen arbore gucia piccatzen da eta sura egoizten.

existimo ergo hoc bonum esse propter instantem necessitatem quoniam bonum est homini sic ess
estimatzen dut bada haour on dela presenteco necessitateagatic, ecen on dela guiçonarendaco hunela içatea.

scientes quoniam unusquisque quodcumque fecerit bonum hoc percipiet a domino sive servus sive libe
daquiçuelaric haur, ecen batbederac cerere vngui eguin baituque, hura recebituren duqueela, ala den sclaboc ala librec.

carissime noli imitari malum sed quod bonum est qui benefacit ex deo est qui malefacit non vidit deu
maiteá, ezteçála imita gaitza, baina ona: vngui eguiten duena, iaincoaganic duc: baina gaizqui eguiten duenac eztic ikussi iaincoa.

sic est qui sibi thesaurizat et non est in deum dive
hala da onhassun handiac beretaco biltzen dituena, eta iaincoa baithan abrats eztena.

qui furabatur iam non furetur magis autem laboret operando manibus quod bonum est ut habeat unde tribuat necessitatem patient
ebaisten çuenac ezteçala guehiagoric ebats: baina aitzitic trabailla bedi on daten gauçaric eguiten duela, beharra duenari emaiteco duençát.

oramus autem deum ut nihil mali faciatis non ut nos probati pareamus sed ut vos quod bonum est faciatis nos autem ut reprobi simu
eta othoitz eguiten draucat iaincoari, deus gaizquiric eguin ezteçaçuen: ez gu approbatu eriden gaitecençát, baina çuec vngui daguiçuençát, eta gu reprobo beçala garençát.

nec quisquam sumit sibi honorem sed qui vocatur a deo tamquam aaro
eta nehorc eztrauca emaiten bere buruäri ohore haur, baina iaincoaz deitzen denac, aaron beçala.

at ipse respondens dicenti sibi ait quae est mater mea et qui sunt fratres me
baina harc ihardesten çuela erran cieçón hura erran cionari, nor da ene ama, eta nor dirade ene anayeac?

itaque qui resistit potestati dei ordinationi resistit qui autem resistunt ipsi sibi damnationem adquirun
halacotz, potestateari resistitzen draucanac, iaincoaren ordenançari resistitzen drauca: eta resistitzen dutenéc, bere buruén gainera damnatione erekarriren duté.

etenim christus non sibi placuit sed sicut scriptum est inproperia inproperantium tibi ceciderunt super m
ecen christec-ere eztu bere buruä complacitu nahi vkan, baina, scribatua den beçala, hiri iniuria erraiten drauèanén iniuriác ene gainera erori içan dituc.