검색어: hilabihan (세부아노어 - 덴마크어)

ug sa pagkakita nila sa bitoon, sila nangalipay sa hilabihan gayud.
men da de så stjernen, bleve de såre meget glade.

ako motoo, kay mosulti ako: gisakit ako sa hilabihan gayud:
jeg troede, derfor talte jeg, såre elendig var jeg,

kay siya wala man ugod mahibalo kon unsay isulti, kay nangalisang man sila sa hilabihan.
thi han vidste ikke, hvad han skulde sige; thi de vare blevne helt forfærdede.

karon ang mga tawo sa sodoma mga dautan ug hilabihan gayud pagkamakasasala batok kang jehova.
men mændene i sodoma var ugudelige og store syndere mod herren.

ang yuta nabungkag na gayud, ang yuta nabulag pagpikas, ang yuta nauyog sa hilabihan gayud.
jorden smuldrer og smuldrer, jorden gynger og gynger, jorden skælver og skælver;

ako adunay bautismo nga kanako igabautismo; ug hilabihan ang kaguol ko hangtud mamatuman kini!
men en dåb har jeg at døbes med, og hvor ængstes jeg, indtil den er fuldbyrdet!

ang mga palabilabihon nanagyubit kanako sa hilabihan gayud: apan wala ako mobulag gikan sa imong kasugoan.
de frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din lov.

ang mga katawohan anaa sa kasakitan sa hilabihan gayud diha sa ilang atubangan: ang tanang mga nawong mangaluspad.
folkeslag skælver for dem, alle ansigter blusser.

ang akong kasingkasing misakit sa hilabihan sa sulod nako: ug ang mga kalisang sa kamatayon nangahulog sa ibabaw nako.
jeg stønner ved fjendernes råb og de gudløses skrig; thi ulykke vælter de over mig, forfølger mig grumt;

ang kasingkasing malimbongon labaw sa tanang mga butang, ug hilabihan gayud pagkadautan: kinsay makasusi niini?
hjertet er svigefuldt fremfor alt, det er sygt, hvo kender det?

ang akong kalag usab nagubot sa hilabihan gayud: ug ikaw, oh jehova, hangtud ba anus-a?
vær mig nådig herre, jeg sygner hen, mine ledmod skælver, læg mig, herre!

bisan pa ang mga batan-on mangaluya ug makapuyan, ug ang mga batan-on mangapukan sa hilabihan gayud:
ynglinge trættes og mattes, ungersvende snubler brat,

ang imong kaligutgut midat-og kanako sa hilabihan gayud, ug gisakit mo ako pinaagi sa tanan mong mga balud. (selah
du har lagt mig i den underste grube, på det mørke, det dybe sted;

dayegon mo si jehova, oh kalag ko. oh jehova nga dios ko, daku ka sa hilabihan; ikaw nabistihan sa kadungganan ug sa pagkahalangdon:
min sjæl, lov herren! herren min gud, du er såre stor! du er klædt i højhed og herlighed,

sa pagkatinuod, hilabihan ka makalilisang sa talan-awon nga tungod niana si moises nakaingon, "ako nagakurog sa kalisang."
og - så frygteligt var synet - moses sagde: "jeg er forfærdet og bæver."

kay nakita ni jehova ang kasakit sa israel, nga kadto mapait sa hilabihan; kay walay natakpan, ni nahibilin sa gawas, walay bisan kinsa nga magtatabang sa israel.
thi herren havde set israels bitre kvide, hvorledes de reves bort alle som een, fordi israel ikke havde nogen hjælper;

sa ilang kadalanan nanagsul-ob sila ug sako; sa atop sa ilang mga balay, ug sa ilang halapad nga mga dapit, ang tagsatagsa nagaminatay, nagadangoyngoy sa hilabihan.
på gader og oppe på tage bærer de sæk, på torvene jamrer de alle, opløst i gråd.

sa hilabihan uyamut ilang gihugawan ang ilang kaugalingon, maingon sa mga adlaw sa gabaa: pagahinumduman niya ang ilang pagkadautan, pagadu-awon niya ang ilang kasal-anan.
det er som i gibeas dage, han mindes deres skyld og straffer deres synder.