검색어: tagal (세부아노어 - 타갈로그어)

tagal mo kase
galit na ako sayo

tagal ng laban
paulit ulit tayong natatalo

bakit ang tagal mo
ang tagal naman

ang tagal na nya sa cebu
ang tagal na nya sa cebu

ang tagal mo na sa maynila
matagal na sa manila

talaga? bakit ang tagal mo magreply
di mo ba ako maintindihan

tagal mo nyo na din pala ah 42 months..kami 26 palang pero yun lang kasama ko siya
tagal nyo na pala 42 months

akala ko wala kana, dahil wala na akong sulat natatanggap galing sayo. antagal kong nilihim sayo abg akinh karamdaman, para hindu ka mag abala pa, kay tagal akong nag hintay na bumalik ka oh mahal
akala ko wala kana, dahil wala na akong sulat natatanggap galing sayo. antagal kong nilihim sayo abg akinh karamdaman, para hindu ka mag abala pa, kay tagal akong nag hintay na bumalik ka oh mahal

ug tan-awa, maamang ikaw ug dili makasulti hangtud sa adlaw nga mahitabo na kining mga butanga, kay wala man ikaw motoo sa akong mga pulong nga pagatumanon ra unya sa ilang tagal nga panahon."
at narito, mapipipi ka at hindi ka makapangungusap, hanggang sa araw na mangyari ang mga bagay na ito, sapagka't hindi ka sumampalataya sa aking mga salita, na magaganap sa kanilang kapanahunan.

noong unang panahon wala pa ang mundo at isa lamang ang planeta ang buwan. sa planetang ito may dalawang lahi ng tao ang nakatira ay ang taong puti at ang taong itim,ang mga puti ang panginoon at iyong mga itim ang utusan.ang mga puti ay magaganda maputi ang kulay ng balat at ang nuhok ay kulay ginto.nakatira sila sa lunsod ang mga utusan ay sa kuweba ng kagubatan nakatira. sila’y maliliit at maiitim na tao. sila ang tagapag-alaga ng maganda at malaking hardin. may iba-ibang mababangong bulaklak at masasarap na bungangkahoy sa halamanan.ang mga taga-buwan ay may kaugalian na bigyan ng salu-salo ang mga dalaga. taon-taon, pagdating ng mga dalaga sa edad na labingwalong taon, tinatawag at iniipon sila roon sa hardin. ito’y kung kabilugan ng buwan sa mayo. sila ay tumutugtog, kumakanta, sumasayaw hanggang sa umumaga. ang buong bayan ay masaya. isang araw na hindi inaasahan, lumindol nang malakas sa buwan. nabiyak ang planeta at ang hardin ay nawala. ang mga utusan ay nakasama sa kalahating nabiyak. sa tagal ng panahon, nalaman ng mga matatalinong tao sa buwan na ang iyong kabiyak ng planeta ay lulutang-lutang sa ibang lugar tinawag nila ito ng lupa na ang ibig sabihin, kabiyak ng buwan. hindi nagtagal, naisip ng mga taga-buwan na dalawin ang lupa. nakita nila na iyong magandang hardin ay naroon sa lupa at
noong unang panahon wala pa ang mundo at isa lamang ang planeta ang buwan. sa planetang ito may dalawang lahi ng tao ang nakatira ay ang taong puti at ang taong itim,ang mga puti ang panginoon at iyong mga itim ang utusan.ang mga puti ay magaganda maputi ang kulay ng balat at ang nuhok ay kulay ginto.nakatira sila sa lunsod ang mga utusan ay sa kuweba ng kagubatan nakatira. sila’y maliliit at maiitim na tao. sila ang tagapag alaga ng maganda at malaking hardin. may iba iban