Je was op zoek naar: kahitas (Cebuano - Tagalog)

kahitas an
kahitas an

sugo gikan sa kahitas-an
amang kataas taasan

apan ikaw, oh jehova, anaa sa kahitas-an sa walay katapusan.
nguni't ikaw, oh panginoon, ay mataas magpakailan man.

ang kabuang ginapahimutang sa dagkung mga kahitas-an ug ang dato nagalingkod sa ubos nga dapit.
ang mangmang ay nauupo sa malaking karangalan, at ang mayaman ay nauupo sa mababang dako.

kinsa ba ang sama kang jehova nga atong dios, nga atua sa kahitas-an ang iyang lingkoranan,
sino ang gaya ng panginoon nating dios, na may kaniyang upuan sa itaas,

sa iyang kamot anaa ang mga kahiladman sa yuta; ang mga kahitas-an sa kabukiran iya man usab.
na sa kaniyang kamay ang mga malalim na dako ng lupa, ang mga kataasan ng mga bundok ay kaniya rin.

dalaygon ang taliabut nga gingharian sa atong amahan nga si david! hosanna sa kahitas-an!"
mapalad ang kahariang pumaparito, ang kaharian ng ating amang si david: hosanna sa kataastaasan.

paalironga libut kanimo ang katilingban sa mga katawohan; ug sa ibabaw nila, bumalik ka sa kahitas-an.
at ligirin ka ng kapisanan ng mga bayan sa palibot: at sila'y pihitan mong nasa mataas ka.

kay unsaon man ang bahin nga gikan sa dios sa kahitas-an, ug ang panulondon gikan sa makagagahum nga atua sa itaas?
sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa dios mula sa itaas, at ang mana sa makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

dayegon ninyo si jehova. dayegon ninyo si jehova gikan sa kalangitan: dayegon ninyo siya diha sa mga kahitas-an.
purihin ninyo ang panginoon. purihin ninyo ang panginoon mula sa mga langit: purihin ninyo siya sa mga kaitaasan.

ibabaw sa mga tingog sa daghang mga tubig, ang gamhanang mga balud nga mangabungkag sa dagat, si jehova sa kahitas-an labaw nga gamhanan.
ng higit sa mga hugong ng maraming tubig, malalakas na hampas ng alon sa dagat, ang panginoon sa itaas ay makapangyarihan.

ang tanang maayong hatag ug ang tanang hingpit nga gasa nagagikan sa kahitas-an, gikan sa amahan sa mga kahayag kang kinsa walay pagkausab ni landong gumikan sa pagkabalhin.
ang bawa't mabuting kaloob at ang bawa't sakdal na kaloob ay pawang buhat sa itaas, na bumababa mula sa ama ng mga ilaw, na walang pagbabago, ni kahit anino man ng pagiiba.

hangtud nga ang espiritu ikabubo ibabaw kanato gikan sa kahitas-an, ug ang kamingawan mahimong uma nga mabungaon, ug ang kapatagan nga mabungaon pagailhon nga usa ka lasang.
hanggang sa mabuhos sa atin ang espiritu na mula sa itaas, at ang ilang ay maging mabungang bukid, at ang mabungang bukid ay mabilang na pinakagubat.

ang maong kaalam dili ingon sa kaalam nga nagagikan sa kahitas-an, kondili yutan-on, tawhanon, yawan-on.
hindi ito ang karunungang bumababa mula sa itaas, kundi ang nauukol sa lupa, sa laman, sa diablo.

ang mga principe sa mga katawohan nanagtigum sa tingub aron mahimong katawohan sa dios ni abraham; kay ang mga taming sa yuta iya man sa dios: siya gayud ang gibayaw sa kahitas-an.
ang mga pangulo ng mga bayan ay nangapipisan upang maging bayan ng dios ni abraham; sapagka't ang mga kalasag ng lupa ay ukol sa dios; siya'y totoong bunyi.

apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an putli una sa tanan, unya makigdaiton, malomo, mamatig katarungan, puno sa kalooy ug sa mga maayong binuhatan, walay pagduhaduha o pagminaut.
nguni't ang karunungang buhat sa itaas, ay una-una'y malinis saka mapayapa, banayad, madaling panaingan, puspos ng kaawaan at ng mabubuting bunga, walang inaayunan, walang pagpapaimbabaw.