Je was op zoek naar: imunoglobulinske (Sloveens - Pools)

pri bolnikih z dejavniki tveganja bi lahko uporabili i. v. imunoglobulinske pripravke brez saharoze.
w przypadku pacjentów z grup ryzyka można rozważać zastosowanie produktów ig iv. niezawierających sacharozy.

pri bolnikih, ki so ogroženi zaradi možnosti akutne ledvične odpovedi ali pojava tromboemboličnih neželenih učinkov, morate i. v. imunoglobulinske pripravke infundirati z najmanjšo možno hitrostjo in v najmanjšem možnem odmerku.
5 w przypadku pacjentów z dużym ryzykiem ostrej niewydolności nerek lub zakrzepowo- zatorowych działań niepożądanych, preparaty ig iv. powinno się podawać z minimalną prędkością wlewu dożylnego oraz w najmniejszych stosowanych dawkach.

farmakokinetična študija kb- 036 kaže, da protitelesa proti površinskemu antigenu virusa hepatitisa b v zdravilu uman big ohranjajo kinetični profil naravnih protiteles in da celotni postopek proizvodnje ne vpliva na njihove lastnosti ali celovitost imunoglobulinske molekule ter zato ne spremeni biološkega odziva.
w badaniu farmakokinetycznym kb- 036 wykazano, że przeciwciała przeciwko- hbsag w preparacie uman big utrzymują profil kinetyczny naturalnych przeciwciał i że cały proces wytwarzania nie wpływa na ich właściwości ani integralność cząsteczek immunoglobuliny, a zatem nie zmienia odpowiedzi biologicznej.

intravenske imunoglobulinske pripravke morate predpisovati in infundirati previdno pri bolnikih s čezmerno telesno maso, bolnikih s prisotnimi dejavniki tveganja za trombotične sopojave (kot so višja starost, hipertenzija, sladkorna bolezen in bolezni ožilja ali trombotične epizode v anamnezi), bolnikih s pridobljenimi ali dednimi trombofilnimi boleznimi, dolgotrajno imobiliziranih bolnikih, hudo hipovolemičnih bolnikih ter bolnikih z boleznimi, ki povečajo viskoznost krvi.
należy zachować ostrożność, przepisując i podając wlewy dożylne ig iv. u pacjentów z nadwagą oraz u pacjentów z istniejącymi czynnikami ryzyka epizodów zakrzepowych, takimi jak podeszły wiek, nadciśnienie, cukrzyca, z dodatnim wywiadem w kierunku schorzeń naczyniowych bądź epizodów zakrzepowych, u pacjentów z nabytymi lub wrodzonymi zaburzeniami zakrzepowymi, u pacjentów po długotrwałych okresach unieruchomienia, z ciężką hipowolemią oraz z chorobami zwiększającymi lepkość krwi.